Bilimsel nesnelerin de aynen insanların olduğu gibi kendi hikâyeleri
vardır. Bu nesnelerin biyografilerini incelemek, farklı bağlamlarda nasıl
dönüştüklerini göstermek sadece onlar hakkında bilgi vermez, aynı zamanda
onların etrafını saran insanlar ve toplumsal yaşam hakkında da bizi aydınlatır.
Bu makalenin amacı da, Albinus’un anatomi atlasında yer alan “The Outermost
Order of the Muscle, Back View” adlı görselin uzun yolculuğuna odaklanarak,
bu görselin farklı tarihsel ve toplumsal bağlamlarda uğradığı dönüşüm sürecini
göstermeye çalışmaktır. Albinus’un bu görseli çizerken amacı, “ideal bedeni”
çizmektir. Bu resim tam da doğada birçok şekilde yer alan bedenlerin
standardizasyonu için mükemmel bir referans noktası oluşturacaktır. Yazı, daha
sonra, bu resmin Diderot ve d’Alembert’in büyük yapıtı Encyclopédie’de nasıl
ele alındığını tartışır. Felsefeciler bu görseli başka bilim adamları tarafından çizilmiş öteki anatomi resimleriyle yan yana getirerek, Albinus’un önerdiği tek
bakış açısının yerine, okuyucuya çoklu bir perspektif sunacaklardır. Son örnekte
ise Şanizade’nin Miratü’l-Ebdan kitabı yer almaktadır. Bu örnekte, resim kendi
orijinal anlamını yitirir ve Osmanlı İmparatorluğunda “yeni bilimin” ortaya
çıkışının bir göstergesi olur.
Scientific objects like human beings have their own stories. Thus, the
examination of their lifespans and how they transform in different contexts can
reveal not only information about the objects themselves, but also their social
and human circumstances. This article follows the long ‘travel’ of an image
from Albinus’ anatomy book, “The Outermost Order of the Muscle, Back
View”, with the goal of illuminating its transformation process through different
historical and social contexts. When Albinus was drawing the image, his intent
was to create an “ideal body”. This sort of image would be a perfect reference
point for the standardization among the plentiful bodies in nature. The article
then discusses how the image was appropriated by Diderot and d’Alembert in
their grand work Encyclopédie. The philosophers juxtasposed this particular
image to other anatomy pictures drawn by other scientists and offered multiple
perspectives, rather than imposing a single perspective on the reader as in the
case of Albinus. And lastly the image travelled to Şanizade’s Miratü’l-Ebdan,
where it lost its original scientific meaning and turned into a signifier of the
emergence of “new science” in the Ottoman Empire.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 1, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Volume: 17 Issue: 2 |