Research Article
BibTex RIS Cite

ULUSLARARASI İLİŞKİLERDE KOZMOPOLİTANİZM-KOMÜNİTERYANİZM AYRIŞMASININ ANA HATLARI

Year 2022, Volume: 2 Issue: 1, 1 - 18, 29.06.2022

Abstract

John Rawls’un 1971 yılında yayınlanan çalışması “Bir Adalet Teorisi” ile birlikte liberalizme o döneme kadar hâkim olan pozitivizm ve faydacılığın etkisiyle ihmal edilen adalet teması siyasal teorinin gündemine oturmuştur. Bu dönem itibariyle siyasal teoride liberal-komüniteryan dikotomisi altında birey ve toplum önceliği meselesi etrafında şekillenen önemli tartışmalar yaşanmaktadır. Bu tartışmanın uluslararası ilişkiler disiplinine yansıması ise kozmopolitanizm-komüniteryanizm adı altında sürdürülmektedir. Bu çalışmada bu tartışmanın siyasal teorideki öncüllerinden yola çıkılarak uluslararası ilişkiler disiplinine bağlantı noktaları serimlenmekte ve tartışmanın temel dinamikleri belirli bir şema etrafında çözümlenmektedir.

References

  • Atatorun, M. (2017). Uluslararası etik ve Zygmunt Bauman. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(27), 320-334.
  • Atatorun, M. (2020). Uluslararası etik teorilerin açmazları: Rasyonalite, kimlik ve evrenselleştirilebilirlik. Alternatif Politika, 12(3), 487-515.
  • Beitz, C. R. v.d. (Ed.) (1985). International Ethics, Princeton: Princeton University Press.
  • Beitz, C. R. (1999a). Political Theory and International Relations. Princeton: Princeton University Press.
  • Beitz, C. R. (1999b). Social and cosmopolitan liberalism. International Affairs, 75(3), 515-529.
  • Beitz, C. R. (2005). Cosmopolitanism and global justice. The Journal of Ethics, 9(1/2), 11-27.
  • Brown, C. (2018). International relations and international political theory. C. Brown ve R.
  • Eckersley (Ed.), The Oxford handbook of international political theory (1. Baskı, s. 48-59) içinde. Oxford University Press.
  • Brown, C. ve Eckersley, R. (Ed.). (2018). The Oxford handbook of international political theory (1. Baskı). Oxford University Press.
  • Brown, C. (1992). International Relations Theory: New Normative Approaches, New York: Columbia University Press.
  • Burchill, S. v.d. (2012). Uluslararası İlişkiler Teorileri. Çev. Ali Aslan, Muhammed Ali Ağcan, Küre Yayınları, İstanbul, 2012.
  • Caney, S. (2005). Justice Beyond Borders: A Global Political Theory. Oxford: Oxford University Press.
  • Carr, E. H. (2010). Yirmi Yıl Krizi: 1919-1939 (1. Baskı). (C. Cemgil, Çev.), İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Cochran, M. (1999). Normative theory in international relations: A pragmatic approach (1. Baskı). Cambridge University Press.
  • Dağı, İ. D. (2008). Normatif yaklaşımlar: Adalet, eşitlik ve insan hakları. İ. D. Dağı, A. Eralp, E. F. Keyman, N. Polat, O. F. Tanrısever, F. Yalvaç, A. N. Yurdusev (Ed.), Devlet, sistem ve kimlik uluslararası ilişkilerde temel yaklaşımlar (10. Baskı, s. 185-226) içinde. İletişim Yayıncılık.
  • Dworkin, R. (2007). Hakları Ciddiye Almak. Çev. Ahmet Ulvi Türkbağ. Ankara: Dost Kitabevi.
  • Frost, M. (2009). Global Ethics: Anarchy, Freedom and International Relations. Oxon: Routledge.
  • Griffiths, M., Roach, S. C. ve Salamon, M. S. (Ed.). (2011). Uluslararası ilişkilerde temel düşünürler ve teoriler (2. Baskı). (CESRAN, Çev.). Nobel Akademik Yayıncılık. Kabasakal Badamchi, D. (2020). Küresel adaletin ahlaki temelleri. Uluslararası İlişkiler Etiği (1. Baskı, s. 455-482) içinde. Nika Yayınevi.
  • Kant, I. (1960). Ebedi barış üzerine felsefi deneme (1. Baskı). (Y. Abadan ve S. L. Meray, Çev.) Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.
  • Karacasulu, N. ve Aşkar Karakır, İ. (2015). Cosmopolitan communitarian dichotomy: Towards a third way?. İşletme Fakültesi Dergisi, 16(2), 21-48.
  • McIntyre, A. (2001). Erdem Peşinde: Ahlak Teorisi Üzerine Bir Çalışma. Çev.Muttalip Özcan. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Morgenthau, H. J. (1970). Uluslararası Politika Cilt 1 (1. Baskı). (B. Oran ve Ü. Oskay, Çev.). Türk Siyasi İlimler Derneği Yayınları. (Orijinal eserin basım tarihi 1967, 4. Baskı)
  • Morrice, D. (2000). The liberal-communitarian debate in contemporary political philosophy and its significance for international relations. Review of International Studies, 26(2), 233-251.
  • Nardin, T. (2021). Uluslararası siyaset teorisi. S. Burchill vd. (Ed.), Uluslararası ilişkiler teorileri (7. Baskı, s. 379-410) içinde. (M. Ağcan ve A. Aslan, Çev.). Küre Yayınları.
  • Nozick, R. (2006). Anarşi, Devlet ve Ütopya. Çev. Alişan Oktay. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Oğuzlu, T. (2019). Uluslararası siyasal teori. R. Gözen (Ed.), Uluslararası ilişkiler teorileri (1. Baskı, s. 197-222) içinde. İletişim Yayınları.
  • “Rights and Justice in International Relations”, The Open University, https://www.open.edu/openlearn/people-politics-law/politics-policy-people/politics/rights-and-justice-international-relations/content-section-6.2
  • Rawls, J. (2018). Bir Adalet Teorisi. Çev. Vedat Ahsen Coşar. Ankara: Phoenix.
  • Rawls, J. (2006). Halkların Yasası ve Kamusal Akıl Düşüncesinin Yeniden Ele Alınması, Çev. Gül Evrin, İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yay.
  • Rengger, N. (2000). Political theory and international relations: promised land or exit from Eden? International Affairs, 76(4), 755-770.
  • Sandel, M. (2014). Liberalizm ve Adaletin Sınırları. Çev. A. Emre Zeybekoğlu. Ankara: Dost Yayınları.
  • Sutch, P. (2018). The slow normalization of normative political theory: Cosmopolitanism and communitarianism then and now. C. Brown ve R. Eckersley (Ed.), The Oxford handbook of international political theory (1. Baskı, s. 35-47) içinde. Oxford University Press.
  • Taylor, C. (2012). Benliğin Kaynakları: Modern Kimliğin İnşası. Çev. Selma Aygül ve Bilal Baş. İstanbul: Küre Yayınları.
  • Thompson, J. (1992). Justice and World Order: A Philosophical Inquiry, London: Routledge.
  • Yalvaç, F. ve Atatorun, M. (Ed.). (2020). Uluslararası ilişkiler etiği (1. Baskı). Nika Yayınevi.
  • Waltz, K. (2015). Uluslararası Politika Teorisi. Çev. Osman S. Binatlı. Ankara: Phoenix.
  • Walzer, M. (2010). Haklı Savaş, Haksız Savaş. Çev. Mehmet Doğan. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
Year 2022, Volume: 2 Issue: 1, 1 - 18, 29.06.2022

Abstract

References

  • Atatorun, M. (2017). Uluslararası etik ve Zygmunt Bauman. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(27), 320-334.
  • Atatorun, M. (2020). Uluslararası etik teorilerin açmazları: Rasyonalite, kimlik ve evrenselleştirilebilirlik. Alternatif Politika, 12(3), 487-515.
  • Beitz, C. R. v.d. (Ed.) (1985). International Ethics, Princeton: Princeton University Press.
  • Beitz, C. R. (1999a). Political Theory and International Relations. Princeton: Princeton University Press.
  • Beitz, C. R. (1999b). Social and cosmopolitan liberalism. International Affairs, 75(3), 515-529.
  • Beitz, C. R. (2005). Cosmopolitanism and global justice. The Journal of Ethics, 9(1/2), 11-27.
  • Brown, C. (2018). International relations and international political theory. C. Brown ve R.
  • Eckersley (Ed.), The Oxford handbook of international political theory (1. Baskı, s. 48-59) içinde. Oxford University Press.
  • Brown, C. ve Eckersley, R. (Ed.). (2018). The Oxford handbook of international political theory (1. Baskı). Oxford University Press.
  • Brown, C. (1992). International Relations Theory: New Normative Approaches, New York: Columbia University Press.
  • Burchill, S. v.d. (2012). Uluslararası İlişkiler Teorileri. Çev. Ali Aslan, Muhammed Ali Ağcan, Küre Yayınları, İstanbul, 2012.
  • Caney, S. (2005). Justice Beyond Borders: A Global Political Theory. Oxford: Oxford University Press.
  • Carr, E. H. (2010). Yirmi Yıl Krizi: 1919-1939 (1. Baskı). (C. Cemgil, Çev.), İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Cochran, M. (1999). Normative theory in international relations: A pragmatic approach (1. Baskı). Cambridge University Press.
  • Dağı, İ. D. (2008). Normatif yaklaşımlar: Adalet, eşitlik ve insan hakları. İ. D. Dağı, A. Eralp, E. F. Keyman, N. Polat, O. F. Tanrısever, F. Yalvaç, A. N. Yurdusev (Ed.), Devlet, sistem ve kimlik uluslararası ilişkilerde temel yaklaşımlar (10. Baskı, s. 185-226) içinde. İletişim Yayıncılık.
  • Dworkin, R. (2007). Hakları Ciddiye Almak. Çev. Ahmet Ulvi Türkbağ. Ankara: Dost Kitabevi.
  • Frost, M. (2009). Global Ethics: Anarchy, Freedom and International Relations. Oxon: Routledge.
  • Griffiths, M., Roach, S. C. ve Salamon, M. S. (Ed.). (2011). Uluslararası ilişkilerde temel düşünürler ve teoriler (2. Baskı). (CESRAN, Çev.). Nobel Akademik Yayıncılık. Kabasakal Badamchi, D. (2020). Küresel adaletin ahlaki temelleri. Uluslararası İlişkiler Etiği (1. Baskı, s. 455-482) içinde. Nika Yayınevi.
  • Kant, I. (1960). Ebedi barış üzerine felsefi deneme (1. Baskı). (Y. Abadan ve S. L. Meray, Çev.) Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.
  • Karacasulu, N. ve Aşkar Karakır, İ. (2015). Cosmopolitan communitarian dichotomy: Towards a third way?. İşletme Fakültesi Dergisi, 16(2), 21-48.
  • McIntyre, A. (2001). Erdem Peşinde: Ahlak Teorisi Üzerine Bir Çalışma. Çev.Muttalip Özcan. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Morgenthau, H. J. (1970). Uluslararası Politika Cilt 1 (1. Baskı). (B. Oran ve Ü. Oskay, Çev.). Türk Siyasi İlimler Derneği Yayınları. (Orijinal eserin basım tarihi 1967, 4. Baskı)
  • Morrice, D. (2000). The liberal-communitarian debate in contemporary political philosophy and its significance for international relations. Review of International Studies, 26(2), 233-251.
  • Nardin, T. (2021). Uluslararası siyaset teorisi. S. Burchill vd. (Ed.), Uluslararası ilişkiler teorileri (7. Baskı, s. 379-410) içinde. (M. Ağcan ve A. Aslan, Çev.). Küre Yayınları.
  • Nozick, R. (2006). Anarşi, Devlet ve Ütopya. Çev. Alişan Oktay. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Oğuzlu, T. (2019). Uluslararası siyasal teori. R. Gözen (Ed.), Uluslararası ilişkiler teorileri (1. Baskı, s. 197-222) içinde. İletişim Yayınları.
  • “Rights and Justice in International Relations”, The Open University, https://www.open.edu/openlearn/people-politics-law/politics-policy-people/politics/rights-and-justice-international-relations/content-section-6.2
  • Rawls, J. (2018). Bir Adalet Teorisi. Çev. Vedat Ahsen Coşar. Ankara: Phoenix.
  • Rawls, J. (2006). Halkların Yasası ve Kamusal Akıl Düşüncesinin Yeniden Ele Alınması, Çev. Gül Evrin, İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yay.
  • Rengger, N. (2000). Political theory and international relations: promised land or exit from Eden? International Affairs, 76(4), 755-770.
  • Sandel, M. (2014). Liberalizm ve Adaletin Sınırları. Çev. A. Emre Zeybekoğlu. Ankara: Dost Yayınları.
  • Sutch, P. (2018). The slow normalization of normative political theory: Cosmopolitanism and communitarianism then and now. C. Brown ve R. Eckersley (Ed.), The Oxford handbook of international political theory (1. Baskı, s. 35-47) içinde. Oxford University Press.
  • Taylor, C. (2012). Benliğin Kaynakları: Modern Kimliğin İnşası. Çev. Selma Aygül ve Bilal Baş. İstanbul: Küre Yayınları.
  • Thompson, J. (1992). Justice and World Order: A Philosophical Inquiry, London: Routledge.
  • Yalvaç, F. ve Atatorun, M. (Ed.). (2020). Uluslararası ilişkiler etiği (1. Baskı). Nika Yayınevi.
  • Waltz, K. (2015). Uluslararası Politika Teorisi. Çev. Osman S. Binatlı. Ankara: Phoenix.
  • Walzer, M. (2010). Haklı Savaş, Haksız Savaş. Çev. Mehmet Doğan. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
There are 37 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects International Relations
Journal Section Research Articles
Authors

Çağrı Emin Demirbaş

Gamze Alper

Publication Date June 29, 2022
Published in Issue Year 2022 Volume: 2 Issue: 1

Cite

APA Demirbaş, Ç. E., & Alper, G. (2022). ULUSLARARASI İLİŞKİLERDE KOZMOPOLİTANİZM-KOMÜNİTERYANİZM AYRIŞMASININ ANA HATLARI. Uluslararası İlişkiler Çalışmaları Dergisi, 2(1), 1-18.

Content of this journal is licensed under a Creative Commons Attribution NonCommercial 4.0 International License

29929