The present paper aims to demonstrate that scholars should focus on screenplays and their production processes before attempting to create numerous cinematic adaptations of Iranian literature. The century old tastes of cinema audiences indicate that a commitment to the classic paradigm of screenwriting can almost guarantee the success of a film and assure its ability to attract large audiences. This paper probes the ways in which screenwriters encounter literary texts. Screenwriters are deemed to have taken the most important step toward successful cinematic adaptation if they can use traditional screenwriting paradigms to turn the raw materials of old literary texts into long movie scripts. Screenwriters attempting cinematic adaptations must apprehend the dramatic potential of text sand their narrative elements, extract the essential raw material available in the literary text, envision its refinement, and use the screenwriting paradigm to develop the requisite aspects lacking in the original text. The present paper initially introduces the classic paradigm of screenwriting and subsequently attempts to offer practical evidence of its claims using the example of the sixth book of Rumi’s Masnavi, adapting its plot, and employing an imagination committed to the world of the text.
Bu makale İran edebiyatının çok sayıda sinema uyarlamasını oluşturmak için öncelikle senaryolara ve senaryoların oluşum sürecine odaklanılması gerektiğini göstermeyi amaçlamaktadır. Yüz yıllık sinema izleyicilerinin zevki, klasik senaryo yazma paradigmasına bağlı kalmanın büyük izleyici kitlesine göre filmin başarısını neredeyse güven altına aldığını göstermiştir. Bu makalede ele alınan husus, senaristin edebi metini ele alış biçimidir. Eğer senarist yaygın senaryo yazma paradigmalarını kullanarak klasik edebiyatın ham maddelerini uzun metrajlı bir film senaryosuna dönüştürebilirse uyarlama yolundaki ilk ve en önemli adımı atmış olur. Sinema uyarlamasına dönüştüren bir senaristin, metnin drama değer ölçüleri ile hikaye unsurlarını bilmesi, metinde mevcut olan gerekli ham maddeleri edebi metinden çıkarması ve metinde bulunmayan gerekli materyali senaristin paradigma yardımıyla hayal etmesi ve beslemesi gerekir. Bu makalede öncelikle senaryonun klasik paradigma tanımı yapılacak ve ardından Mesnevî’nin altıncı defterinden bir örnekle hikaye uygulaması ve metin dünyasına bağlı hayali kullanımlar ile iddialar kanıtlanmaya çalışılacaktır.
هنشان دهد برای دست یافتن به اقتباس های سینمایی پرتعداد از ادبیات ایران ابتدا اتاین مقاله برآن است فرآیند تولید فیلمنامه ها متمرکز شد. سلیقه صد ساله تماشاگران سینما نشان داده متعهد وباید بر فیلمنامه تضمین هگران انبواشط با تماابترا رد ار موفقیت فیلم یحد زیاد ات نویسی همکلاسیک فیلمنا یبودن به الگو این مقاله مورد توجه قرار گرفته شیوه مواجهه فیلمنامه نویس با متن ادبی است. ردکند. نکته ای که یم قالب رداگر فیلمنامه نویس با استفاده از الگوهای رایج فیلمنامه نویسی بتواند مواد خام ادبیات کهن را جهت اقتباس را برداشته است. فیلمنامه نویسی که ردترین گام مهم وفیلمنامه بلند سینمایی درآورد، اولین آن دسته از وعناصر داستان را بشناسد وآورد باید ظرفیت های نمایشی متن یمبه اقتباس سینمایی یور آن دسته ومتن به طور بالفعل موجود است از متن ادبی استخراج کند ردمواد خام مورد نیازش را که کند لیختمتن به طور آماده وجود ندارد به کمک الگوی فیلمنامه نویسی، رداز مواد مورد نیازی را که ای از هموننذکر اب سپس ،هپرداخت همانملیف کیوی کلاسگال یعرفم هابتدا ب هالقم نای ردروراند. پب و شود به طور عملی یمتعهد به جهان متن سعی م لیختاستفاده از وداستان قیبطتفتر ششم مثنوی با د ادعای مطرح شده اثبات گردد.
Primary Language | Persian |
---|---|
Subjects | Creative Arts and Writing |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | October 31, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Issue: 39 |