Ortaçağ Avrupası’nda Tıp Kültürü ve Gelişmeleri

Yıl 2017, Cilt: 3 Sayı: 2, 44 - 63, 07.09.2017

Tolgahan Karaimamoğlu

https://doi.org/10.21551/jhf.316625

Cited By: 3

Öz

Roma
İmparatorluğu gibi döneminde rakipsiz bir kurumsallaşmaya sahip medeniyetin
yıkılmasıyla başlamak üzere XV. yüzyılın sonlarına kadar uzanan zaman dilimini kapsayan
ortaçağda, Avrupa toplumu için birçok değişim ve dönüşüm yaşanmıştır. En
belirgin değişimlerden biriside yine bu dönemde Avrupa tıbbi gelişmelerinde
yaşanmıştır. Papalık kurumu, Roma sonrasında oluşan boşluğu değerlendirmek için
her alanı baskısı altına alırken tıp sahasını da bu durumdan fazlasıyla
etkilenmiştir. Eskiçağa nazaran ortaçağ tıp zihniyeti bu kurumun düşünceyi
baskılayan ve seküler odakları tehdit olarak algılayan yapısı sebebiyle
kazanımlarını kaybetme tehlikesiyle karşılaşırken, kilise tekeline girmekten de
kurtulamamıştır. Kilisenin baskıladığı ve arka bahçesi durumunu getirdiği tıp
dünyası, XI. yüzyıla kadar tüm dogma ve batıl itikatlarla sarılmıştır. Ancak bu
tarihten sonra Antik çağın ve İslam medeniyetinin eserleri ve ilerlemeleri,
azınlık – seküler kesimlerden oluşan hekimler topluluğunca kiliseden gizde olsa
üzerinde çalışılmaya başlanması Avrupa tıbbı için yeni bir dönem oluşturmuştur.
Özellikle Salerno ile başlayan okullaşma sürecide bu yeni dönemde Avrupa tıbbının
İslam medeniyetinden bayrağı devralmasını ve kilise tahakkümünden kurtulmasını sağlamıştır.
Bu çalışma, ortaçağda, Avrupa tıbbındaki gerileme nedenleri açıkladıktan sonra
bu durumun nasıl tersine dönerek ilerlemeler sağlandığını, batı toplumunun
kültürel değerleri ve düşüncel yapısıyla birleştirerek değerlendirmekte ve bir
sonucu bağlamaktadır.

Anahtar Kelimeler

Ortaçağ Avrupası, Tıp, Hristiyanlık

Medical Culture and its Developments in Medival Europa

Öz

In order to start with the demolition of civilization, which had an unrivaled institutionalization during the period of Roman Empire, XV. Many changes and transformations took place in Europe during the middle ages, including the time period until the end of the century. One of the most obvious changes has been experienced in European medical developments during this period. The papal institution was greatly influenced by the medical field, while under the pressure of every field to evaluate the void that occurred after Rome. The medieval medical mentality compared with the ancienty did not survive the entrance of the church on a single occasion, while this institution faced the danger of losing its gains due to its structure which suppressed the thought and perceived the secular foci as a threat. The medical world, which the church has oppressed and brought back to the state of horticulture, is XI. Up to hundredths of all dogma and superstition. However, after this date, the study of the works and progress of the ancient and Islamic civilizations, whether in secret or in secret, by a group of physicians consisting of minority - secular societies, has started a new era for European medicine. Especially the schooling that started with Salerno provided European medicine in this new period to take over the flag from the Islamic civilization and to be saved from church domination. This study assesses and concludes by combining the cultural values and thoughtfulness of western society with how it has progressed in the medieval period after reversing the reasons for decline in European medicine.

Anahtar Kelimeler

Medieval Europe, Medicine, Christianity, Superstition

Kaynakça

• ACIDUMAN, A., (2002), “İbn-i Sinâ’nın Bilim Tarihindeki Yeri: Kuhn’ca Bir Yaklaşımla”, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası, Cilt 55, Sayı II, ss. 115-122.
• APAK, A., (2003), “İskenderiye Kütüphanesi’nin Akıbeti Üzerine Değerlendirmeler” İslami Araştırmalar Dergisi, Cilt 16, Sayı 1, ss. 176-183.
• BAKER, P. A., (2012), Medicine and Space: Body, Surroundings and Borders in Antiquity and the Middle Ages, Brill Press, Boston.
• BALLESTER, L. G., (1994), Practical Medicine from Salerno to the Black Death, Cambridge University Press, Cambridge. BISHOP, M., (1970), The Middle Ages, American Heritage Press, New York.
• CALMAN, K. C., (2007), Medical Education, Past, Present and Future, Elsevier Ltd., Philadelphia.
• CLENDENING, L., (2015), Source Book of Medical History, Donnelley Press, New York.
• ÇEŞMELİ, İ., (2015), Art Sanat, İstanbul Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Yayınları, İstanbul.
• DEMİRHAN, A., (1982), Kısa Tıp Tarihi. Bursa Üniversitesi Basımevi, Bursa.
• DENDLE, P., Alain Touwaide, (2008), Health and Healing from the Medieval Garden, The Boydell Press, Woodbridge.
• DİVİTİİS, E. Paolo Cappabianca, Oreste de Divitiis, (2004), “The “Schola Medica Salernitana”: The Forerunner of the Modern University Medical Schools”, Legacies, Cilt 55, Sayı 4, ss.722-745.
• FERNGREN, G. B., (2009), Medicine and Health Care in Early Christianity, The Johns Hopkins University Press, Baltimore.
• FİNUCANE, R. C., (1977), Mirades and Pilgrims: Popular BeIiefs in Medieval England, Macmillan Publishers Lmt. Macmillan.
• GARRİSON, F. H., (1929), An Introduction to History of Medicine, W.B.Saunders Company, Washington.
• GLICK, T G., (2005), Medieval Science, Technology, and Medicine: An Encyclopedia, Roudge Press, Londra.
• GOLDEN, G., (1985), Historic Hospitals of Europe 1200-1981, National Library Medicine, Londra.
• GÜMÜŞ, T. T., (2017), “Medieval Warfare: Hundred Years War and Its Social and Economic Consequences”, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl: 5, Sayı: 40, ss. 99-112.
• HERBERMANN, C., (1913), The Catholic Encyclopedia, Cilt VI., Robert Appleton Company, New York.
• HİPPOCRATES, (1957),Ancient Medicine, İngilizceye Çev. S. Jones, Cilt I, Harvard University Press, Cambridge.
• HOLLİSTER, C. W., (2002), Medieval Europe: A Short History, The McGraw-Hill Company, New York.
• HUNT, T., (1990), Popular Medicine in Thirteenth-Century England: Introduction and Texts, Cambridge.
• KARAİMAMOĞLU, T. (2016)“Kara Ölüm Veba Salgını ve Ortaçağ İngiltere’sine Etkileri”, Asos Journal, Yıl: 4, Sayı: 37, ss.591-610.
• KERR, C., (2001), The Uses of The University, Harvard University Press, Londra.
• LOGAN, F. D., (2002), A History of the Church İn the Middle Ages, Routledge Press, Londra. LUKA.
• MARKS, G., (1971), The Medieval Plague: The Black Death of the Middle Ages, Doubleday Company, New York.
• MCGREW, R. E., (1985), Encyclopedia of Medical History, Macmillan Press, Londra.
• NUSSDORFER, L., (1992), Civic Politics in the Rome of Urban, Princeton University Press, Princeton.
• O'MALLEY, C. D., (1970), The History of Medical Education, University of California Press, California.
• PALMER, J. F., (1899), “Modern Epidemics”, The Medical Magazine, ss. 883-1010.
• PETRY, R. C., (2006), Late Medieval Mysticism, Westminster John Knox Press, Washington.
• POST, S. G., (2004), Encyclopedia of Bioethics, Cilt I, Gale Group, Inc., Macmillan.
• RASHDALL, H., (1901), The Universities of Europe in the Middle Ages, Cilt I, Oxford Clarendon Press, Oxford.
• RAVERT, A., (2012), “Hospitality in the Benedictine Monastic Tradition”, College of Saint Benedict/Saint John's Universit, ss. 251-255.
• RİSSE, G. B., (1999), Mending Bodies, Saving Souls, Oxford Universıty Press, New York, ss. 136-142.
• TOPDEMİR, H. G., (2012), “İslam Dünyasında Tıp”, Bilim ve Teknik, ss. 90-93.
• UĞURLU, M. C., (1997), “Hipokrat”, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası, Cilt 50, Sayı II, ss. 67-78.
• ULLMANN, M., (1978), Islamic Medicine, Cilt XI. Edinburgh University Press, Edinburgh.
• VANNESTE, S. F., (2010), “The Black Death And The Future Of Medicine”, Wayne State University Master Theses, Michigan.
• WALLİS, F., (2010), Medieval Medicine: A Reader (Readings in Medieval Civilizations and Cultures), University of Toronto Press, Toronto.
• WOOD, J. W., R. J. Ferrell, S. N. Dewitte-Avıña, (2003), “The Temporal Dynamics of the Fourteenth-Century Black Death: New Evidence from English Ecclesiastical Records”, Human Biology, Cilt 75, No. 4, ss.427–448.
• İnternet Kaynakları
• http://www.aldur.net/didaktik_0001.html.
• http://www.catholic.org/saints/saint.