Research Article
BibTex RIS Cite

The Brand's Social, Ecological and Economic Sustainability Strategy in Social Media: Netafim Türkiye Example

Year 2025, Volume: 5 Issue: 2, 263 - 286, 30.09.2025
https://doi.org/10.59534/jcss.1549100

Abstract

Nowadays, it is noteworthy that institutions and brands also take into account the future effects of their activities in the current period and that the issue of sustainability has become one of the main determining factors in terms of the business and communication strategies of institutions in recent years. Sustainability, which aims to meet the needs of individuals and societies by considering the needs of future generations and to leave a healthy and livable world by maintaining the ecological, social and economic conditions of future generations, has become a process in which brands manage with a strategic approach in line with their competitiveness, ecological responsibility and legitimacy motivations. Sustainability is positioned on three pillars as social (societal), ecological (environmental) and economic (financial) sustainability as the performance area of brands in line with basic principles and objectives. Sustainability activities, led by brands in sectors such as automotive, textile, personal care and durable consumption, are also important for the agricultural sector and brands operating in this sector due to the environment being the area of production, the products obtained having social value in terms of human health and basic needs and the existence of stakeholders from different business lines in the economic process. In this context, since the sustainability activities of a brand from the agricultural sector have not been analyzed before, the sustainability activities of the Netafim Turkey brand, which stands out with its activities in agricultural irrigation on a global scale and in Turkey, were analyzed through content analysis in the context of social (societal), ecological (environmental) and economic (financial) sustainability through its posts on LinkedIn platform, and the brand's sustainability approach was revealed. It has revealed that Netafim Turkey is engaged in intensive activities regarding the three pillars of sustainability, and it has unique value in terms of addressing the sustainability activities of a global brand operating in the agricultural sector in Turkey.

References

  • Akgünlü, S., & Bayar, Ş. F. (2023). Moda Endüstrisinde Sürdürülebilir Pazarlama. V. Yavuz, & M. Gençyürek Erdoğan içinde, Dijital İletişim ve Medyada Yeni Trendler (s. 69-89). İstanbul: Eğitim Yayınevi.
  • Amstrong, C.M. and LeHew, M.L.A. (2011). Sustainable Apparel Product Development: In Search Of A New Dominant Social Paradigm For The Field Using Sustainable Approaches. Fashion Practice: The Journal of Design Creative Process and the Fashion 3(1), 29-62
  • Atkinson, A. A., Waterhouse, J. H., & Wells, R. B. (1997). A Stakeholder Approach to Strategic Performance Measurement. Sloan Management Review, 38(3), 25-37.
  • Aydın Eryılmaz, G., Kılıç, O., & Boz, İ. (2019). Türkiye’de Organik Tarım ve İyi Tarım Uygulamalarının Ekonomik, Sosyal ve Çevresel Sürdürülebilirlik Açısından Değerlendirilmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 29(2), 352-361. doi:10.29133/yyutbd.446002
  • Belz, F., M. & Peattie, K. (2012). Sustainability Marketing: A Global Perspective. Second Edition, Chichester, Wiley, United Kingdom.
  • Caniato, F., Caridi, M., Crippa, L., & Moretto, A. (2012). Environmental sustainability in fashion supply chains: An exploratory case based research. International Journal of Production Economics, 135(2), 659-670. doi:10.1016/j.ijpe.2011.06.001
  • Cengiz, G. (2021). Sürdürülebilir Tüketim Ekseninde Sürdürülebilir Moda Pazarlaması Uygulamaları. İktisadi ve İdari Yaklaşımlar Dergisi, 3(2), 131-144.
  • Çam, M. S., & Ürün, E. (2019). SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK VE YEŞİL MARKALAR: TOYOTA ÖRNEĞİ ÜZERİNE BİR İNCELEME. Conference: II. KOP Sempozyumu. Niğde: Niğde Üniversitesi.
  • Çepni Şener, B., & Yılmaz, N. (2023). Sürdürülebilir Modaya Yön Veren Markaların Instagram Gönderileri Üzerine Bir Araştırma. Akdeniz İletişim(43), 42-66. doi:10.31123/akil.1369308
  • Doane, D., & MacGillivray, A. (2001). Economic Sustainability The Business Of Staying In Business. New Economics Foundation, 1-52.
  • Dyllick, T., & Hockerts, K. (2002). Beyond the Business Case for Corporate Sustainability. Business Strategy and the Environment, 11(2), 130-141. doi:10.1002/bse.323
  • Gedik, Y. (2020). Sosyal, Ekonomik ve Çevresel Boyutlarla Sürdürülebilirlik ve Sürdürülebilir Kalkınma. International Journal of Economics, Politics, Humanities & Social Sciences, 3(3), 196-215.
  • Gül, B. A. (2023, Ağustos 24). Sürdürülebilir Markalar Değil Sürdürülebilirlik Markaları. Nisan 7, 2024 tarihinde Pratölye: https://www.pratolye.com/surdurulebilir-markalar-degil-surdurulebilirlik-markalari adresinden alındı
  • Halaçeli Metlioğlu, H., & Yakın, V. (2021). Tekstilde Sürdürülebilirlik: Hızlı Moda Markalarının Sürdürülebilirlik Stratejileri. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 8(Yönetim ve Organizasyon Özel Sayısı), 1883-1908. doi:10.26466/opus.873787
  • Holden, E., Linnerud, K., & Banister, D. (2016). The Imperatives of Sustainable Development. Sustainable Development, 25(3), 213-226. doi:10.1002/sd.1647
  • Kamya, B. (2020). Sürdürülebilir Pazarlamanın Tüketici Davranışları Ve Algılanan Marka Değeri Üzerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Denizli: Pamukkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Pazarlama Programı.
  • Karaman, A. (1996). Sürdürülebilir Turizm Planlaması İçin Ekolojik Bir Çerçeve. Sürdürülebilir Turizm; Turizm Planlamasına Ekolojik Yaklaşım; 19. Dünya Şehircilik Günü Kolokyumu. İstanbul: Mimar Sinan Üniversitesi.
  • Kurtoğlu Necef, Ö., Tama, D., & Boz, S. (2020). Moda Endüstrisinde Uygulanan Sürdürülebilirlik Stratejilerine Örnekler. TJMFD, 2(4), 67-78.
  • Louro, M.J. ve Cunha, P.V. (2011). Brand Management Paradigms. Journal of Marketing Management, 17(7/8), 849-875.
  • McKenzie, S. (2004). Social Sustainability: Towards Some Definitions. Working Paper Series(27), 1-31. Avustralya: Hawke Research Institute.
  • Mebratu, D. (1998). Sustainability and sustainable development: Historical and conceptual review. Environmental Impact Assessment Review, 18(6), 493-520. doi:10.1016/S0195-9255(98)00019-5
  • Moldan, B., Janoušková, S., & Hak, T. (2011). How to Understand and Measure Environmental Sustainability: Indicators and Targets. Ecological Indicators, 17, 4-13. doi:10.1016/j.ecolind.2011.04.033
  • Morelli, J. (2011). Environmental Sustainability: A Definition for Environmental Professionals. Journal of Environmental Sustainability, 1(1), 1-10. doi:10.14448/jes.01.0002
  • Netafim. (2024). Netafim an Orbia Business. 12.05.2024 tarihinde www.netafim.com adresinden alındı
  • Njoroge, M., Anderson, W., & Mbura, O. (2019). Innovation strategy and economic sustainability in the hospitality industry. The Bottom Line Managing Library Finances ahead-of-print(ahead-of-print), 32(4), 253-268. doi:10.1108/BL-03-2019-0080
  • Orlitzky, M., Siegel , D. ve Waldman, D. (2011). Strategic Corporate Social Responsibility and Environmental Sustainability, Business & Society, 50(1),6-27.
  • Ottman, J., A. (2011). The New Rules of Green Marketing: Strategies, Tools, and Inspiration for Sustainable Branding. Sheffield: Greenleaf.
  • Özdemir, Ş. (2023). Sürdürülebilirlik İletişimi Bağlamında Sürdürülebilir Tüketimin Reklam Mesajlarına Yansıması: Fairy ve Finish Örneği. Başkent Üniversitesi Ticari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(1), 21-48.
  • Özdengelen, E. (tarih yok). SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK VE MARKALAR. Nisan 8, 2024 tarihinde Boğaziçi Üniversitesi İşletme ve Ekonomi Kulübü: https://ikboun.net/surdurulebilirlik-ve-markalar/ adresinden alındı
  • Prasad, M., Mishra, T., & Bapat, V. (2019). Corporate Social Responsibility and Environmental Sustainability: Evidence from India using Energy Intensity as an indicator for Environmental Sustainability. IIMB Management Review, 31(4), 374-384. doi:10.1016/j.iimb.2019.07.014
  • Shrutı, P., & Shrı, V. (2014). Awareness of Green Marketing and its Influence on Buying Behaviour of Consumers. Journal of Management and Research 8, (14) 0974-497.
  • Turancı, E. (2021). Kurumsal Sosyal Sorumluluk Bağlamında Modada Geri Dönüşüm ve Sürdürülebilirlik: Göstergebilimsel Bir Analiz . Erciyes İletişim Dergisi , 8(1), 347-371. doi:10.17680/erciyesiletisim.801002
  • Yacob, P., Jaganathan, M., Fared, M., Wira, A. ve Fong, Y. (2019). An Empirical Investigation Of Green Initiatives And Environmental Sustainability For Manufacturing SMEs, Journal of Manufacturing Technology Management, 1-6.

Markanın Sosyal Medyadaki Sosyal, Ekolojik ve Ekonomik Sürdürülebilirlik Stratejisi: Netafim Türkiye Örneği

Year 2025, Volume: 5 Issue: 2, 263 - 286, 30.09.2025
https://doi.org/10.59534/jcss.1549100

Abstract

Günümüzde kurumların ve markaların mevcut dönem içindeki faaliyetlerinin geleceğe dönük etkilerini de dikkate aldıkları ve son yıllarda sürdürülebilirlik konusunun kurumların iş ve iletişim stratejileri açısından temel belirleyici faktörlerden biri haline gelişi dikkat çekmektedir. Bireylerin ve toplumların gereksinimlerinin, gelecek nesillerin ihtiyaçlarını gözeterek karşılamayı ve gelecek nesillerin ekolojik, sosyal ve ekonomik koşullarını devam ettirerek sağlıklı ve yaşanabilir bir dünya bırakmayı amaçlayan sürdürülebilirlik, markaların rekabetçilik, ekolojik sorumluluk ve meşruiyet motivasyonları doğrultusunda stratejik bir yaklaşımla yönetimini sağladığı bir süreç haline gelmiştir. Sürdürülebilirlik, temel ilkeler ve amaçlar doğrultusunda markaların performans alanı olarak sosyal (toplumsal), ekolojik (çevresel) ve ekonomik (finansal) sürdürülebilirlik olmak üzere üç sac ayağı üzerine konumlanmaktadır. Otomotiv, tekstil, kişisel bakım ve dayanıklı tüketim gibi sektörlerdeki markaların başı çektiği sürdürülebilirlik faaliyetleri, çevrenin üretimin alanı oluşu, elde edilen ürünlerin insan sağlığı ve temel gereksinimleri açısından sosyal değer taşıması ve farklı iş kollarından paydaşların ekonomik süreç içerisinde var oluşu nedeniyle tarım sektörü ve bu sektörde faaliyet gösteren markalar için de önem arz etmektedir. Bu doğrultuda, tarım sektöründen bir markanın sürdürülebilirlik faaliyetlerinin daha önce analiz edilmemiş olması nedeniyle çalışmada, küresel ölçekteki ve Türkiye’deki tarımsal sulamadaki faaliyetleriyle öne çıkan Netafim Türkiye markasının son bir yıl içerisindeki sürdürülebilirlik faaliyetleri, LinkedIn platformundaki paylaşımları üzerinden, sosyal (toplumsal), ekolojik (çevresel) ve ekonomik (finansal) sürdürülebilirlik bağlamında içerik analiziyle çözümlenmiştir ve markanın sürdürülebilirlik yaklaşımı ortaya koyulmuştur. Netafim Türkiye’nin sürdürülebilirliğin üç sac ayağına yönelik olarak yoğun faaliyet içerisinde olduğunu ortaya koymuş olup, Türkiye’de tarım sektöründe faaliyet gösteren küresel ölçekli bir markanın sürdürülebilirlik faaliyetlerini ele alışı bakımından özgün değer taşımaktadır.

References

  • Akgünlü, S., & Bayar, Ş. F. (2023). Moda Endüstrisinde Sürdürülebilir Pazarlama. V. Yavuz, & M. Gençyürek Erdoğan içinde, Dijital İletişim ve Medyada Yeni Trendler (s. 69-89). İstanbul: Eğitim Yayınevi.
  • Amstrong, C.M. and LeHew, M.L.A. (2011). Sustainable Apparel Product Development: In Search Of A New Dominant Social Paradigm For The Field Using Sustainable Approaches. Fashion Practice: The Journal of Design Creative Process and the Fashion 3(1), 29-62
  • Atkinson, A. A., Waterhouse, J. H., & Wells, R. B. (1997). A Stakeholder Approach to Strategic Performance Measurement. Sloan Management Review, 38(3), 25-37.
  • Aydın Eryılmaz, G., Kılıç, O., & Boz, İ. (2019). Türkiye’de Organik Tarım ve İyi Tarım Uygulamalarının Ekonomik, Sosyal ve Çevresel Sürdürülebilirlik Açısından Değerlendirilmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 29(2), 352-361. doi:10.29133/yyutbd.446002
  • Belz, F., M. & Peattie, K. (2012). Sustainability Marketing: A Global Perspective. Second Edition, Chichester, Wiley, United Kingdom.
  • Caniato, F., Caridi, M., Crippa, L., & Moretto, A. (2012). Environmental sustainability in fashion supply chains: An exploratory case based research. International Journal of Production Economics, 135(2), 659-670. doi:10.1016/j.ijpe.2011.06.001
  • Cengiz, G. (2021). Sürdürülebilir Tüketim Ekseninde Sürdürülebilir Moda Pazarlaması Uygulamaları. İktisadi ve İdari Yaklaşımlar Dergisi, 3(2), 131-144.
  • Çam, M. S., & Ürün, E. (2019). SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK VE YEŞİL MARKALAR: TOYOTA ÖRNEĞİ ÜZERİNE BİR İNCELEME. Conference: II. KOP Sempozyumu. Niğde: Niğde Üniversitesi.
  • Çepni Şener, B., & Yılmaz, N. (2023). Sürdürülebilir Modaya Yön Veren Markaların Instagram Gönderileri Üzerine Bir Araştırma. Akdeniz İletişim(43), 42-66. doi:10.31123/akil.1369308
  • Doane, D., & MacGillivray, A. (2001). Economic Sustainability The Business Of Staying In Business. New Economics Foundation, 1-52.
  • Dyllick, T., & Hockerts, K. (2002). Beyond the Business Case for Corporate Sustainability. Business Strategy and the Environment, 11(2), 130-141. doi:10.1002/bse.323
  • Gedik, Y. (2020). Sosyal, Ekonomik ve Çevresel Boyutlarla Sürdürülebilirlik ve Sürdürülebilir Kalkınma. International Journal of Economics, Politics, Humanities & Social Sciences, 3(3), 196-215.
  • Gül, B. A. (2023, Ağustos 24). Sürdürülebilir Markalar Değil Sürdürülebilirlik Markaları. Nisan 7, 2024 tarihinde Pratölye: https://www.pratolye.com/surdurulebilir-markalar-degil-surdurulebilirlik-markalari adresinden alındı
  • Halaçeli Metlioğlu, H., & Yakın, V. (2021). Tekstilde Sürdürülebilirlik: Hızlı Moda Markalarının Sürdürülebilirlik Stratejileri. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 8(Yönetim ve Organizasyon Özel Sayısı), 1883-1908. doi:10.26466/opus.873787
  • Holden, E., Linnerud, K., & Banister, D. (2016). The Imperatives of Sustainable Development. Sustainable Development, 25(3), 213-226. doi:10.1002/sd.1647
  • Kamya, B. (2020). Sürdürülebilir Pazarlamanın Tüketici Davranışları Ve Algılanan Marka Değeri Üzerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Denizli: Pamukkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Pazarlama Programı.
  • Karaman, A. (1996). Sürdürülebilir Turizm Planlaması İçin Ekolojik Bir Çerçeve. Sürdürülebilir Turizm; Turizm Planlamasına Ekolojik Yaklaşım; 19. Dünya Şehircilik Günü Kolokyumu. İstanbul: Mimar Sinan Üniversitesi.
  • Kurtoğlu Necef, Ö., Tama, D., & Boz, S. (2020). Moda Endüstrisinde Uygulanan Sürdürülebilirlik Stratejilerine Örnekler. TJMFD, 2(4), 67-78.
  • Louro, M.J. ve Cunha, P.V. (2011). Brand Management Paradigms. Journal of Marketing Management, 17(7/8), 849-875.
  • McKenzie, S. (2004). Social Sustainability: Towards Some Definitions. Working Paper Series(27), 1-31. Avustralya: Hawke Research Institute.
  • Mebratu, D. (1998). Sustainability and sustainable development: Historical and conceptual review. Environmental Impact Assessment Review, 18(6), 493-520. doi:10.1016/S0195-9255(98)00019-5
  • Moldan, B., Janoušková, S., & Hak, T. (2011). How to Understand and Measure Environmental Sustainability: Indicators and Targets. Ecological Indicators, 17, 4-13. doi:10.1016/j.ecolind.2011.04.033
  • Morelli, J. (2011). Environmental Sustainability: A Definition for Environmental Professionals. Journal of Environmental Sustainability, 1(1), 1-10. doi:10.14448/jes.01.0002
  • Netafim. (2024). Netafim an Orbia Business. 12.05.2024 tarihinde www.netafim.com adresinden alındı
  • Njoroge, M., Anderson, W., & Mbura, O. (2019). Innovation strategy and economic sustainability in the hospitality industry. The Bottom Line Managing Library Finances ahead-of-print(ahead-of-print), 32(4), 253-268. doi:10.1108/BL-03-2019-0080
  • Orlitzky, M., Siegel , D. ve Waldman, D. (2011). Strategic Corporate Social Responsibility and Environmental Sustainability, Business & Society, 50(1),6-27.
  • Ottman, J., A. (2011). The New Rules of Green Marketing: Strategies, Tools, and Inspiration for Sustainable Branding. Sheffield: Greenleaf.
  • Özdemir, Ş. (2023). Sürdürülebilirlik İletişimi Bağlamında Sürdürülebilir Tüketimin Reklam Mesajlarına Yansıması: Fairy ve Finish Örneği. Başkent Üniversitesi Ticari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(1), 21-48.
  • Özdengelen, E. (tarih yok). SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK VE MARKALAR. Nisan 8, 2024 tarihinde Boğaziçi Üniversitesi İşletme ve Ekonomi Kulübü: https://ikboun.net/surdurulebilirlik-ve-markalar/ adresinden alındı
  • Prasad, M., Mishra, T., & Bapat, V. (2019). Corporate Social Responsibility and Environmental Sustainability: Evidence from India using Energy Intensity as an indicator for Environmental Sustainability. IIMB Management Review, 31(4), 374-384. doi:10.1016/j.iimb.2019.07.014
  • Shrutı, P., & Shrı, V. (2014). Awareness of Green Marketing and its Influence on Buying Behaviour of Consumers. Journal of Management and Research 8, (14) 0974-497.
  • Turancı, E. (2021). Kurumsal Sosyal Sorumluluk Bağlamında Modada Geri Dönüşüm ve Sürdürülebilirlik: Göstergebilimsel Bir Analiz . Erciyes İletişim Dergisi , 8(1), 347-371. doi:10.17680/erciyesiletisim.801002
  • Yacob, P., Jaganathan, M., Fared, M., Wira, A. ve Fong, Y. (2019). An Empirical Investigation Of Green Initiatives And Environmental Sustainability For Manufacturing SMEs, Journal of Manufacturing Technology Management, 1-6.
There are 33 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Communication and Media Studies (Other)
Journal Section Research Articles
Authors

Burak Aşık 0000-0002-0260-3329

Early Pub Date September 30, 2025
Publication Date September 30, 2025
Submission Date September 12, 2024
Acceptance Date April 29, 2025
Published in Issue Year 2025 Volume: 5 Issue: 2

Cite

APA Aşık, B. (2025). Markanın Sosyal Medyadaki Sosyal, Ekolojik ve Ekonomik Sürdürülebilirlik Stratejisi: Netafim Türkiye Örneği. İletişim Ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 5(2), 263-286. https://doi.org/10.59534/jcss.1549100