Abstract
References
- Cengiz, C. (2018). Sağlık Hizmetlerinde Akreditasyon Programları ve TÜSKA, Sağlıkta Kalite ve Akreditasyon Dergisi, 1:21-26.
- Erwin P. (2009). A Self-Assessment Process for Accreditation Preparedness: A Practical Example for Local Health Departments, Journal of Public Health Management and Practice, 15(6):503–508.
- Kayral, İ.H., Gökmen Kavak, D., Cengiz, C. (2018). Sağlık Politikalarında Kalite ve Akreditasyonun Yeri. İçinde Tengilimoğlu, D. (Ed.) (2018) Sağlık Politikası, Ankara. 1. Basım, 19. Bölüm: 357-390. Nobel Akademik Yayıncılık.
- Shaw, C. D. (2001). External Assessment of Health Care. British Medical Journal, 322(7290), 851.
- Shaw, C., Groene O., Mora N. ve Sunol R. (2010). Accreditation and ISO certification: do they explain differences in quality management in European hospitals. International Journal for Quality in Health Care, 22(6):445-451.
- Şimşir, İ. (2019), Sağlık Hizmetlerinde Dış Değerlen-dirme ve Akreditasyon. İçinde Beylik, U. ve Avcı, K. (Ed.) (2019) Sağlıkta Kalite Yönetimi ve Akreditasyon, Ankara, 1. Baskı, Bölüm V: 117-162. Gazi Kitabevi.
- The Joint Commission, (2017). Accreditation Guide for Hospitals. Chicago.
- TÜSKA (2019). ISQua Terminoloji İlkeleri, Ankara. Manage. 2–6.
Abstract
Öz değerlendirme, temel olarak hastanenin kalite yönetim ekibinin sorumluluğunda yürütülen, akreditasyon de-netimi öncesinde, akreditasyon standartlarına yönelik yapılan kurumun kendini değerlendirdiği bir değerlendirme faaliyetidir. Bu çalışmanın amacı, öz değerlendirme uygulamasının gerçek akreditasyon denetimi öncesinde yapıl-masının önemi ve akreditasyon denetim süreci ile karşılaştırılmasıdır.
Akreditasyon başvurusunda bulunan hastanelerin öz değerlendirme ve denetim sonuçları incelendiğinde %20’sinden sonucun aynı olduğu, %20’sinde denetim sonucunun, öz değerlendirmeden %5 oranında daha yüksek olduğu, %60’ında ise denetim sonucunun öz değerlendirmeye oranla ortalama %7,6 oranında düşük olduğu görülmüştür.
Keywords
References
- Cengiz, C. (2018). Sağlık Hizmetlerinde Akreditasyon Programları ve TÜSKA, Sağlıkta Kalite ve Akreditasyon Dergisi, 1:21-26.
- Erwin P. (2009). A Self-Assessment Process for Accreditation Preparedness: A Practical Example for Local Health Departments, Journal of Public Health Management and Practice, 15(6):503–508.
- Kayral, İ.H., Gökmen Kavak, D., Cengiz, C. (2018). Sağlık Politikalarında Kalite ve Akreditasyonun Yeri. İçinde Tengilimoğlu, D. (Ed.) (2018) Sağlık Politikası, Ankara. 1. Basım, 19. Bölüm: 357-390. Nobel Akademik Yayıncılık.
- Shaw, C. D. (2001). External Assessment of Health Care. British Medical Journal, 322(7290), 851.
- Shaw, C., Groene O., Mora N. ve Sunol R. (2010). Accreditation and ISO certification: do they explain differences in quality management in European hospitals. International Journal for Quality in Health Care, 22(6):445-451.
- Şimşir, İ. (2019), Sağlık Hizmetlerinde Dış Değerlen-dirme ve Akreditasyon. İçinde Beylik, U. ve Avcı, K. (Ed.) (2019) Sağlıkta Kalite Yönetimi ve Akreditasyon, Ankara, 1. Baskı, Bölüm V: 117-162. Gazi Kitabevi.
- The Joint Commission, (2017). Accreditation Guide for Hospitals. Chicago.
- TÜSKA (2019). ISQua Terminoloji İlkeleri, Ankara. Manage. 2–6.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Health Care Administration |
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | December 31, 2019 |
| Published in Issue | Year 2019 Volume: 2 Issue: 2 |
Cite
BİLİMSEL VE ETİK SORUMLULUK
Dergimize gönderilen çalışmalarda tüm yazarların akademik-bilimsel olarak doğrudan katkısı olmalıdır. Dergi ile iletişim görevini yapan yazar, tüm yazarlar adına yazının son halinin sorumluluğunu taşır.
Yazar/lar tarafından “İnsan” öğesinin içinde bulunduğu tüm çalışmalarda Helsinki Deklerasyonu Prensipleri’ne uyulduğu ve “Hayvan” öğesi kullanılan çalışmalarda ise Guide for the Care and Use of Laboratory Animals prensipleri doğrultusunda çalışmalarında hayvan haklarını koruduklarını belirtilmelidir. Olgu sunumlarında hastanın kimliğinin ortaya çıkmasına bakılmaksızın hastalardan “Bilgilendirilmiş Olur” (informed consent) alınmalıdır.
Eğer makalede direkt-indirekt ticari bağlantı veya çalışma için maddi destek veren kurum mevcut ise yazarlar; kullanılan ticari ürün, ilaç, firma vb. ile ticari hiçbir ilişkisinin olmadığını ve varsa nasıl bir ilişkisinin olduğunu (konsültan, diğer anlaşmalar), editöre sunum sayfasında belirtmelidirler.
Makalede “Etik Kurul Onayı” alınması gerekli ise; yazarlar etik kurul izni-onayı aldıklarını beyan etmelidir.