Tarih boyunca Kıpçak Bozkırları yani Deşt-i Kıpçak olarak bilinen bölge, bugünkü sınırlar ile ifade edildiğinde Altay-Moğolistan hattından, Moldova-Ukrayna sınır bölgesine kadar uzanan devasa bir coğrafyadır. Bu coğrafyada bugün hâlen Kıpçak Türk lehçesini konuşan halklar meskundur, buna örnek olarak Kazaklar, Kazan Tatarları, Başkurtlar, Nogaylar, Karaçay-Malkarlar, Kırım Tatarları verilebilir. Ancak bu bozkırın Batı ucu yani tarihte Bucak, Özi, Cetsan(Yedisan) ve Yetişkul gibi isim ve etnik toponimlerle anılan, bugün Ukrayna, Rusya ve Moldova sınırlarında bulunan bölge, 18. yüzyıl sonrasında büyük bir demografik dönüşüme ve etnik temizliğe sahne olmuş, Kıpçak hüviyetini yitirmiştir. Bu makalenin amacı, özellikle Türkiye’ye ve Romanya’ya bu bölgeden göç eden Nogay ve Kırım Tatar kitlelerinin izini sürmek, bu coğrafyanın kayıp tarihine ışık tutabilmektir.
The region named as Desht-i Kipchak, which literally means “The Kipchak Steppes” is a huge geography, which stands between Moldova-Ukraine border and Mongolia-Altai line with today’s borders. Still Kipchak Turkic speaking people such as Kazakhs, Kazan Tatars, Bashkirs, Nogais, Karachay-Malkars and Crimean Tatars inhabit this area in a large extent. However western frontline of this region which is today in borders of Russia-Moldova-Ukraine and which has been named with different names/ethno-toponyms as Budjak, Özi, Yedisan and Yetishkul faced a large-scale demographic change and ethnic cleansing after 18th century. This article aims to shed a light on lost history of this region, by tracking history of Nogai and Crimean Tatar masses who migrated to Turkey and Romania.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 29, 2020 |
Submission Date | December 2, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 2 Issue: 2 |