Atalarımızdan bize yadigâr
kalan pek çok muhteşem miraslar arasında onların bize yazılı olarak
bıraktıkları oldukça fazla eşsiz yazılı eserler önemli yer tutmaktadır. Son
birkaç yüzyılı görmezden gelirsek ecdadımız gelecek kuşaklar için arkalarında
bıraktıkları pek çok edebi eserini kendi dili ve alfabesi ile değil, daha çok
Arapça ve Farsça olarak kaleme almışlardır. Bu eşsiz eserlerden biri de
Muhammed b. Gazî’nin Ravzatu’l-Ukûl adlı mensur eseridir. Bu çalışma
Türkçede atasözü olarak bilinen ve Arap dilinde oldukça işlek olarak kullanılan
mesellerin oluşumu ve sonrasında kullanımı ile ilgili bir araştırmanın, Ravzatu’l-Ukûl
adlı mensur eserinde mesel olarak kullandığı ifadeler üzerinde yansıması
şeklinde görülmelidir. Ülkemizde çok fazla tanınmayan böyle değerli bir eseri
ve onun müellifini ilim dünyasına bir nebze tanıtabilirsek kendimizi bahtiyar
hissedeceğiz.
Among the magnificient
pieces of the rich heritage are numerous literary works. Our ancestors left
next generations a great deal of books written in Arabic or Persian not in
Turkish, their native language until recent centuries when Turkish has been
increasingly preferred in the literary. One of these unique works is Rawdat
al-Uqul by Muhammad b. Gazi. This study presents an examination of the usage
and formation of parables which correspond to mathal in Arabic and ‘atasözü’ in
Turkish and enjoy a frequented use in Arabic language. It would be a great
pleasure to introduce such a valuable work which is lesser known in Turkey and
its author to the academic world even in partial.
Journal Section | Articles |
---|---|
Authors | |
Publication Date | December 27, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 6 Issue: 5 |