Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına bağlı sosyal hizmet merkezlerinde çalışan meslek elemanları (sosyal hizmet uzmanları, psikologlar, sosyologlar, psikolojik danışman ve rehberlik uzmanları, çocuk gelişimciler, öğretmenler) dezavantajlı gruplarla (yaşlı, engelli, ihmal ve/veya istismara uğramış yahut uğrama riski olan çocuklar ve kadınlar) çalışmaktadırlar. Dezavantajlı dediğimiz grubun içerisinde yer alan bireyler bir şekilde travmaya maruz kalmış bireylerdir. Sosyal hizmet merkezleri ise travmaya maruz kalmış bireylerin diğer kamu kurum ve kuruluşlarından önce ulaştıkları ilk kuruluşlardır. Sosyal hizmet merkezlerinde travma mağduru bireylere yönelik önleyici, koruyucu hizmetler sunulmaktadır. Tüm bu sosyal hizmet müdahalelerinin uygulayıcıları ise meslek elemanları olarak adlandırılmaktadır. İkincil travmatik stres ise travmatik olaya maruz kalmış bireylerle temas kuran kişilerin yaşadıkları duygu durumu olarak tanımlanmaktadır. Birincil travmaya maruz kalmış bireylerle çalışan meslek elemanlarının ikincil travmaya maruz kaldıkları birçok çalışmada ortaya konmuştur (Figley, 1995). Bu yazının amacı meslek elemanlarının uğradıkları ikincil travmatik stres durumunun yaşa, cinsiyete, deneyime, mesleğe, öğrenim durumuna, medeni duruma göre farklılaşıp farklılaşmadığını saptamaktır. Bu kapsamda yazıda çalışmanın içeriği, kuramsal çerçevesi, toplanan verilerin analizi sonrasında ortaya konan bulgular, sonuç ve öneriler ortaya konmuştur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 3 Şubat 2020 |
Kabul Tarihi | 25 Şubat 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 1 Sayı: 1 |