Abstract
Bu araştırmanın kapsamı özellikle 1980 sonrası Yeni Dünya Düzeni, Neo Liberalizm, Küreselleşme, Sanayi Sonrası Toplum, Enformasyon toplumu, Post-fordist toplum ya da Post-modernizm gibi terimlerle adlandırılan ve günümüzde de etkisi devam eden dönemin kültür politikası üzerine yoğunlaşmayı içermektedir. Yenidünya düzeni adı adlında değişen dünyanın bu yeni toplumsal dinamikleri, yalnızca ekonomik alanda değil aynı zamanda kültürel alanda da etkili olmuş, kültür ve sanat bu değişimden gereken payını almıştır. Sermaye birikiminin küreselleşmesi ve küresel ölçekte tek piyasa yaratma arayışları, kültür politikaları kapsamında sanatı da dönüşmüştür. Özellikle neo-liberal politikaların belirlediği sanat bu dönem içerisinde geçmişte hiç olmadığı kadar kimlik, cinsellik, yerellik ve etnisite gibi kavramlar çevresinde yoğunlaşmıştır.Çokuluslu sermayenin güdümünde gelişen sanat, çağın bireyi ile özdeş çok kimlikli, çok kültürlü, melez, pastiş ve derinliksiz bir hal almıştır. Artık sanatın özgünlüğünden bahsetmek artık imkansızdır. Sermaye her şeyi olduğu gibi sanatı da bir tüketim malzemesi haline getirerek yüzeyselleştirmiş ve kendi hizmetine sokmuştur. Sonuçta Bourriaud’ın (2005:12) da söylediği gibi günümüzde ticari olmayana yer yoktur. Sanat da buna dâhildir.
Abstract
Bu araştırmanın kapsamı özellikle 1980 sonrası Yeni Dünya Düzeni, Neo Liberalizm, Küreselleşme, Sanayi Sonrası Toplum, Enformasyon toplumu, Post-fordist toplum ya da Post-modernizm gibi terimlerle adlandırılan ve günümüzde de etkisi devam eden dönemin kültür politikası üzerine yoğunlaşmayı içermektedir. Yenidünya düzeni adı adlında değişen dünyanın bu yeni toplumsal dinamikleri, yalnızca ekonomik alanda değil aynı zamanda kültürel alanda da etkili olmuş, kültür ve sanat bu değişimden gereken payını almıştır. Sermaye birikiminin küreselleşmesi ve küresel ölçekte tek piyasa yaratma arayışları, kültür politikaları kapsamında sanatı da dönüşmüştür. Özellikle neo-liberal politikaların belirlediği sanat bu dönem içerisinde geçmişte hiç olmadığı kadar kimlik, cinsellik, yerellik ve etnisite gibi kavramlar çevresinde yoğunlaşmıştır.Çokuluslu sermayenin güdümünde gelişen sanat, çağın bireyi ile özdeş çok kimlikli, çok kültürlü, melez, pastiş ve derinliksiz bir hal almıştır. Artık sanatın özgünlüğünden bahsetmek artık imkansızdır. Sermaye her şeyi olduğu gibi sanatı da bir tüketim malzemesi haline getirerek yüzeyselleştirmiş ve kendi hizmetine sokmuştur. Sonuçta Bourriaud’ın (2005:12) da söylediği gibi günümüzde ticari olmayana yer yoktur. Sanat da buna dâhildir.
Details
| Journal Section | DR |
|---|---|
| Authors | |
| Publication Date | January 1, 2013 |
| Submission Date | November 18, 2013 |
| Published in Issue | Year 2012 Volume: 2 Issue: 6 |
