Religious Coping in Old Age Period

Year 2015, , 186 - 205, 11.02.2015

Ayşe Şentepe

https://doi.org/10.15869/itobiad.03791

Cited By: 8

Abstract

The purpose of this study is to examine the relationship between religiosity, religious coping and coping in old age period. The empirical sample of the study is constituted of 115 subjects aged over 60 who live in Istanbul. Questionnaire is formed of four parts to obtain information from the group of sample. These are the questions which are intended to determine demografic status of subjects, Religiosity Scale, Religious Coping Scale and Coping Scale. SPSS packet software was used for data analysis. Data obtained from the group of sample was analyzed with t-test, ANOVA, Pearson’s Product Moment Correlation techniques. According to the results of this study, participants’ gender and subjective health cause meaningful changes on religiosity levels. Moreover subjective health and problems that dealing with statistically create significant distiction on religious coping styles and coping styles. As a result of this research, significant positive relation is found between religiosity levels, positive religious coping styles and active coping styles. 

Keywords

Aging; Religiosity; Religious Coping; Coping; Health

Yaşlılık Döneminde Dini Başaçıkma

Abstract

Bu araştırmanın amacı, yaşlılık döneminde dindarlık, dini başaçıkma ve başaçıkma tarzları arasındaki ilişkileri incelemektir. Ampirik olarak tasarlanan araştırmanın örneklemini İstanbul’da ikamet eden 60 yaş üstü 115 katılımcı oluşturmaktadır. Örneklem grubundan bilgi toplamak amacıyla geliştirilen anket formu dört bölümden oluşmaktadır. Bunlar; katılımcıların demografik özelliklerini belirlemeye yönelik sorular, Dindarlık Ölçeği, Dini Başaçıkama Ölçeği ve Başaçıkma Ölçeği’dir. Verilerin analizinde SPSS paket programı kullanılmıştır. Örneklem grubundan elde edilen veriler, t-Test, ANOVA, Pearson Korelasyon Analiz teknikleri ile çözümlenmiştir. Araştırma sonucuna göre, katılımcıların cinsiyeti ve öznel sağlık algıları dindarlık düzeylerinde anlamlı farklılaşmaya yol açmıştır. Ayrıca öznel sağlık algısı ve yaşanılan problemler başaçıkma ve dini başaçıkma tarzlarında anlamlı farklılaşmaya yol açmıştır. Bu araştırma sonunda, dindarlık düzeyi, olumlu dini başaçıkma ve aktif başaçıkma tarzları arasında anlamlı pozitif ilişkiler tespit edilmiştir. 

Keywords

Yaşlılık; Dindarlık; Dini Başaçıkma; Başaçıkma; Sağlık

References

• Akgül, Mehmet (2004). Yaşlılık ve Dindarlık: Dindarlık, Hayattan Zevk Alma ve Mutluluk İlişkisi Konya Huzurevi. Dini Araştırmalar, 7 (19), 19-56.
• Aysan, Ferda (2003). Başaçıkma Stratejilerinin Türkçe Formunun Oluşturulması. Ege Eğitim Dergisi. 3 (1), 113-120.
• Aysan, Ferda ve Özben, Şüheda (2004). Huzurevlerinde Yaşayan Bir Grup Yaşlının Kullandığı Başaçıkma Stratejileri. Ege Eğitim Dergisi, 5 (2), 1-12.
• Ayten, A., Göçen, G., Sevinç, K., & Öztürk, E. (2012). Dini Başa Çıkma Şükür ve Hayat Memnuniyet İlişkisi: Hastalar, Hasta Yakınları ve Hastane çalışanları Üzerine Bir Araştırma. Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 12(2), 45-79.
• Ayten, Ali (2012). Tanrı’ya Sığınmak: Dini Başaçıkma Üzerine Psiko-Sosyal Bir Araştırma. İstanbul: İz Yayıncılık.
• Ayten, Ali (2013). Din ve Sağlık: Bireysel Dindarlık, Sağlık Davranışları ve Hayat Memnuniyeti Üzerine Bir Araştırma. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 13 (3), 7-31.
• Bilecen, Nur (2007). Yakın İlişkilerde Stres ve Stresle Başaçıkma: Yatırım Modeline Göre Bir İnceleme. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi SBE.
• Bjorck, J., & Thurman, J. (2007). Negative Life Events, Patterns Of Positive and Negative Religious Coping, and Psychological Functioning. Journal for The Scientific Study of Religion, 46, 159-167.
• Buyacı, Mehmet Yaşar (2002). Yaşlılarda Dini Hayat. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi SBE.
• Can, Gürhan (1990). Emeklilik ve Yaşlılık Uyum Sorunları. Kurgu Dergisi. 8, 633-637.
• Dam, Hasan (2002). Yetişkinlerin Din Eğitimi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İzmir: On Dokuz Mayıs Üniversitesi SBE.
• Emmons, R. A. ve Paloutzion, R. F. (2001). Din Psikolojisi. Çev. Ali Ayten, Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 21 (2), 105–124.
• Ekşi, Halil (2001). Başaçıkma, Dini Başaçıkma ve Ruh Sağlığı Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma, Eğitim, İlahiyat ve Mühendislik Fakültesi Öğrencilerinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Bursa: Uludağ Üniversitesi SBE.
• Eryücel, S. (2013). Yaşam Olayları ve Dini Başa Çıkma. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi SBE.
• Güner, Ayşe (2006). Lise Öğrencilerinde Stres, Başaçıkma ve Dini Başaçıkma Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi SBE.
• Güven, Hülya (2008). Depresyon ve Dindarlık İlişkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi SBE.
• Hasyılmaz, Hüseyin (2007). Huzurevlerinde Yaşayan Yaşlılarda Dini Hayat (Antalya Örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi SBE.
• Horozcu, Ümit (2010). Tecrübi Araştırmalar Işığında Dindarlık ve Maneviyat ile Ruhsal ve Bedensel Sağlık Arasındaki İlişki. Milel ve Nihal, 7 (1), 209-240.
• Karakaş, A.C & Koç, M. (2014), Stresle Başa Çıkma ve Dini Başa Çıkma Yöntemleri Arasındaki İlişkinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 3 (3), 569-590.
• Kayıklık, Hasan (2003). Orta Yaş ve Yaşlılıkta Dinsel Eğilimler. Adana: Baki Kitabevi.
• Koca, Halide (1994). Ülkemiz Koşullarında Yaşlılık ve Yaşlının Sosyal Uyumu. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi SBE.
• Koenig, Harold G (2006). Religion, Spirituality and Aging. Aging and Mental Health. 10(1), 1-3.
• Koenig, H.G, Pargament, K.I., Neilsen, J. (1998). Religious Coping and Health Status Medically Ill Hospitalized Older Adults. Journal of Nervous and Mental Disease, 186, 513-521.
• Krause, Neal (2004). Religion, Aging and Health: Exploring New Frontiers in Medical Care. Southern Medical Journel. 97 (12).
• Kula, Naci (2001). Kimlik ve Din: Ergenler Üzerine Bir Araştırma. İstanbul: Ayışığı Kitapları.
• Kula, Naci (2005). Bedensel Engellilik ve Dini Başaçıkma. İstanbul: DEM Yay.
• Lazarus, Richard ve Folkman Susan (1984). Stres, Appraisal and Coping. New York: Springer Publishing Company.
• Oman, D. & Thoresen, C. E. (2013). Din ve Maneviyat Sağlığı Etkiler mi?. Din ve Maneviyat Psikolojisi: Yeni Yaklaşımlar ve Uygulama Alanları. (Ed. R. F. Paoutzian & C. L. Park). Çev. Ö. Çetin. Ankara: Phoenix. 295-341.
• Pargament, K. I. (1997). The Psychology of Religion and Coping. New York: the Guilford Press.
• Pargament, K. I. (2005). Acı ve Tatlı Dindarlığın ve Bedelleri Faydaları Üzerine Bir Değerlendirme. Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 13(1), 279-306.
• Pargament, K. I. ve diğ. (1995). Religion and Coping. Aging, Spirituality and Religion (Ed. Melvin A. Kimble ve diğ.). Minneapolis: Fortress Pres.
• Pargament, K. I. ve diğ. (1998). Patterns of Positive and Negative Religious Coping With Major Life Stressors. JSSR, 37 (4), 710-724.
• Pargament, K. I. ve diğ. (2004). Religious Coping Methods as Predictors of Psychological, Physical and Spiritual Outcomes Among Medically Ill Elderly Patients: A Two-year Longitudinal Study. Journel of Health Psychology. 9 (6), 713-730.
• Şahin, N. H. & Durak, A (1995). Stresle Başaçıkma Tarzları Ölçeği. Türk Psikoloji Dergisi, 10 (34), 56-73.
• Şimşek, Adeviye (2006). Huzurevi Sakinlerinde Dini Yaşayış. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi SBE.
• Temiz, Y. E. (2014). Yetişkinlerde Dini Başaçıkma Yöntemi Olarak Dua. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi SBE.
• Topuz, İlhan (2003). Dini Gelişim Seviyeleri ile Dini Başaçıkma Tutumları Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma Yayınlanmamış Doktotra Tezi. Bursa: Uludağ Üniversitesi SBE.
• Uysal, Veysel (1995). İslami Dindarlık Ölçeği Üzerine Bir Pilot Araştırma. İslami Araştırmalar, 8 (3-4), 263-271.
• Yapıcı, Asım (2007). Ruh Sağlığı ve Din: Psiko-Sosyal Uyum ve Dindarlık. Adana: Karahan Kitabevi.
• Yapıcı, Asım (2012), “Türk Toplumunda Cinsiyete Göre Dindarlık Farklılaşması: Bir Meta-Analiz Denemesi”, İlahiyat Fakültesi Dergisi, 12: 2, 1-34.