BibTex RIS Cite

Türkiye’de Yerel Demokrasi Açısından Kent Konseyleri Üzerine Bir Araştırma: Kütahya Kent Konseyi Örneği

Year 2016, Volume: 7 Issue: 1, 881 - 902, 01.12.2016

Abstract

Günümüz yönetsel yapısında “çok aktörlü” kurumlar ve “yerel demokrasi” anlayışı popülerlik kazanmaya başlamıştır. Bu tür anlayışın gerekliliğiyle “kent konseyleri” modeli tasarlanmıştır. Ülkemizde bu model, “katılımcılığı özendiren”, “kentin hak ve hukukun korunmasını sağlayan”, “paydaşları bir araya getiren” çok aktörlü yapılar olarak yer almaktadır. Dolayısıyla kent konseyleri, yerel demokrasinin geliştirilmesinde bir adım olarak görülmektedir. Bu araştırmanın amacı, kent konseylerinin yerel demokrasi bağlamında etkinliğini değerlendirmektir. Araştırmada, nitel yöntemlerden mülakat tekniği kullanılmıştır. Nitel veriler, betimsel yöntemle analiz edilip yorumlanmıştır. Araştırmanın evreni Kütahya ilidir. Çalışmanın örneklemi, belediye meclis üyeleri ve kent konseyi temsilcileridir. Araştırmada, kent konseylerinin yerel demokrasi bağlamında bekleneni vermekten uzak olduğu sonucuna varılmıştır.

References

  • Çitçi, O. (1996). Temsil, Katılma ve Yerel Demokrasi. Çağdaş Yerel
  • Yönetimler Dergisi, 5(6): 5-14. Emrealp, S. (2005). Yerel Gündem 21. İstanbul: IULA-EMME Yayını.
  • Görmez, K. (1997). Yerel Demokrasi ve Türkiye. Ankara: Vadi Yayınları.
  • Görmez, K., Harika U. A. (2011). Yerel Demokrasi ve Kent Konseyleri.
  • Kent Konseyleri Sempozyumu Bildiriler Kitabı. 6-7 Mayıs. Gül, H. vd. (2014). Türkiye’de Yerel Yönetimler ve Yerel Siyaset. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Kaypak, Ş. (2011). Katılımcı Yönetim Mekanizması Olarak Kent
  • Konseyleri. Kent Konseyleri Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 6-7 Mayıs. Keleş, R., Fehmi Y. (1989). Yerel Yönetimler. Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Kerman, U. vd. (2011). Yerel Yönetişim ve Kent Konseyleri, Kent
  • Konseyleri Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 6-7 Mayıs. Lipson, L. (2005). Siyasetin Temel Sorunları. (çev. F. Yavuz). İstanbul:
  • Türkiye İş Bankası Yayınları. Öner, Ş. (2005). Katılımcı Demokrasi Açısından Belediye Kanunu. Hüseyin,
  • Ö Muhammet, Kösecik, (Ed.),Yerel Yönetimler Üzerine Güncel Yazılar-I, Ankara: Nobel Yayınları. Pustu, Y. (2005). Yerel Yönetimler ve Demokrasi. Sayıştay Dergisi, 57: 134.
  • Schmidt, M. G. (2001). Demokrasi Kuramlarına Giriş, (çev. M.E. Köktaş).
  • Ankara: Vadi Yayınları. Şahin, S.Z. (2011). Kent Konseylerinin Katılımcı Kent Yönetimine Katkıları
  • Üzerine Bir Değerlendirme: Ankara Örneği. Kent Konseyleri Sempozyumu Bildiriler Kitabı. 6-7 Mayıs. Şat, N. (2011). Halkın Yönetime Katılımının Bir Kanalı Sıfatıyla Kent
  • Konseylerinin Değerlendirilmesi. Kent Konseyleri Sempozyumu Bildiriler Kitabı. 6-7 Mayıs. Üskül, Z. (2015). Yeni Bir Demokrasi Arayışı, Yerel Demokrasi. www.anayasa.gov.tr/files/pdf/anayasa_yargisi/anyarg10/zuskul.pdf, Erişim Tarihi: 01.09.2015.
  • Yaylı, H. (2012). Yönetimden Yönetişime Geçişte Bir Halk Katılımı Yolu
  • Olarak Kent Konseyleri. Ö. Önder ve F. Kırışık, (Ed.), Kamu Yönetimi ve Siyaset Biliminde Karar Verme, Orion Kitabevi, Ankara, s.169-197. Yaylı, H., Yusuf, P. (2008). Yerel Demokrasinin İlkeleri. Karadeniz
  • Araştırmaları Dergisi. 16: 133-153. Yıldırım, A., Hasan, Ş. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma
  • Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık. Yıldırım, S. (1993). Yerel Yönetim ve Demokrasi: Kavramlar, Yaklaşımlar.
  • Ankara: Başbakanlık Toplu Konut İdaresi Başkanlığı, IULA-EMME. Yıldız, M. (1996). Yerel Yönetimler ve Demokrasi. Çağdaş Yerel

An Research on the City Council from Local Democracy in Turkey: Example of Kutahya City Council

Year 2016, Volume: 7 Issue: 1, 881 - 902, 01.12.2016

Abstract

Today an understanding of “multi-agent” institutions and “local democracy” has commenced to gain popularity in terms of an administrative perspective. The “city councils” model has been designed as a requisite for this perspective. The city councils, are multi-agent establishments which “encourage participation”, “ensure the protection of the right to the city”, and “gather the partners together”. In this sense, the city councils are assessed to be a step forward for strengthening local democracy. In this study, the effectiveness of the city councils in the context of local democracy is analysed. In this study, interviewing which is a part of qualitative research methods is used. Qualitative data is analysed and interpreted though descriptive method. The universe is the province of Kutahya. The study sample are city council members and city council representatives. In the study, it concluded that local democracy in the context of the city council is expected to conclude that far.

References

  • Çitçi, O. (1996). Temsil, Katılma ve Yerel Demokrasi. Çağdaş Yerel
  • Yönetimler Dergisi, 5(6): 5-14. Emrealp, S. (2005). Yerel Gündem 21. İstanbul: IULA-EMME Yayını.
  • Görmez, K. (1997). Yerel Demokrasi ve Türkiye. Ankara: Vadi Yayınları.
  • Görmez, K., Harika U. A. (2011). Yerel Demokrasi ve Kent Konseyleri.
  • Kent Konseyleri Sempozyumu Bildiriler Kitabı. 6-7 Mayıs. Gül, H. vd. (2014). Türkiye’de Yerel Yönetimler ve Yerel Siyaset. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Kaypak, Ş. (2011). Katılımcı Yönetim Mekanizması Olarak Kent
  • Konseyleri. Kent Konseyleri Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 6-7 Mayıs. Keleş, R., Fehmi Y. (1989). Yerel Yönetimler. Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Kerman, U. vd. (2011). Yerel Yönetişim ve Kent Konseyleri, Kent
  • Konseyleri Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 6-7 Mayıs. Lipson, L. (2005). Siyasetin Temel Sorunları. (çev. F. Yavuz). İstanbul:
  • Türkiye İş Bankası Yayınları. Öner, Ş. (2005). Katılımcı Demokrasi Açısından Belediye Kanunu. Hüseyin,
  • Ö Muhammet, Kösecik, (Ed.),Yerel Yönetimler Üzerine Güncel Yazılar-I, Ankara: Nobel Yayınları. Pustu, Y. (2005). Yerel Yönetimler ve Demokrasi. Sayıştay Dergisi, 57: 134.
  • Schmidt, M. G. (2001). Demokrasi Kuramlarına Giriş, (çev. M.E. Köktaş).
  • Ankara: Vadi Yayınları. Şahin, S.Z. (2011). Kent Konseylerinin Katılımcı Kent Yönetimine Katkıları
  • Üzerine Bir Değerlendirme: Ankara Örneği. Kent Konseyleri Sempozyumu Bildiriler Kitabı. 6-7 Mayıs. Şat, N. (2011). Halkın Yönetime Katılımının Bir Kanalı Sıfatıyla Kent
  • Konseylerinin Değerlendirilmesi. Kent Konseyleri Sempozyumu Bildiriler Kitabı. 6-7 Mayıs. Üskül, Z. (2015). Yeni Bir Demokrasi Arayışı, Yerel Demokrasi. www.anayasa.gov.tr/files/pdf/anayasa_yargisi/anyarg10/zuskul.pdf, Erişim Tarihi: 01.09.2015.
  • Yaylı, H. (2012). Yönetimden Yönetişime Geçişte Bir Halk Katılımı Yolu
  • Olarak Kent Konseyleri. Ö. Önder ve F. Kırışık, (Ed.), Kamu Yönetimi ve Siyaset Biliminde Karar Verme, Orion Kitabevi, Ankara, s.169-197. Yaylı, H., Yusuf, P. (2008). Yerel Demokrasinin İlkeleri. Karadeniz
  • Araştırmaları Dergisi. 16: 133-153. Yıldırım, A., Hasan, Ş. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma
  • Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık. Yıldırım, S. (1993). Yerel Yönetim ve Demokrasi: Kavramlar, Yaklaşımlar.
  • Ankara: Başbakanlık Toplu Konut İdaresi Başkanlığı, IULA-EMME. Yıldız, M. (1996). Yerel Yönetimler ve Demokrasi. Çağdaş Yerel
There are 20 citations in total.

Details

Other ID JA34YB62UP
Journal Section Articles
Authors

Özgür Önder This is me

Erdal Güler

Publication Date December 1, 2016
Submission Date December 1, 2016
Published in Issue Year 2016 Volume: 7 Issue: 1

Cite

APA Önder, Ö., & Güler, E. (2016). Türkiye’de Yerel Demokrasi Açısından Kent Konseyleri Üzerine Bir Araştırma: Kütahya Kent Konseyi Örneği. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(1), 881-902.