In November 2012, the New York Museum of Modern Art announced that it will exhibit a collection of digital games. In an article, art critic Jonathan Jones responded to this announcement by declaring that games lacked ‘authorial vision’ and were inadequate as an expressive medium. In 2010, the late film critic Roger Ebert wrote a similar article arguing that games could never be considered art. Such articles sparked discussions of whether or not digital games may be considered ‘art’. This article examines the relationship between arts and digital games through a comparative analysis of the literature on the nature of art and digital games. The article focuses on the participatory nature of art works, beginning with the interactive tradition in art from the 1960s onward, today focusing on the application of digital technologies. Since the 1990s, some artists have seen digital games as both an inspiration and a medium for artistic expression. Thus, they have created a variety of art works utilizing games as the medium. The importance of this artistic application of games comes from the use of procedurality as a form of expression. The article comes from this perspective to discuss not only the relationship between art and games, but also to explore the artistic applications to digital games through both looking at examples of such games as well as concepts from digital game studies.
Kasım 2012’de New York Modern Sanatlar Müzesi’nin resmi sitesinde dijital oyunlardan oluşan bir koleksiyonunu müzede sergileneceği duyuruldu. Sanat eleştirmeni Jonathan Jones duyuruya katılımcı doğaları gereği oyunların yazarcıl vizyon konusunda eksik, fikir ifade etme konusunda yetersiz bir mecra olduğunu savunan bir yazı ile cevap verdi. 2010 yılında film eleştirmeni Roger Ebert de benzer bir yazı yayınlamış ve oyunların asla sanat olamayacağını ilan etmişti. Konu sanat ve dijital oyunla ilgilenen çevrelerde yankı buldu ve dijital oyunların sanat olup olmadığına dair bir tartışmayı da beraberinde getirdi. Söz konusu tartışmalardan yola çıkan bu çalışma dijital oyunlar ve sanat ilişkisini konu ile ilgili literatür üzerinden; sanat, interaktivite ve oyun kavramları ilişkisi bağlamında incelemiştir. İnteraktif sanat geleneği 1960’lı yıllardan bu yana farklı teknolojilerle beslenerek varlığını sürdürmüş bugün ise oyunları kapsayan dijital teknolojilere odaklanmıştır. 1990’lı yıllardan bu yana dijital oyunlar farklı ortamları kullanan sanatçılar tarafından hem birer ilham kaynağı hem de işlenebilecek birer malzeme olarak görülmüş, bu isimler aralarında oyun formunu kullanan interaktif yapıtlar da bulunan çok sayıda esere imza atmıştır. Öte yandan dijital oyunların bir iletişim aracı olarak önemi ve sanatsal ifade noktasındaki özgün yönü prosedürel temsili bir ifade aracı olarak kullanmalarıdır. Çalışma, bu perspektifler ışığında dijital oyunların sanat ile olan ilişkisini ve sanatsal temsil olanaklarını güncel ve tarihi dijital oyun örnekleri ile dijital oyun çalışmaları kavramları bağlamında tartışmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Sayı: 45 - İletişim Fakültesi Hakemli Dergisi |