BİREYSEL GELİŞİM VE KİŞİLERARASI ÇEKİM İLİŞKİSİ ÜZERİNE BİR LİTERATÜR ANALİZİ

Year 2022, Volume: 3 Issue: 2, 37 - 47, 15.09.2022

Azra Kardelen Nazlı

Abstract

Bireyleşme, insanın toplumsal yaşamdaki varoluş seviyesinin en üst basamağı olarak tanımlanabilir. Kendini etkileşimde olduğu topluluğa ispat etmek, hem kendini gerçekleştirmenin, hem kabul görmenin, hem de özgünlüğünü kanıtlamanın bir yolu olarak ifade edilebilir. Bu süreçlerin ekseninde kendini gösteren çekicilik kavramı sadece günümüzde değil, insanlık tarihinin her döneminde sosyal yaşamda görünürlüğün önemli bir etmeni olarak kazanmıştır. Bu çalışma ile bireyleşme ve kişilerarası çekim arasındaki ilişki incelemeye tabi tutulmuştur. Çalışma, literatür analizi olarak tasarlanmıştır. Çalışmada, bireysel gelişim ve kişilerarası çekim kavramlarının ortak unsurları belirlenmiş ve bu iki kavram birbirini etkileyen ve destekleyen alanlar olarak ele alınmıştır. Etki alanı yaratmak, ikna yeteneği, kişisel imaj, fiziksel çekim, beden dili, karizma gibi anahtar kelimeler bu iki kavramın kesişiminde yer almaktadır. Sonuç olarak, toplumsal bir varlık olarak insanın bireysel gelişiminin, toplumsal yaşamdaki konumu ile bağlantılı olduğu ve toplumsal konumunun çekicilik unsurları ile desteklenmesinin olumlayıcı bir etkiye sahip olduğu görülmüştür.

Keywords

Bireysel Gelişim, Kişilerarası Çekim, Kişilerarası Etkileşim.

References

• Adler, A. (2014) İnsanı Tanıma Sanatı. (Şipal, K. Çev.). Say Yayınları: İstanbul.
• Adorno, T. & Horkheimer, M. (2010). Aydınlanmanın Diyalektiği. (Ülner, N. Çev.). Kabalcı Yayınevi: İstanbul.
• Aslan, S. & Güven, M. (2015) Benlik Gelişimi Sürecinde Ayrışma Bireyleşme. Anı Yayıncılık: Ankara.
• Bilgin, N. (2001). İnsan İlişkileri ve Kimlik. Sistem Yayınları: İstanbul.
• Bilgin, N. (2013). Sosyal Psikoloji. Ege Üniversitesi Basımevi: İzmir.
• Cabane, O.F. (2014). Karizma Miti. (Tümay, N. Çev.). Okuyan Us Yayıevi: İstanbul.
• Ceylan, M. T. (2012). Ortak Benlik. İstanbul: Ayrıntı Yayınevi.
• Debord G. (2010). Gösteri Toplumu. (Ekmekçi A. & Taşkent, O. Çev.). Ayrıntı Yayınları: İstanbul.
• Dimitrius, J. E. & Mazzarella, W. P. (2014). İnsanları Okumak. (Toksöz, B. Çev.). Koridor Yayınları: İstanbul.
• Fiske, J. (2012). Popüler Kültürü Anlamak. (İrvan, S. Çev.). Parşömen Yayınevi: İstanbul. Gençtan, E. (2000). Psikanaliz ve Sonrası. Remzi Kitabevi: İstanbul.
• Gençtan, E. (1996). Varoluş ve Psikiyatri. Remzi Kitabevi: İstanbul.
• Güleç, C. (2013). Bağlanmanın ve Yakınlaşmanın Psikodinamiği. Psikeart Dergisi. 26: 20-23.
• Glass, L. (2006). Ne Düşündüğünü Biliyorum. (Soner, S. Çev.). İstanbul: Dharma Yayınevi.
• Hogan, K. (2012). Konuşarak İkna Psikolojisi. (Polat, P. Çev.). Yakamoz yayınevi, İstanbul.
• Jung C. G. (2015). Kişiliğin Gelişimi. (Olgaç D. Çev.). Pinhan Yayınevi: İstanbul.
• Kaypakoğlu, S. (2010). Kişilerarası İletişim Cinsiyet Farklılıkları Güç ve Çatışma, Derin Yayınları: İstanbul.
• May, R. (2013). Güç ve Masumiyet. (Doğan, M. Çev.). Say Yayınevi: İstanbul.
• May, R. (2013). Özgürlük ve Kader. (Babaoğlu, A. Çev.). Okuyan Us Yayınevi: İstanbul.
• McKay, M. & Fanning P. (ö2015). Özgüven. (Atay, F. Çev.). Arkadaş Yayınları: Ankara.
• Melucci, A. (2013). Oyuncu Benlik. (Kıcır, B. Çev.). Sel Yayınları: İstanbul.
• Özdemir Erel, G. (2015). Duygusal Zeki Organizasyonlar. Literatürk AcademiaYayınevi: Konya.
• Öztürk, O. (2013). Özerk Benlik, Kul Benlik. Okuyan Us Yayınları: İstanbul.
• Ries, A. & Trout, J. (2013). Konumlandırma. (Kızıldağ, E. Çev.). MediaCat Yayınevi: İstanbul.
• Sennett, R. (2011). Otorite. (Durand, K. Çev.). Ayrıntı Yayınları: İstanbul.
• Taşkın Ç. & Akat, Ö. (2012). Marka ve Marka Stratejileri. Alfa Aktüel Yayınevi: İstanbul.