Prospective Social Studies Teachers' Views on Virtual Tour Applications in Social Studies Education

Year 2024, Volume: 7 Issue: 2, 117 - 139, 31.12.2024

Erkan Baygül , Ayhan Akış

https://doi.org/10.47503/jirss.1577238

Abstract

The aim of this study is to understand the views of pre-service teachers in the Social Studies Teacher Education Program towards virtual tour applications and in this context, to reveal the contribution of virtual tour to social studies education and its effect on the professional development of pre-service teachers. The study group of the research included 23 undergraduate students in the Social Studies Teacher Education Program of a state university located in the south of Turkey. A semi-structured interview form with open-ended questions about virtual tour applications was used to collect the data. Content analysis technique was used to analyze the data. The interview form was employed to ascertain the participants' opinions on a range of topics, including their familiarity with the virtual tour, the learning areas with which they associated the virtual tour in the context of the social studies course, their prior experience with virtual tours, their intention to utilize the virtual tour in their future professional roles, and the extent to which they had received training on virtual tours during their undergraduate studies. The results of the research showed that the participants mostly associated the virtual tour with the learning areas of ‘Culture and Heritage’ and ‘People, Places and Environments’. While pre-service teachers found virtual tour applications advantageous for reasons such as virtual tour applications being costless, concretizing abstract concepts and making the social studies course more fun, they considered the weakening of the perception of reality as a disadvantage.

Keywords

Social Studies, Virtual Tour, Virtual Reality, Social Studies Teacher Candidates

Ethical Statement

The ethical permission of this research was obtained with the decision of Akdeniz University Rectorate Social and Human Sciences Scientific Research and Publication Ethics Committee dated 03.12.2021 and numbered 433.

Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Sosyal Bilgiler Eğitiminde Sanal Tur Uygulamalarına Yönelik Görüşleri

Abstract

Bu araştırmanın amacı, Sosyal Bilgiler Öğretmenliği Programındaki öğretmen adaylarının sanal tur uygulamalarına karşı görüşlerinin neler olduğunu anlamak ve bu bağlamda sanal turun sosyal bilgiler eğitimine katkısını, öğretmen adaylarının mesleki gelişimlerine etkisini ortaya çıkarmaktır. Araştırmanın çalışma grubunda Türkiye’nin güneyinde bulunan bir devlet üniversitesinin Sosyal Bilgiler Öğretmenliği Programındaki 23 lisans öğrencisi yer almıştır. Verilerin toplanmasında sanal tur uygulamaları hakkında açık uçlu soruların yer aldığı yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Verilerin analiz edilmesinde içerik analizi tekniği kullanılmıştır. Görüşme formu aracılığıyla katılımcıların sanal tur ile ilgili herhangi bir bilgisi olup olmadığı, sanal turun sosyal bilgiler dersinde hangi öğrenme alanları ile ilişkilendirilebileceği, sanal tur deneyimlerinin olup olmadığı, ilerleyen dönemdeki meslek hayatlarında sanal turu kullanıp kullanmayacakları, sanal tur ile ilgili lisans derslerinde bir eğitim alıp almadıkları gibi başlıklarda görüşleri belirlenmeye çalışılmıştır. Katılımcılardan elde edilen verilerin analizinde içerik analizi yöntemine başvurulmuştur. Araştırma sonuçları katılımcıların sanal turu çoğunlukla ‘’Kültür ve Miras’’ ile “İnsanlar, Yerler ve Çevreler” öğrenme alanları ile ilişkilendirdiklerini göstermiştir. Öğretmen adayları, sanal tur uygulamalarının maliyetsiz olması, soyut kavramları somutlaştırması ve sosyal bilgiler dersini daha eğlenceli hale getirmesi gibi nedenlerle sanal tur uygulamalarını avantajlı bulurken, gerçeklik algısının zayıflamasını bir dezavantaj olarak değerlendirmiştir.

Keywords

Sosyal Bilgiler, Sanal Tur, Sanal Gerçeklik, Sosyal Bilgiler Öğretmen Adayları

Ethical Statement

Bu araştırmanın etik izni, Akdeniz Üniversitesi Rektörlüğü Sosyal ve Beşerî Bilimler Bilimsel Araştırma ve Yayın Etiği Kurulu’nun 03.12.2021 tarihli 433 sayılı kararı ile alınmıştır.

References

• Akengin, H., ve Ersoy, F. (2005). Sosyal bilgiler eğitiminde mekansal öğrenme ortamlarının tarihçesi. İçinde R. Sever ve E. Koçoğlu (Ed.), Sosyal bilgiler eğitiminde mekansal öğrenme ortamları (s. 17-42). Pegem Akademi.
• Aladağ, E., Akkaya, D., ve Şensöz, G. (2014). Sosyal bilgiler dersinde sanal müze kullanımının öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(2), 199-217.
• Alkayış, A. (2021). Eğitim felsefesi perspektifinden dijitalleşme ve Eğitim 4.0. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (BUSBED), 11(21), 221-237.
• Altınbay, R. (2019). Sosyal bilgiler dersinde sanal tur kullanımının sosyal bilgiler öğretmenlerinin görüşlerine göre değerlendirilmesi. [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Dokuz Eylül Üniversitesi.
• Altınbay, R., ve Gümüş, N. (2020). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin sanal tur uygulamalarıyla ilgili görüşleri. Journal of Innovative Research in Teacher Education, 1(1), 60-71.
• Ataş, H., ve Gündüz, S. (2019). Yükseköğretimde dijital dönüşüm. İçinde İ. E. Çelik (Ed.), Dijital dönüşüm: Ekonomik ve toplumsal boyutuyla (s. XX-XX). Gazi Kitabevi.
• Atıcı, B. (2004). Sosyal bilgi inşasına dayalı sanal öğrenme çevrelerinin öğrenci başarısı ve tutumlarına etkisi. [Doktora tezi]. Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Elazığ.
• Avcı, C., ve Öner, G. (2015). Tarihi mekânlar ile sosyal bilgiler öğretimi: Sosyal bilgiler öğretmenlerinin görüş ve önerileri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(USBES Özel Sayısı I), 108-133.
• Baltacı, A. (2018). Nitel araştırmalarda örnekleme yöntemleri ve örnek hacmi sorunsalı üzerine kavramsal bir inceleme. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(1), 231-274.
• Beceren, Ö. (1997). İnternete genel bir bakış ve internette web sayfası açan Türk firmalarının web sayfası açma ve interneti kullanma maksatlarının tespitine yönelik bir pilot araştırma. [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Broadfoot, P. (2000). Comparative education for the 21st century: Retrospect and prospect. Comparative Education, 36(3), 357-371.
• Cairncross, A. M. (2014). A glimpse of the Y-generation in higher education: Some implications on teaching and learning environments. South African Journal of Higher Education, 28(2). https://doi.org/10.20853/28-2-341
• Çetinkaya, H. H., ve Akçay, M. (2013). Eğitim ortamlarında arttırılmış gerçeklik uygulamaları. Akademik Bilişim 2013 – XV. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri (s. 1031-1035). Akdeniz Üniversitesi.
• Çınar, C., Utkugün, C., ve Gazel, A. A. (2021). Sosyal bilgiler dersinde sanal müze kullanımı hakkında öğrenci görüşleri. Uluslararası Sosyal ve Eğitim Bilimleri Dergisi(16), 150-170. https://doi.org/10.20860/ijoses.1017419
• Çiğdem, H., ve Öztürk, M. (2016). Critical components of online education learning readiness and their relationships with learner achievement. Turkish Online Journal of Distance Education, 17, 98-108.
• Daşdemir, İ. (2019). Sosyal bilgiler öğretiminde sanal tur uygulamalarının etkisinin incelenmesi. [Yayımlanmamış doktora tezi]. Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Demir, S., ve Eren, E. (2020). Değerlendirme aracı olarak oyunlaştırma platformlarının kullanımının öğrencilerin derse katılım ve motivasyonlarına etkisi. Asya Öğretim Dergisi, 8(1), 47-65.
• Derman, E. (2012). 360 derece panoramik sanal tur uygulaması (Dumlupınar Üniversitesi örneği). [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya.
• Durgud, D., Bal, Y., ve Aydın, H. (2023). Sanal gerçeklik (VR) yaklaşımıyla geliştirilen dijital oyun uygulamasının doğruluk analizi. Bilgisayar Bilimleri ve Teknolojileri Dergisi, 3(2), 56-64. https://doi.org/10.54047/bibted.1186103
• Elmas, R., ve Geban, Ö. (2012). 21. yüzyıl öğretmenleri için Web 2.0 araçları. International Online Journal of Educational Sciences, 4(1), 243-254.
• Fisher, D. M., ve Waller, L. R. (2013). The 21st century principal: A study of technology leadership and technology integration in Texas K-12 schools. The Global eLearning Journal, 2(4), 1-44.
• Genç, Z. (2019). Fırsat eşitliği bağlamında eğitimde teknoloji: Fatih Projesi örneği. [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Kocaeli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Greenhow, C., Robelia, B., ve Hughes, J. E. (2009). Learning, teaching, and scholarship in a digital age: Web 2.0 and classroom research: What path should we take now? Educational Researcher, 38(4), 246-259.
• Güllüpınar, F., Kuzu, A., Dursun, Ö. Ö., Kurt, A. A., ve Gültekin, M. (2013). Milli eğitimde teknoloji kullanımı ve sonuçları: Velilerin bakış açısından Fatih Projesi'nin pilot uygulamasının değerlendirilmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2013(30), 195-216.
• Hanley, S. (2005). On constructivism. Maryland Collaborative for Teacher Preparation. IGI Global.
• Kaya, M. F. (2019). İlkokul öğretim programlarının teknoloji entegrasyonu bakımından incelenmesi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20, 1063-1091.
• Ko, C. C., ve Cheng, C. D. (2009). Interactive web-based virtual reality with Java 3D. The United States of America: Information Science Reference.
• Koca, N., ve Daşdemir, İ. (2018). Sosyal bilgiler öğretiminde sanal tur uygulamaları. Electronic Turkish Studies, 13(27), 1007-1016.
• Mclellan, H. (1996). Virtual realities. İçinde D. Jonassen (Ed.), Handbook of research for educational communications and technology (s. 457-487). Kluwer-Nijhoff Publishing.
• MEB. (2017). Sosyal bilgiler dersi öğretim programı: İlkokul ve ortaokul 4, 5, 6 ve 7. sınıflar. http://mufredat.meb.gov.tr/ProgramDetay.aspx?PID=354
• Merriam, S. B., ve Tisdell, E. J. (2015). Qualitative research: A guide to design and implementation (4. baskı). Jossey-Bass.
• Ömrüuzun, I. (2019). Okul öncesi öğretmenlerinin teknoloji kullanımlarını etkileyen faktörler: Bir yol analizi çalışması. [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (Çev. Ed., M. Bütün ve S. B. Demir). Pegem Akademi Yayıncılık.
• Peker, N. (2020). Sosyal bilgiler dersinde sanal müze kullanımı ve sosyal bilgiler öğretmen adaylarının sanal müze kullanımına yönelik tutumları: Aksaray Müzesi örneği. V. Uluslararası Aksaray Sempozyumu Bildiri Kitabı, 3-4 Kasım 2020, (s. 20-31). Aksaray Üniversitesi.
• Roussou, M. (2004). Learning by doing and learning through play: An exploration of interactivity in virtual environments for children. Computers in Entertainment (CIE), 2(1), 1-23.
• Schwienhorst, K. (2002). Why virtual, why environments? Implementing virtual reality concepts in computer-assisted language learning. Simulation & Gaming, 33(2), 196–209.
• Sever, R. (2015). Sosyal bilgilerde mekansal öğrenme ortamları ile ilgili temel kavramlar. İçinde R. Sever ve E. Koçoğlu (Ed.), Sosyal bilgiler eğitiminde mekansal öğrenme ortamları (s. 1-15). Pegem Akademi.
• Strauss, A., ve Corbin, J. (1997). Grounded theory in practice. Sage.
• Sürme, M., ve Atılgan, E. (2020). Sanal müzede sanal tur yapan bireylerin memnuniyet düzeylerini belirlemeye yönelik bir araştırma. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 4(3), 1794-1805.
• Turgut, G. (2015). Sosyal bilgiler dersinde bir eğitim aracı olarak sanal müzelerden yararlanma. [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Türk Dil Kurumu. (2022). Türk Dil Kurumu web sitesi. https://sozluk.gov.tr/
• Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araştırma tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 24(24), 543-559.
• Uçak, S., ve Erdem, H. H. (2020). Eğitimde yeni bir yön arayışı bağlamında 21. yüzyıl becerileri ve eğitim felsefesi. Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 6(1), 76-93.
• Üztemur, S., Dinç, E., ve Acun, İ. (2018). Müzeler ve tarihi mekânlarda uygulanan etkinlikler aracılığıyla öğrencilerin sosyal bilgilere özgü becerilerinin geliştirilmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi(46), 294-324.
• Yazıcı, S., Ocak, İ., ve Bozkurt, M. (2021). Web 2.0 araçları ile ilgili eğitim çalışmalarının incelenmesi. Eğitim ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 8(2), 474-487.
• Yeşiltaş, E., ve Turan, R. (2015). Sosyal bilgiler öğretimine yönelik geliştirilen bilgisayar yazılımının akademik başarı ve tutuma etkisi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 15(5), 1-23.
• Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.