Russia, whose power was shaken in the post-Cold War era, started to be interested in Eurasia again with the desire to return to the international arena as a great power. The fact that other big powers such as the USA, China and the EU began to take an interest in the former Soviet lands, which Russia considers as its 'backyard', accelerated Russia's return to the Eurasian approach by understanding the importance of the former Soviet geography and developing policies for it. Russia's goal of remaining the dominant power in the Eurasian region has become the main policy of Russian foreign policy. This approach basically originates from the Neo-Eurasian school of thought put forward by the Russian writer A.Dugin.
The main purpose of the study is to examine and determine the currentity, importance and place of the Neo-Eurasian approach in Russian foreign policy in the context of Kyrgyzstan-Russia relations. In this context, Kyrgyzstan-Russia relations will be considered as the main sample of the study. Theoretical data will be used to explain the concept of Eurasianism. Some historical data will be discussed to explain Russian foreign policy and Kyrgyz-Russian relations since the end of the Cold War. However, various qualitative and quantitative data will be used in the article. In accordance with the purpose of the study, an inductive method will be used, starting with the asymmetric relationship between Kyrgyzstan and Russia and by giving various quantitative examples.
For the purpose of the study, the membership process of Kyrgyzstan to the Eurasian Economic Union (EAEU), which acts as an economic pillar of the Neo-Eurasian approach, will be examined. Russia has not hesitated to exert both economic and political pressure on all of its former allies in terms of membership in the EAEU. Along with this case study, the course of current events also shows the actuality and vital importance of Neo-Eurasianism in Russia's foreign policy.
Neo-Eurasianism Russian foreign policy Kyrgyzstan-Russia relations Eurasian Economic Union.
Soğuk Savaş sonrası dönemde gücü sarsılmış Rusya, uluslararası arenaya tekrar büyük güç olarak dönmek arzusuyla yeniden Avrasya ile ilgilenmeye başlamıştır. Rusya’nın ‘arka bahçesi’ olarak algıladığı eski Sovyet topraklarına özellikle ABD, Çin, AB gibi başka büyük güçlerin girmeye başlaması, Rusya’nın eski Sovyet coğrafyasının önemini anlayarak Avrasyacılık yaklaşımına geri dönmesini ve bunun uğruna politikalar geliştirmesini hızlandırmıştır. Rusya’nın Avrasya bölgesinde egemen güç olarak kalma hedefi, Rus dış politikasının temel politikası haline gelmiştir. Bu yaklaşım temel olarak, Rus yazar A.Dugin’in ortaya attığı Neo-Avrasyacılık düşünce ekolünden kaynaklanmaktadır.
Çalışmanın temel amacı, Neo-Avrasyacılık yaklaşımının Rus dış politikasındaki gündemi, önemi ve yerini Kırgızistan-Rusya ilişkileri bağlamında incelemek ve tespit etmektir. Bu amacın doğrultusunda, Kırgızistan-Rusya ilişkileri çalışmanın temel örneklemi olarak ele alınacaktır. Avrasyacılık kavramını açıklamak için teorik verilerden yararlanılacaktır. Soğuk Savaş’ın bitmesinden bu yana Rus dış politikasını ve Kırgız-Rus ilişkilerini açıklamak için bazı tarihsel veriler ele alınacaktır. Çalışmada çeşitli nitel ve nicel veriler kullanılacaktır. Çalışmanın amacı doğrultusunda Kırgızistan-Rusya asimetrik ilişkilerinden yola çıkarak ve çeşitli nicel örnekler verilerek tümevarım yöntemi kullanılacaktır.
Çalışmanın amacı doğrultusunda Neo-Avrasyacılık yaklaşımının ekonomik bir sacayağı görevi üstlenen Avrasya Ekonomik Birliği’ne Kırgızistan’ın üyelik süreci incelenecektir. AEB’ye üyelik konusunda Rusya, tüm eski müttefiklerine gerek ekonomik gerekse politik baskı uygulamaktan çekinmemiştir. Bu örnek olayla yanısıra günümüz olayların seyri de Rusya’nın dış politikasındaki Neo-Avrasyacılığın güncelliği ve hayati önemini göstermektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | International Relations |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 2 Issue: 2 |
Content of this journal is licensed under a Creative Commons Attribution NonCommercial 4.0 International License