This study evaluated the effectiveness of Georgian bentonite clay as a natural mycotoxin adsorbent in Rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) diets. The experiment involved 100 fish per group, fed diets without adsorbent (Control 1; C1), with 0.1% synthetic adsorbent (Control 2; C2), and with bentonite at 0.1% (Test 1; T1), 0.15% (Test 2; T2), and 0.2% (Test 3; T3) for 24 weeks. Weight gain was highest in T3 (254±15.8 g) and T2 (244.92±14.47 g), significantly exceeding C1 (143.39±9.51 g) and C2 (187.67±12.1 g) (P < 0.05). Survival rates were 97% in T2 and T3, but differences among groups were not statistically significant (P > 0.05). Feed conversion ratios (FCR) were lowest in T2 and T3 (0.9–0.92), indicating superior feed efficiency compared to C1 (1.3) and C2 (1.1). High-Performance Liquid Chromatography (HPLC) analysis revealed that bentonite effectively adsorbed mycotoxins, with T2 and T3 removing 83-90% of Aflatoxin B1 and 12.5-14% of T2/HT2. Chemical composition analysis showed significantly higher protein (18.3-18.5%) and fat content (7.8%) in T2 and T3 compared to C1 (16.5% protein, 6% fat) and C2 (17.2% protein, 6.8% fat) (P < 0.05). These findings suggest that Georgian bentonite clay enhances fish growth, feed efficiency, and nutritional quality while effectively mitigating mycotoxin contamination. This natural adsorbent offers a promising alternative for improving aquaculture sustainability and fish health.
I believe in treating others with respect, integrity, and kindness. I strive to be honest in all my dealings, both personal and professional.
Agricultural University of Georgia and the Shota Rustaveli National Science Foundation for their financial support in implementing project YS-22-2184.
Shota Rustaveli National Science Foundation project YS-22-2184
We express our deep gratitude to the Agricultural University of Georgia and the Shota Rustaveli National Science Foundation for their financial support in implementing project YS-22-2184.
Bu araştırmanın amacı, Gürcistan'dan alüminosilikat kökenli bentonit kilinin, su ürünleri yetiştiriciliğinde, özellikle gökkuşağı alabalığı beslenmesinde, mikotoksinlerin doğal bir adsorbanı olarak etkinliğini (ağırlık artışı, hayatta kalma oranı, yem kullanımı, mikotoksin adsorpsiyonu, etin kimyasal bileşimi) analiz etmekti. Gökkuşağı alabalıkları (başlangıç ağırlığı: 270 g), her grup 100 bireydi, adsorban içermeyen diyetlerle (Kontrol 1; C1), %0,1 sentetik adsorbanla (Kontrol 2; C2) ve değişen seviyelerde bentonitle (0,1% (Test 1; T1), %0,15 (Test; T2) ve %0,2 (Test; T3) 24 hafta beslendi. Bireysel balık ağırlığı, deneyin başında ve sonunda ölçüldü. C1 grubunda ağırlık artışı 143,39±9,51 gr, C2 grubunda 187,67±12,1 gr, T1 grubunda 237±14,7 gr, T2 grubunda 244,92±14,47 gr ve T3 grubunda 254±15,8 gr olarak bulundu. İstatistiksel karşılaştırmalar gruplar arasında anlamlı fark olduğunu ortaya koydu (p < 0,05). T2 ve T3 grupları C1, C2 ve T1 ile karşılaştırıldığında daha fazla ağırlık artışı gösterdi, T3 en yüksek ağırlık artışını gösterdi. Deney sonunda hayatta kalan balık sayıları kaydedildi, balıkların hayatta kalma oranları T2 ve T3'te % 97, T1'de % 95, C2'de % 92 ve C1'de % 87 olarak bulundu. İstatistiksel karşılaştırmalar test grupları ile kontroller arasında hayatta kalma oranlarında anlamlı bir fark göstermedi (p > 0,05). Toplam yem tüketimini yem tüketiminin kaydedilmesiyle elde edilen canlı ağırlıkla karşılaştırarak yem verimliliğinin incelenmesi, yem dönüşüm oranının (FCR) T2 ve T3'te 0,9-0,92, T1'de 1,0, C2'de 1,1 ve C1'de 1,3 olduğunu göstermiştir. T1 ve T2 arasında önemli farklılıklar (p < 0,05) gözlenmiş olup, T2 ve T3 kontrollerle karşılaştırıldığında daha iyi yem dönüşüm verimliliği göstermiştir.
Balık yemi ve dışkıdaki mikotoksin seviyeleri (Aflatoksin B1 ve T2/HT2), floresan algılamalı Yüksek Performanslı Sıvı Kromatografisi (HPLC) kullanılarak belirlenmiştir. Adsorpsiyon verimliliği, yemden uzaklaştırılan mikotoksin yüzdesi olarak hesaplanmıştır. Aflatoksin B1'in mikotoksin adsorpsiyon oranı T2 ve T3 gruplarında %83-90 iken, T2/HT2 mikotoksin adsorpsiyonu %12,5-14 arasında değişmiştir. T1 grubunda Aflatoksin B1 adsorpsiyonu %76,4'e ulaşırken, T2/HT2 adsorpsiyonu %10 olarak gerçekleşti. Aflatoksin B1 için %68,1 ve T2/HT2 için %7,1 ile C2 grubu en düşük adsorpsiyon oranlarına sahipti. İstatistiksel analiz, aflatoksin B1 ve T2/HT2 adsorpsiyonunda anlamlı farklılıklar (p < 0,05) ortaya koydu ve T2 ve T3 en yüksek adsorpsiyon oranlarını gösterdi. Etin kimyasal bileşimi, Yakın bileşim (nem, protein, yağ, kül) test yöntemi kullanılarak değerlendirildi. Balık etinin kimyasal bileşimine gelince, protein içeriği T2 ve T3 gruplarında %18,3-18,5 ile en yüksekti ve bu, C2'den (%17,2) %1,1-1,3 daha yüksekti. Yağ içeriği ise, C2'deki daha düşük %6,8'e kıyasla, %7,8 ile T2'de en yüksekti. Protein (%16,5) ve yağ içeriği (%6) C1'de en düşüktü. Bu farklar istatistiksel olarak anlamlıydı (p < 0,05), Gürcü bentonit kilinin eklenmesinin alabalıkta hem protein hem de yağ içeriğini iyileştirdiğini gösteriyordu. Genel olarak, sonuçlar Gürcü bentonit kilinin etkili bir mikotoksin adsorbanı olduğunu, balık büyümesini, sağlığını ve alabalık etinin kimyasal bileşimini olumlu yönde etkilediğini göstermektedir.
Başkalarına saygı, dürüstlük ve nezaketle davranmaya inanıyorum. Hem kişisel hem de profesyonel tüm ilişkilerimde dürüst olmaya çalışıyorum.
Gürcistan Tarım Üniversitesi ve Shota Rustaveli Ulusal Bilim Vakfı'na derin şükranlarımızı sunuyoruz.
Shota Rustaveli National Science Foundation project YS-22-2184
YS-22-2184 projesinin uygulanmasında bize verdikleri maddi destek için Gürcistan Tarım Üniversitesi ve Shota Rustaveli Ulusal Bilim Vakfı'na derin şükranlarımızı sunuyoruz.
| Primary Language | English |
|---|---|
| Subjects | Animal Science, Genetics and Biostatistics |
| Journal Section | Research Articles |
| Authors | |
| Project Number | Shota Rustaveli National Science Foundation project YS-22-2184 |
| Early Pub Date | July 25, 2025 |
| Publication Date | July 24, 2025 |
| Submission Date | March 21, 2025 |
| Acceptance Date | May 6, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Volume: 4 Issue: 2 |
Content of this journal is licensed under a Creative Commons Attribution NonCommercial 4.0 International License