İznik (Nikaia) kentinin dört ana kapısından biri olan İstanbul Kapı ve yakın çevresindeki surların restore edilmesi amacıyla, 2017-2018 yılları arasında İznik Arkeoloji Müzesi başkanlığında, araştırma kazıları gerçekleştirilmiştir. Çalışmamız kapsamında kazı buluntuları içinde yer alan 23 tüm ve tüme yakın pişmiş toprak kandil değerlendirilmiştir. Bu kandillerden biri Pontika üretimi, iki tanesi Kuzey Afrika üretimi, bir tanesi Küçük Asya (Asia Minor) üretimidir. 19 adet kandil ise, İznik kentinde uzun süredir devam eden Antik Roma Tiyatrosu Kazıları’nda rastlanan birebir benzer özellikler taşıyan örnekler doğrultusunda “İznik Yerel Üretim” olarak sınıflandırılmıştır. Bu kandiller, form ve bezeme karakteri itibarıyla Anadolu üretimlerine yakın olmakla birlikte, bilinen Anadolu atölyeleri üretimlerinden bazı farklılıklar da göstermektedir. Bunların dışında iki kandilin dip kısmında saptanan “sarmaşık yaprağı” biçimli kazımanın, atölye işareti (?) olarak kullanılmış olması ihtimali bulunmaktadır. Yüzyıllarca seramik üretimi yapılan Nikaia kentinde 5. ve 7. yüzyıllar arasında kandil üretimi yapıldığı düşünülmektedir. Bu üretimlerin atölye işareti için hem kentin tarihindeki Dionysos kültü hem de İznik kentinin doğa örtüsü ile ilişkili olarak yaprak deseni seçilmiş olması ihtimali göz önünde tutulmalıdır.
Yazarlar bu çalışma için finansal destek almadığını beyan etmiştir.
Research excavations were carried out between 2017-2018 in order to restore the Istanbul Gate of Iznik (Nicaea) and its surrounding walls. In this study, 23 complete and almost complete clay lamps obtained from the excavations were investigated. One of these 23 clay lamps is a Pontic production, two of them are North African productions and one is an Asia Minor production. Also, the origin of production of 19 clay lamps was identified and classified as “Iznik Local Production”. These lamps, probably produced between the 5th and 7th centuries, were compared to the results of the Roman Theatre Excavation and the properties of Anatolian lamp productions such as shape and decoration for identification and classification. Moreover, a “leaf / ivy leaf” motif is identified at the bottom of the two lamps, which was most probably used as a workshop mark in Nicaea. Supportively, the leaf pattern is also associated with both the Dionysus cult and the fertile soil of Nicaea where pottery had been produced for centuries.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | MAKALELER/ARTICLES |
Authors | |
Publication Date | July 31, 2020 |
Submission Date | March 17, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Issue: 14 |