Istanbul Artificial Reef Project and Mucilage Disaster

Yıl 2023, , 795 - 802, 31.12.2023

Benal Gül

https://doi.org/10.35229/jaes.1265122

Öz

Artificial reefs are one of the tools used to rehabilitate aquatic ecosystems, especially the damage caused by human activities. The marine areas along the Turkish coasts, damaged and suitable for artificial reef application have been determined by the “National Artificial Reef Master Plan”. Republic of Turkey Ministry of Agriculture and Forestry is implementing artificial reef projects in areas suitable for this plan. One of these applications is the “Istanbul Artificial Reef Project” carried out by the Istanbul Governorship Provincial Directorate of Agriculture and the Foresty, Fisheries and Aquaculture Branch Directorate along the coasts of the Marmara Sea of Istanbul. Within the scope of the project, it was aimed to improve the habitats damaged by human activities and to support small scale fisheries by creating new fishing grounds. Around the Prince Islands, the northern shores of Kınalıada, between Burgazada and Heybeliada, and the shores of Büyükada and the Ahirkapi coast in the Sarayburnu region are planned as artificial reef areas. Deployment of artificial reef sets started in the Kınalıada region in 2019, and the first stages of the mucilage disaster in the Marmara Sea were detected during the second stage of artificial reef deployment carried out during October-December 2020. The mucilage, which first appeared as fine filaments in the water body, increased during the process and covered around and floor of the artificial reefs. During the mucilage disaster, which was intense until September 2021, underwater observations of the artificial reef application, which was carried out to create a new habitat, continued. This study includes the current status of the Istanbul Artificial Reef Project and underwater observations made during the mucilage disaster.

Anahtar Kelimeler

Artificial Reef, Mucilage, Marmara Sea

İstanbul Yapay Resif Projesi ve Müsilaj Felaketi

Öz

Yapay resifler, sucul ekosistemlerin özellikle insan faaliyetlerinden kaynaklı olarak uğradığı zararların iyileştirilmesi amacıyla kullanılan araçlardan biridir. Türkiye kıyılarındaki zarar görmüş ve yapay resif uygulaması için uygun denizel sahalar “Ulusal Yapay Resif Master Planı” ile belirlenmiştir. T.C. Tarım ve Orman Bakanlığı bu plana uygun alanlarda yapay resif projelerini hayata geçirmektedir. İstanbul Valiliği İl Tarım ve Orman Müdürlüğü Balıkçılık ve Su Ürünleri Şube Müdürlüğü tarafından İstanbul ilinin Marmara Denizi kıyılarında yürütülen “İstanbul Yapay Resif Projesi” de bu uygulamalardan biridir. Proje kapsamında insan faaliyetleri sonucu zarar görmüş habitatların iyileştirilmesi ve küçük ölçekli balıkçılığın, yeni av sahası oluşturularak desteklenmesi hedeflenmiştir. Prens Adaları etrafında Kınalıada’nın kuzey kıyıları, Burgazada ve Heybeliada arası ile Büyükada kıyıları ve Sarayburnu bölgesinde Ahırkapı önleri yapay resif alanı olarak seçilmiştir. Projenin yapay resif kümelerini yerleştirme çalışmaları 2019 yılında Kınalıada bölgesinde başlamış olup, 2020 yılı Ekim- Aralık ayları boyunca yürütülen ikinci aşama yapay resif yerleştirme çalışmaları sırasında Marmara Denizi’nde yaşanan müsilaj felaketinin ilk aşamaları da tespit edilmiştir. İlk olarak su sütununda ince iplikçikler halinde kendini gösteren müsilaj, süreç boyunca artarak yapay resiflerin üstünü ve zeminini kaplamıştır. 2021 Eylül ayına dek yoğun bir şekilde yaşanan müsilaj felaketi sırasında, yeni bir habitat oluşturmak amacıyla gerçekleştirilen yapay resif uygulamasının sualtı incelemeleri devam etmiştir. Bu çalışma, İstanbul Yapay Resif Projesinin mevcut durumunu ve müsilaj felaketi sırasında yapılan su altı gözlemlerini içermektedir.

Anahtar Kelimeler

Yapay resif, Müsilaj, Marmara Denizi

Teşekkür

Gözlemler sırasında gerçekleşen dalışlarda yardımlarını esirgemeyen Fersah Sualtı Hizmetleri AŞ Ayhan Bektaş ve Aydemir Bektaş’a, Ata Aksu’ya, Hayati YAĞLI’ya, İstanbul Valiliği İl Tarım ve Orman Müdürü Ahmet Yavuz Karaca ve Şube Müdürü Sabri İrfan Soysal ile denetim teknesi Mehmet ÖZDİNAR mürettebatına teşekkür ederim.

Kaynakça

• Aktan, Y., İşinibilir, M., Topaloğlu, B. & Dede, A. (2010). Marmara Denizi’nde Müsilaj Oluşumu. Marmara Denizi 2010 Sempozyumu, 25-26 Eylül 2010, İstanbul, Türkiye, 444-455.
• Aktan Turan, Y., Keskin, Ç. & Ersoy, S. (2017) Algae overgrowth in a changing Mediterranean ecosystem: Mucilage formation and its effect on Posidonia beds. TÜBİTAK Project 115Y486 (in Turkish).
• Aslan, H., Tekeli, Z. & Bacak, Ö. (2021) Effects of mucilage on the benthic crustacean in the North Aegean Sea. J. Black Sea/Mediterranean Environment 27(2), 214-231.
• Bone, Q., Carre, C. & Chang, P. (2003). Tunicate feeding filters. Journal of the Marine Biological Associationof the UK 83(05), 907-919.
• Caldwell, Z.R., Zgliczynski, B.J., Williams, G.J. & Sandin, S.A. (2016) Reef fish survey techniques: Assessing the potential for standardizing methodologies. PLos One 11(4): e0153066. doi: 10.1371/journal.pone.0153066.
• Conley, K.R. (2017). Mechanics and selectivity of filtration by tunicates. Department of Biology and the Graduate School of the University of Oregon. Oregon, USA 120p.
• Danovaro, R., Fonda Umani, S. & Pusceddu, A., (2009). Climate change and the potential spreading of marine mucilage and microbial pathogens in the Mediterranean Sea. PLoS One 16;4(9):e7006. PMID: 19759910; PMCID: PMC2739426. DOI: 10.1371/journal.pone.0007006.
• Fleming, E., Payne, J., Sweet, W., Craghan, M., Haines, J., Hart, J.F., Stiller, H. & Sutton-Grier, A. (2018). Coastal effects. In: Reidmiller, D.R., C.W. Avery, D.R. Easterling, K.E. Kunkel, K.L.M. Lewis, T.K. Maycock, & B.C. Stewart (Eds.) Impacts, risks, and adaptation in the United States: Fourth national climate sssessment, 2, 322-352p, U.S. Global Change Research Program, Washington, DC, USA. DOI: 10.7930/NCA4.2018.CH8.
• Gül, B., İbin, T, Aksu, A., Sorarlı, G., Uzer, U., Yıldız, T., Karakulak, F.S. & Emecan, İ.T. (2019). Olta Balıkçılığına Yönelik Yapay Resif Uygulaması. İstanbul Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Proje No: FYD-2016-21476, 31s.
• Karakulak, F.S., Kahraman, A.E., Uzer, U., Gül, B. & Doğu, S. (2023). Müsilajın Marmara Denizi balıkçılığına etkisi. (Ed) Albay, M. Marmara Denizi’nin müsilaj sorunu, 197-220s. İstanbul Üniversitesi Yayınevi İstanbul, Türkiye. DOI: 10.26650/B/LS32.2023.002.09.
• Murphy, G.E.P., Wong, M.C. & Lotze, H.K. (2019). A human impact metric for coastal ecosystems with application to seagrass beds in Atlantic Canada. FACETS 4, 210-237. DOI: 10.1139/facets-2018- 0044.
• Paxton, A.B., Shertzer, K.W., Bacheler, N.M., Kellison, G.T., Riley, K.L. & Taylor, J.C. (2020). Metaanalysis reveals artificial reefs can be effective tools for fish community enhancement but are not one-size-fits-all. Front. Mar. Sci. 7, 282. DOI: 10.3389/fmars.2020.00282.
• Seaman, W. (2000). Purposes and practices of artificial reef evaluation. Artificial reef evaluation: with application to natural marine habitats. 1st ed., CRC Press, Washington DC., USA, 260p.
• Slater, M.J. & Carton, A.G. (2009) Effect of sea cucumber (Australostichopus mollis) grazing on coastal sediments impacted by mussel farm deposition. Mar Pollut Bull. 58(8):1123-1129. DOI: 10.1016/j.marpolbul.2009.04.008.
• Sutherland, K.R. & Madin, L.P. (2010). A comparison of filtration rates among pelagic tunicates using kinematic measurements. Marine Biology 157, 755-764. DOI: 10.1007/s00227-009-1359-y.
• Taşdemir, Y. (2002). Marmara Denizi: kirleticiler ve çevre açısından alınabilecek tedbirler. Uludağ Üniversitesi Mühendislik - Mimarlık Fakültesi Dergisi, 7(1), 39-45.
• Serim, R.B., Karataş, N., Çırak Altınörs, A., Yörür, N. & Kılıç, S.E. (2022). Kıyı kanunundaki değişimlerin kıyı yerleşmelerindeki arazi kullanım değişimine etkisi: Kuşadası merkez örneği. Planlama 32(1), 57-76. DOI: 10.14744/planlama.2021.98598.
• Uzun, S.M. & Akyüz, O. (2019). İstanbul’un Anadolu yakasında kıyı dolgu alanları ve kullanımı. 1. İstanbul Uluslararası Coğrafya Kongresi, 17-18 Haziran 2021, İstanbul, Türkiye, 1002-1021. DOI: 10.26650/PB/PS12.2019.002.093.
• Vivier, B., Dauvin, J.C., Navon, M., Rusig, A.M., Mussio, I., Orvain, F., Boutouil, M. & Claquin, P. (2021). Marine artificial reefs, a meta analysis of their design, objectives and effectiveness. Global Ecology and Conservation, 27, e01538. DOI: 1016/j.gecco.2021.e01538.
• Yurga, L. (2022). One of the environmental disasters. What is sea snot? (Ed).Yücel, B. & Tolon, M.T. Innovative and conceptual definitions in agriculture and aquatic sciences, 51-78p, Akademisyen Publishing House, Ankara Türkiye. ISBN: 978- 625-8155-03-7.
• Yümün, Z.Ü. & Kam, E. (2021). Marmara Denizi’nde müsilaj sorunu ve çözüm yöntemleri. (Ed) Şeker, M., Öztürk, İ., Marmara Denizi’nin ekolojisi: Deniz salyası oluşumu, etkileşimleri ve çözüm önerileri. 163-181s, TÜBA Yayınları, Ankara, Türkiye, ISBN: 978-605-2249-73-4. DOI: /10.53478/TUBA.2021.010.