Mevsimlik Tarım İşçisi Kadınlarda Doğurganlık ve Aile Planlaması Yöntemi Kullanım Durumlarının Belirlenmesi

Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 1, 40 - 46, 15.03.2018

Şemsinnur Göçer , Mustafa Mümtaz Mazıcıoğlu Rabiye Özlem Ulutabanca Demet Ünalan Muhsin Karaduman Kübra Şahin Tarhan

https://doi.org/10.26567/JOHSE.2018142111

Öz

Amaç: Bu çalışmada, mevsimlik tarım işçisi kadınlarda

doğurganlık ve aile planlaması yöntemi kullanım durumlarının

belirlenmesi amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: Kesitsel tipteki bu çalışma; Temmuz-Kasım

2016 tarihleri arasında Kayseri ve çevresinde tarım işçiliğinde

çalışmak amacıyla gelen ve çeşitli kamp alanlarında bahar, yaz

ve güz mevsimi boyunca sürekli yer değiştiren mevsimlik tarım

işçileri üzerinde yapıldı. Veri toplama aracı olarak kadınların yaş,

cinsiyet, medeni durum, öğrenim durumu vb. sosyodemografik

özellikleri ile canlı doğum, ölü doğum, düşük, yaşayan çocuk

sayısı gibi doğurganlık özelliklerini ve aile planlaması yöntemi

kullanım durumlarını belirlemeye yönelik 45 soruluk anket formu

kullanıldı. Veriler, araştırma ekibindeki 4 araştırmacı tarafından

tarım işçilerinin çadır kurdukları bölgelerde yüz yüze görüşme

yöntemiyle toplandı. Bu çalışmada 141 evli kadına ait veriler

değerlendirildi.

Bulgular: Araştırma grubunun yaş ortalaması 34.2±12.1 %0.7’si

18 yaş altında, %69.5’i okuryazar değildi. Evli kadınların %

50.3’ünün ilk gebelik yaşı 15-20 arasındaydı. Canlı doğum sayısı

4’ten fazla olan kadınların oranı % 62.7 idi. En az bir kez düşük

yapmış kadınların oranı %42.5 iki gebelik arasında geçen süre 2

yıldan az olan kadınların oranı ise %86.5 idi. Kadınların %70.6’sının

bugüne kadar hiç aile planlaması yöntemi kullanmadığı belirlendi.

Sonuç: Tarım işçisi kadınların genel topluma göre erken çocuk

sahibi olduğu, çok sayıda ve sık aralıklarla gebe kaldığı, ayrıca

doğum kontrol yöntemi kullanım oranının oldukça düşük düzeyde

olduğu belirlendi.

Anahtar Kelimeler

Mevsimlik tarım işçisi, kadın, üreme sağlığı, aile planlaması

Determination of Fertility State and Use of Family Planning Method in Female Seasonal Agricultural Workers

Öz

Objective: In this study, it was aimed to determine the fertility

status and the use of family planning method in female seasonal

agricultural workers.

Materials and methods: This cross-sectional study was carried

out on seasonal agricultural workers who came to work in Kayseri

and the surrounding areas between July and November 2016

and resided in different camping sites during the spring, summer

and autumn. A 45-items questionnaire including questions labor

age, gender and marital status was used to determine the sociodemographic

characteristics and the fertility characteristics such

as live birth, stillbirth, low, number of living children, and the use

of family planning method. Data were collected by face-to-face

interviews by 4 researchers at camping sites. We evaluated data

from 141 married women.

Findings: Mean age was 34.2 ± 12.1. Of subjects included, 55.1%

was female, 50.3% were married, and 69.5% were illiterate.

Of married women, 5.0% of were under the age of 18 and

age at first pregnancy was 15-20 years. The rates of women with

at least one abortion and those with less than 2 years between 2

births were 42.5% and 86.5%, respectively. The rate of women

with more than 4 live births was 62.7%. It was determined that no

family planning method was used in 70.6% of the women.

Conclusion: It was found that women who are agricultural

workers had child at younger age, higher number of pregnancy,

more frequent pregnancy than general population with extremely

low rates of use of contraceptive methods.

Anahtar Kelimeler

Seasonal agricultural worker, woman, reproductive health, family planning

Kaynakça

• 1. Kaya M, Özgülnar N. Mevsimlik (Gezici/Geçici) Tarım İşçilerinin İki Yerleşim Birimindeki Yaşam Koşulları ve Sağlık Durumlarına Niteliksel Bakış. Turk J Public Health 2015;13(2): 115-126.
• 2. Fereli S, Aktaç Ş, Güneş FE. Mevsimlik Tarım İşçilerinin Çalışma Koşulları, Beslenme Durumları ve Görülen Sorunları. Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 2016;1(3): 36-47.
• 3. h t t p : / / w w w. t u i k . g o v. t r / P r e H a b e r B u l t e n l e r i .do?id=18645 [Erişim tarihi: 20.09.2016].
• 4. Jadhav R, Achutan C, Haynatzki G, Rajaram S, Rautiainen R. Review and Meta-analysis of Emerging Risk Factors for Agricultural Injury. Journal of Agromedicine 2016; 21(3):284-297.
• 5. Karaman K, Yılmaz AS. Mevsimlik Tarım İşçileri Ve Enformel İlişkiler Ağı: Giresun’da Çalışan Mevsimlik Tarım İşçileri Üzerine Bir Araştırma. ZfWT 2011; 3(1):211-226.
• 6. Selek Öz C, Bulut E. Mevsimlik Tarım İşçilerinin Türk Hukuk Sistemi İçerisindeki Yeri. Çalışma Dünyası Dergisi 2013; 1 (1): 94-111.
• 7. Koruk İ. İhmal Edilen Bir Grup: Göçebe Mevsimlik Tarım İşçileri. Mesleki Sağlık ve Güvenlik Dergisi 2010;10(38):18-21.
• 8. Selek Öz C, Bulut E. Düzgün İş Bağlamında Mevsimlik Gezici Tarım İşçilerinin Çalışma Koşullarının DeğerlendirilmesineYönelik Bir Alan Araştırması. Bilgi Dergisi 2014; 28: 99-121.
• 9. https://www.tbmm.gov.tr/sirasayi/donem24/yil01/ss.716.pdf [Erişimtarihi: 15.09.2017]
• 10. Hayata Destek Derneği Mevsimlik Gezici Tarım İşçiliği Araştırma Raporu, 2014.
• 11. Şimşek Z. GAP Tarımda Çalışanların Sağlığı Araştırması Raporu. Şanlıurfa: Harran Üniversitesi Tarımda İş Sağlığı ve Güvenliği Uygulama ve Araştırma Merkezi, 2013.
• 12. Özbekmezci Ş, Sahil S. Mevsimlik Tarım İşçilerinin Sosyal, Ekonomik ve Barınma Sorunlarının Analizi. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi 2004;19(3): 261-274.
• 13. h t t p : / / w w w . m e v s i m l i k t a r i m i s c i l e r i . c o m /f i l e s / d o s y a / 1 _ 3 _ 6 3 5 3 7 5 8 8 8 0 7 1 8 4 5 1 8 8 . p d f [Erişim tarihi:10.09.2017].
• 14. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=24643:[Erişim tarihi:01.09.2017].
• 15. Tarım Çalışanlarının Sosyodemografik Özellikleri Ve Risk Altındaki Gruplar. I. Tarım Sağlığı ve İş Güvenliği Sempozyumu Kitabı,6-7 Nisan Harran Üniversitesi 2012;27-33.
• 16. Çelik K, Şimşek Z, Yüce Tar Y, Kırca Duman A. Gezici Mevsimlik Tarım İşinde Çalışan Kadınların Çalışma ve Yaşam Koşullarının İrdelenmesi. The World Bank,2013;5-23.
• 17. Özaydınlık K. Toplumsal Cinsiyet Temelinde Türkiye’de Kadın Ve Eğitim. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi 2014;33: 93-112.
• 18. Arat N. Kadınların İnsan Hakları. Kadın Araştırmaları Dergisi 1999; 5: 5-10.
• 19. Seven MA, Engin AO. Türkiye’de Kadın Eğitimi Alanındaki Eşitsizlikler. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2007; 1(9):177-188.
• 20. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=21519 [Erişim tarihi: 25.01.2016].
• 21. http://www.hips.hacettepe.edu.tr/tnsa2013/rapor/TNSA_2013_ana_rapor.pdf[Erişim tarihi: 15.01.2016].
• 22. Görücü İ, Akbıyık N. “Türkiye’de Mevsimlik Tarım İşçiliği:Sorunları Ve Çözüm Önerileri. Hikmet Yurdu Düşünce – Yorum Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi 2010; 3(5):189-219.