Recently, the development of eco-friendly energy resources has been actively sought following the regulations forced by global warming on the use of various fossil fuels. Among the possible sources, biodiesel can be considered an excellent alternative to fossil energy. Many developed countries, including the European Union (EU), are constantly researching to make the best use of this alternative energy. To use biodiesel as an alternative to fossil fuels, a sustainable supply of raw materials must be provided, and for this purpose, it is necessary to collect waste cooking oil discharged from the homes. This study examines the amount and collection methods of waste cooking oil generated in the households of Niğde city, and evaluates the level of consciousness of residents about waste cooking oil in relation to education level and gender. In addition, we propose the establishment of a resource cycle system that would allow waste oil generated in Niğde city to be used for the community by presenting a successful model in South Korea. In this study, the data were collected by face-to-face interviews, resulting in a total of 500 households fully completing the questionnaire in Niğde. The study indicated that waste oil collected from Niğde is not circulated in the community, and residents’ awareness of waste oil collection is very low. In particular, respondents with lower levels of education and women showed lower levels of participation.
Son zamanlarda, çeşitli fosil yakıtların kullanımı küresel ısınmayı artırdığından, çevre dostu enerji kaynaklarının geliştirilmesi konusunda çalışmalar yürütülmektedir. Bunlardan biyodizel, fosil enerji kaynaklarına alternatif olarak atık yemeklik yağdan elde edilebilecek mükemmel bir seçenektir. Avrupa Birliği (AB) ülkeleri dâhil birçok gelişmiş ülkede bunu teşvik eden uygulamalar bulunmaktır. Biyodizel üretimi için sürekli ham madde temin edilmelidir. Bu sebeple atık yemeklik yağın evler ve gıda işletmeleri gibi mümkün olan tüm kaynaklardan toplanması gerekir. Bu çalışmada, Niğde şehrinde atık yemeklik yağ toplama sorunları ele alınmıştır. Ayrıca ikamet eden 500 katılımcının evlerinde tükettikleri yağ miktarı ve atık yemeklik yağ toplama yöntemi öğrenilerek, bilinç düzeyleri eğitim ve cinsiyet değişkenlerine göre analiz edilmiştir. Daha sonra ise Güney Kore’de atık yağın toplanmasında başarılı örneklerden biri ele alınarak Niğde örnekleminde uygulanması önerilmiştir. Araştırmada, nicel analiz yöntemi benimsenmiş ve bu kapsamda yüz yüze görüşme ile anket uygulanmıştır. Çalışma sonucunda ise Niğde şehrinde toplanan atık yağın bu bölgeye fayda sağlayacak şekilde geri dönüşüme girmediği ve dolayısıyla burada ikamet eden katılımcıların atık yağ toplama konusunda farkındalıklarının çok düşük olduğu tespit edilmiştir. Özellikle de kadın ve eğitim düzeyi düşük katılımcıların, atık yağ toplama konusunda daha düşük düzeyde gönüllü oldukları gözlenmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | April 3, 2020 |
Submission Date | March 19, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Issue: 40 |