The sixteenth century was a time when projects against Ottoman power were diminishing. This sixteenth century trend changed dramatically after the battle of Lepanto on 7 October 1571, when the Holy League coalition forces inflicted a significant defeat on the Ottoman fleet. This study investigates how Venice responded to the growing anti-Ottoman projects and movements in the Balkans in order to keep a long lasting peace with the Ottomans that characterized the period from the peace treaty between Venice and the Ottoman Empire in 1573 until the war of Crete in 1644. Venice’s struggle for peace in this period, was of crucial importance in the relatively quiet situation in Rumelia during this period compared to the disquiet and social unrest that characterized Anatolia, especially during the Celali revolts.
16. yüzyıl, Osmanlı gücüne karşı projelerin giderek daha az dolaşıma girdiği bir dönemdi. Bu 16. yüzyıl eğilimi, Kutsal İttifak güçlerinin Osmanlı donanmasını önemli bir yenilgi uğrattığı 7 Ekim 1571'deki İnebahtı Savaşı’ndan sonra dramatik bir şekilde değişti. Bu çalışma, Venedik ile Osmanlı İmparatorluğu arasında imzalanan 1573 tarihli barış antlaşmasından 1644 yılındaki Girit Savaşı’na kadar olan dönemi karakterize eden en uzun süreli barışı sürdürmek için Venedik'in Balkanlarda büyüyen Osmanlı karşıtı proje ve hareketlere yaklaşımını araştırmaktadır. Bu dönemde Venedik'in barış mücadelesi, özellikle Celali isyanları sırasında Anadolu'ya damgasını vuran huzursuzluk ve toplumsal çalkantılarla karşılaştırıldığında, görece sakin Rumeli’deki vaziyet dolayısıyla çok önemliydi.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | March 16, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 |