el-Medhal ilâ Usûli’l-Hadis alâ Menheci’l-Hanefiyye, Abdülmecîd et-Türkmânî, (Dâru’r-Riyâhîn), Beyrut-Lübnân, 2018, s. 341.

Year 2021, Volume: 11 Issue: 1, 401 - 408, 31.03.2021

Muhammed Enes

https://doi.org/10.26650/iuitd.2021.860632

Abstract

İslam hukukunun temel kaynaklarından biri olan sünnet ile, Hz. Peygamber tarafından öğretilmiş ve konulmuş olan kaideler bütünü; hadis ile de sünnetin aktarıldığı yazılı malzeme kastedilmiştir. Bu aktarımın metodolojisi olan hadis usûlüne dair Şâfiîler müstakil çalışmalar kaleme almışken Hanefîler, daha çok fıkıh usûlü çalışmalarının sünnet başlığı altında, bazı kitapların mukaddimelerinde ele almıştır. Günümüzde müstakil olarak okunan hadis usûlü eserlerinin çoğu Şâfiî hadis usûlü anlayışını yansıtmaktadır. Hanefî hadis usûlü anlayışı ise birkaç eser dışında müstakil çalışmalara konu olmamıştır. Bu boşluğu doldurmak maksadıyla yaklaşık iki yüz eserden yararlanılarak, âdeta Hanefî fıkıh usûlü eserlerinin sünnet bahislerinin panoramasının sunulduğu, bununla birlikte zaman zaman muhaddislerin görüşlerine de yer verildiği el-Medhal ilâ usûli’l-hadîs alâ menheci’l-Hanefiyye adlı eser Abdulmecîd et-Türkmânî tarafından kaleme alınmıştır. Bu çalışmada adı geçen eserin tanıtımı yapılacaktır.

Keywords

hadis usûlü, Hanefî mezhebi, Şâfiî mezhebi, Muhaddisler

References

• Çakan, İsmail Lütfi. Şekil ve Örneklerle Hadîs Usûlü. 39. baskı. M.Ü. İlahiyat Fakültesi Vakfı yayınları. İstanbul: İFAV, Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı Yayınları, 2015.
• Özben, Zübeyde. “Hanefîler’in Mukaddime Temelli Hadis Usulü Literatürüne Katkısı”. İslâm Araştırmaları Dergisi, sy 36 (01 Aralık 2016): 1-31. https://doi.org/10.26570/isad.327028.