A DISCUSSION ON THE CURRENT NEEDS OF PLANNING AND THE NATURE OF PLANNING EDUCATION

Year 2018, Volume: 6 Issue: 1, 17 - 28, 01.06.2018

Gül Şimşek

Abstract

The dominant literature of democracy, government types, and forms of control have maintained its effectiveness despite years passing on their emergence. Countries that were late to urbanization are experiencing delays in catching these theories and practices. Featured phenomena in the literature expressed are listed as participation, governance, the active role of actor, etc. These phenomena can be reflected in the institutional structure and everyday life at different levels, some of them have a history that extends to mids of the 20th century. Although we can say that these phenomena are relatively internalized in the geographical areas that are prominent particularly in terms of social and economic indicators, their progress in developing countries as in our country is slower. The needs of urban and regional planning profession are open up for discussion in terms of the parent frames mentioned above. This profession area, with its projections in the socio-spatial sense, is faced with the need of renewing itself today as in many other professions. This phenomenon has not emerged today; especially with the 1990s, it is increasingly becoming influential. The tension between the current trends&needs of societies and the traditional structures&actions brings new challenges to the field of planning. The planning process, the planner's attitude and finally educational issues stand as fundamental parts of this quest in the field of planning. Within this perspective, the main aim of this work is to introduce a theoretical discussion on the form of education that fits current needs of planning field. Requirements related to training methods in all fields of design cannot be separated from the practices that lead us to participate in the forms of control. In this study, the inferences regarding planning education are covered after the discussions on the form of control, governance, participation, and planning. It is intended that the study contributes to the literature by discovering the issues that need to be addressed in today’s educational practices.

Keywords

Form Of Control, Democracy, Participation, Urban And Regional Planning, Planning Education

PLANLAMA ALANINDAKİ GÜNCEL GEREKSİNİMLER VE EĞİTİMİN NİTELİĞİNE DAİR BİR TARTIŞMA

Abstract

Demokrasi, yönetimsel yapılar, denetim biçimleri ve haklar üzerine üretilmiş hakim yazın (Bal, 2002; Barber, 1995; Benhabib, 1999; Dunshire, 1993; Etzioni, 1994; Healey, 1997; Kooiman, 1993; Kuçuradi, 1998; Martin, 1993; Sartori, 2014), üzerinden yıllar geçmesine rağmen etkinliğini korumaktadır. Kentleşme olgusuyla geç tanışmış ülkelerde bu kuramların ve pratiklerin yakalanmasında gecikmeler yaşandığı göze çarpmaktadır. Bahsedilen yazında öne çıkan olgular; katılım, yönetişim, aktörün aktif rolü vb. şeklinde sıralanabilir. Bu olgular, kimi 20. yüzyılın ortalarına varan bir geçmişe sahip olmak üzere, kurumsal yapıda ve gündelik yaşamda farklı düzeylerde yansımasını bulabilmektedir. Özellikle sosyal ve ekonomik göstergeler açısından öne çıkan coğrafyalarda bu olguların görece içselleştiği söylenebilmekle birlikte, bizim ülkemiz gibi gelişmekte olan ülkelerdeki seyirleri daha yavaş gerçekleşmektedir. Bu çalışmada, adı geçen üst çerçeveler üzerinden kent ve bölge planlama alanının gereksinimleri tartışmaya açılmaktadır. Sosyo-mekansal anlamda geleceğe dönük öngörülerde bulunan bu meslek alanı, bugün diğer pek çok meslek alanı gibi kendisini yenileme gereği ile karşı karşıyadır. Bu durum, bugün ortaya çıkmamış, özellikle 1990’larla birlikte artan biçimde kendisini hissettirmekte olan bir olgudur. Toplumların güncel eğilim ve ihtiyaçları ile geleneksel yapı ve edimler arasındaki gerilim, planlama alanında da yeni arayışları getirmektedir. Planlama süreci, plancının tutumu ve nihayetinde eğitimi meseleleri, planlama alanındaki bu arayışın temel parçaları olarak karşımızda durmaktadır. Bu bağlamda çalışmanın temel amacı, planlama alanında ortaya çıkan güncel gereksinimlere uygun bir eğitim biçimine yönelik kuramsal bir tartışma sunmaktır. Tasarımla ilgili tüm meslek alanlarında eğitim yöntemleriyle ilgili gereksinmelerin, denetim biçimlerinde bizi katılıma yönlendiren pratiklerden ayrı tutulamadığı ortaya çıkmaktadır. Denetim biçimi, yöneti(şi)m, katılım ve planlamaya dair kuramsal tartışmalar ile planlama eğitimi arasındaki bağın irdelendiği çalışmanın, günümüz eğitim pratiklerinde üzerinde durulması gereken noktaları açığa çıkararak literatüre katkı sunması hedeflenmektedir.

Keywords

Denetim Biçimi, Demokrasi, Katılım, Kent ve Bölge Planlama, Planlama Eğitimi

References

• Ataöv, A. (2007). Planlamada Sosyal Bilimcinin Değişen Rolü: Toplumdan Biri Olmak. METU Journal of Faculty of Architecture , 24 (1), 139-152.
• Aydınlı, S. (2015). Tasarım Eğitiminde Yapılandırıcı Paradigma: Öğrenmeyi Öğrenme. tasarım+kuram , 20, 1-17.
• Bal, M., & Vries, H. (2002). The Network, the Expert and the Representative Democracy. F. R. Ankersmit içinde, Political Representation (s. 180-192). Stanford, California: Stanford University Press.
• Barber, B. (1995). Gerçek Durum: Modern Dünyada Güçlü Demokrasinin Kurumsallaştırılması. B. Barber içinde, Güçlü Demokrasi: Yeni Bir Çağ İçin Katılımcı Siyaset (M. Beşikçi, Çev., s. 318-375). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Benhabib, Ş. (1999). Demokrasi ve Farklılık. Ş. Benhabib içinde, Demokrasi ve Farklılık: Siyasal Düzenin Sınırlarının Tartışmaya Açılması (Z. Gürata, & C. Gürsel, Çev.). İstanbul: WALD.
• Benhabib, Ş. (1999). Müzakereci Bir Demokratik Meşruiyet Modeline Doğru. Ş. Benhabib içinde, Demokrasi ve Farklılık: Siyasal Düzenin Sınırlarının Tartışmaya Açılması (Z. Gürata, & C. Gürsel, Çev., s. 101-139). İstanbul: WALD.
• Chambers, L. D., & Taylor, M. A. (1999). The Planning Task. L. Chambers, & M. Taylor içinde, Strategic Planning: Processes, Tools and Outcomes. Aldershot: Ashgate Publishing Limited.
• Cooke, P. (1989). Locality, Economic Restructuring and World Development. P. Cooke (Dü.) içinde, Localities: The Changing Face of Urban Britain. London: Routledge Revivals.
• Dewey, J. (1997). Experience and Education. New York: Touchstone.
• Dewey, J. (1993). The Ethics of Democracy. J. Dewey, & D. S. Morris (Dü.) içinde, The poliitcal Writings (s. 59-65). Indianapolis: Hackett Publishing Company, Inc.
• Dunsire, A. (1993). Modes of Governance. J. Kooiman (Dü.) içinde, Modern Governance: New Government-Society Interactions (s. 21-34). London: Sage Publications.
• Etzioni, A. (1994). The Responsive Communitarian Platform: Rights and Responsibilities. A. Etzioni içinde, The Spirit of Community (s. 251-268). New York: Touchstone.
• Flap, H. (2002). No man is an island: the research programme of a social capital theory. A. Favereau, & E. Lazega (Dü) içinde, Conventions and Structures in Economic Organisations (s. 29-59). Cheltenham: Elward Elgar.
• Fukuyama, F. (2001). Social Capital, Civil Society and Development . Third World Quarterly , 22 (1), 7-20.
• Gedikli, B. (2012). Stratejik Mekansal Planlama. M. Ersoy (Dü.) içinde, Kentsel Planlama Ansiklopedik Sözlük (s. 403-404). İstanbul: Ninova Yayınları.
• Genç, S. (2017). Değişen Değerler ve Yeni Eğitim Paradigması. Ankara: Pegem Akademi.
• Giddens, A. (1994). Beyond Left and Right: The Future of Radical Politics. Oxford: Blackwell Publishers Ltd.
• Giddens, A. (1986). Elements of the Theory of Structuration. A. Giddens içinde, The Constitution of Society: Outline of the Theory of Structuration (s. 1-40). Berkeley and Los Angeles: University of California Press.
• Habermas, J. (. (1995). Kamusal Alan: Ansiklopedik Bir Makale. Birikim , 70, 62-66.
• Healey, P. (1997). Planning and Governance. P. Healey içinde, Collaborative Planning: Shaping Places in Fragmented Societies (s. 205-242). Basingstoke: Macmillan.
• Keleş, R. (1993). Kentleşme Politikası. Ankara: İmge Kitabevi.
• Kooiman, J. (1993). Governance and Governability: Using Compexity, Dynamics and Diversity. J. Kooman (Dü.) içinde, Modern Governance: New Government-Society Interactions (s. 35-50). London: Sage Publications.
• Kuçuradi, İ. (1998). Yirmibirinci Yüzyılın Eşiğinde Demokrasi Kavramı ve Sorunları. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi , 15, 21-27.
• Martin, R. (1993). Human Rights. R. Martin içinde, A System of Rights (s. 73-97). Oxford: Oxford University Press.
• Murdoch, J., & Abram, S. (2002). Planning and the Governance Growth: Theories and Issues. J. Murdoch, & S. Abram içinde, Rationalities of Planning: Development versus Environment in Planning for Housing (s. 1-16). New York: Ashgate Publishing.
• Putnam, R. D. (1995). Bowling Alone: America's Declining Social Capital. Journal of Democracy , 6 (1), 65-78.
• Ringen, S. (2010). Demokrasi Neye Yarar? Özgürlük ve Ahlaki Yönetim Üzerine. (N. Elhüseyni, Çev.) İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Rogers, C. (1969). Freedon to Learn: A View of What Education Might Become. Columbus, OH: Charles E. Merrill.
• Ruige, A., Üskent, S., & Micka, P. (2013). Yönetişim ve Katılım: Etkili Katılım için Araçlar, Yöntemler, Mekanizmalar (Cilt Katılımcılık Rehberleri 1/4). Ankara: Başak Matbaa.
• Sarıbay, A. Y. (2000). Kamusal Alan ve Diyalojik Demokrasi. A. Y. Sarıbay içinde, Kamusal Alan, Diyalojik Demokrasi, Sivil İtiraz (s. 1-17). İstanbul: Alfa Yayınları.
• Sartori, G. (2014). Yönetilen Demokrasi ve Yöneten Demokrasi. G. Sartori içinde, Demokrasi Teorisine Geri Dönüş (T. Karamustafaoğlu, & M. Turhan, Çev., s. 95-142). Bursa: Sentez Yayıncılık.
• Şimşek, G., & Büyükcivelek, B. (2018). Türkiye'de Mekansal Stratejik Planlama ve Mahalle Ölçeğinde Katılım. (G. Şimşek, & B. Büyükcivelek, Dü) Ankara: ODTÜ Basım İşliği.
• Tekeli, İ. (2009). Bir Demokrasi Projesi Olarak Yerel (Bölge) Planlama. İ. Tekeli içinde, Akılcı Planlamadan Bir Demokrasi Projesi Olarak Planlamaya (s. 285-296). Ankara: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
• Tekeli, İ. (2001). Modernite Aşılırken Kent Planlaması. İ. Tekeli içinde, Demokrasinin Kalitesini Geliştirmeyi, Siyasal Gücün Mekansal İşbölümünün Yeniden Tanımlanması Hangi Koşullarda Gerçekleştirebilir? (s. 123-136). Ankara: İmge Kitabevi.
• Tekeli, İ. (2012). Türkiye Kent Planlamasının Yeniden Kurumsallaşmasını Düzenlerken Düşünülmesi Gerekenler Üzerine. Planlama Dergisi , 2012 (3-4), 25-32.
• Tezcan, A., & Poyraz, U. (2013). Kamu Yararı Kavramının ve Türkiye’deki Yasal Dayanaklarının Kentsel Politikalar Açısından Değerlendirilmesi. Çağdaş Yerel Yönetimler , 22 (1), 1-21.
• Westbrook, R. (1991). Organic Democracy. R. Westbrook içinde, John Dewey and American Democracy (s. 33-58). Ithaca and London: Cornell University Press.