This research examines the direct and indirect effects of interactional justice perception of employees in the manufacturing sector on their levels of work engagement. The research adopted the view of social exchange theory and tried to determine whether interactional justice affects work engagement through conscientiousness for work. Social exchange is an approach that suggests that employees feel obliged to pay for resources if the organization provides valuable resources to the employee. In the study, which considers the perspective of social change, it was thought that if managers in the organization exhibit fairly behavior toward the employees, the latter will respond with conscientiousness for work and exhibit work engagement behavior. In addition, the conscientiousness (mediator) was considered to be a job-related situation rather than a general personality trait. The data were obtained from 156 employees at a manufacturing firm operating in Turkey. In the study, exploratory and confirmatory factor analysis, correlation analysis, path analysis and structural equation modeling analysis were conducted. In the analyses, it was observed that the perception of interactional justice positively affects both conscientiousness for work and work engagement. The findings of the analysis also show that the effect of interactional justice on work engagement is partially mediated by conscientiousness for work. All findings are discussed from the perspective of the cultural context in Turkey.
Bu araştırmanın amacı imalat sektörü çalışanlarının etkileşim adaleti algısının işe bağlanma düzeylerine doğrudan ve dolaylı etkilerini belirlemektir. Bu doğrultuda etkileşim adaletinin işe ilişkin sorumluluk yoluyla işe bağlanmayı etkileyip etkilemediği sosyal değişim teorisi bakış açısıyla incelenmiştir. Sosyal değişim örgütün çalışanlara değerli kaynaklar sağlamasıyla çalışanların da bu kaynakların karşılığını verme yükümlülüğü hissettiğini öne süren bir yaklaşımdır. Araştırmada sosyal değişim bakış açısı dikkate alınarak örgüt yöneticilerinin çalışanlara adaletli davranışlar sergilemesi davranışına, çalışanların işe ilişkin sorumluluk ve işe bağlanma davranışıyla karşılık vereceği düşünülmüş ve bu doğrultuda araştırma hipotezleri oluşturulmuştur. Bunun yanında, araştırma sorumluluk değişkenini (aracı değişken) genel bir kişilik özelliği olarak değerlendirmemiş; işle ilgili bir durum olarak ele almıştır. Araştırma verileri Türkiye’de faaliyet gösteren bir imalat işletmesindeki 156 çalışandan anket tekniği ile elde edilmiştir. Araştırmada açıklayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri, korelasyon analizi, yol analizi ve yapısal eşitlik modellemesi analizi kullanılmıştır. Analizlerde etkileşim adaleti algısının hem işe ilişkin sorumluluğu hem de işe bağlanmayı pozitif yönde etkilediği belirlenmiştir. Analiz bulguları işe ilişkin sorumluluk duygusunun artmasıyla işe bağlanmanın da arttığını göstermiştir. Ayrıca bulgulardan etkileşim adaletinin işe bağlanmaya etkisinde işe ilişkin sorumluluğun kısmi aracı rol üstlendiği tespit edilmiştir. Elde edilen bulgular Türkiye’deki kültürel bağlam dikkate alınarak tartışılmıştır.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Sociology |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2020 |
Submission Date | August 31, 2018 |
Published in Issue | Year 2020 Issue: 61 |