BibTex RIS Cite

Türkiye’nin Emek Yoğun Mallarda Rekabet Gücünün Ölçümü: BRIC Ülkeleri İle Karşılaştırmalı Analiz

Year 2015, Volume: 6 Issue: 2, 241 - 262, 01.12.2015

Abstract

Bu çalışmada ilk olarak Türkiye ve BRIC ülkelerinin faktör yoğunluğuna göre ihracat yapıları hesaplanmıştır. Ardından 1992-2013 yılları arası Türkiye’nin emek yoğun malların ihracatında karşılaştırmalı üstünlükleri analiz edilmiş ve BRIC ülkeleri ile karşılaştırma yapılmıştır. Çalışmada ilk olarak Türkiye, Çin ve Hindistan’ın faktör yoğunluğunun emek yoğun mallardan oluştuğu görülmüştür. Brezilya’nın faktör yoğunluğu sermaye yoğun mallar ve hammadde yoğun mallardan oluşmaktadır. Rusya’nın faktör yoğunluğu hammadde yoğun mallardan oluşmaktadır. Çalışmada ikinci olarak Türkiye, Çin ve Hindistan’ın emek yoğun mallarda rekabet gücü yüksek bulunmuştur. Rusya’da emek yoğun malların rekabet gücünün düşük olduğu görülmüştür. Brezilya’da ise emek yoğun malların rekabet gücünün Rusya’ya göre yüksek ancak diğer ülkelere göre düşük olduğu görülmüştür.

References

  • Aktan, C.C., Vural, Y.İ. (2004). Rekabet Gücü ve Rekabet Stratejileri, Ankara: TİSK Yayını Rekabet Dizisi: 2.
  • Altay, H. (2008). Karşılaştırmalı Üstünlükler Teorisi Kapsamında Türk Endüstrilerinin Avrupa Birliği(15) Pazarındaki Rekabet Gücü Düzeylerinin İncelenmesi:1995-2007. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21: 215-240.
  • Altıntaş, N., Akpolat, A. (2013). Tekstil Sektöründe AvrupaBirliği ile Türkiye Arasındaki Rekabet Analizi. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(6): 33-42.
  • Amighini, A. (2005). China in the International Fragmentation of Production: Evidence from the ICT Industry. The European Journal of Comparative Economics,2(2): 203-219.
  • Atik, H.(2005). Yenilik ve Ulusal Rekabet Gücü, Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Aydın, F.F. (2011). Kadın İstihdamının Rekabet Gücü ve Ekonomik Büyüme Üzerine Etkisi: Türkiye ile Rekabet Gücü En Yüksek Ülkelerin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Balassa, B. (1965). Trade Liberalization and Revealed Comparative Advantage. The Manchester School of Economic and Social Studies, 33(2): 99-123.
  • Batra, A., Khan, Z. (2005). Revealed Comparative Advantage: An Analysis for India and China. Indian Council for Research on International Economic Relations, Working Paper, 168: 1-85.
  • Bedir, A. (2009). Uluslararası Ticarette Fiyata Dayalı Rekabet Gücü ile Endüstri-İçi Ticaret Arasındaki İlişki: Türk İmalat Sanayi Örneği. DPT ISBN978-975-19-4482-5, 1-223.
  • Çakmak, Ö. (2005). Açıklanmış Karşılaştırmalı Üstünlükler ve Rekabet Gücü: Türkiye Tekstil ve Hazır Giyim Endüstrisi Üzerine Bir Uygulama. Ege Akademik Bakış, 5(1): 65-76.
  • Çakmak, Ö. (2008). Çin’in Dünya Ekonomisi İle Bütünleşme Süreci ve Türk Sanayisi Açısından Bir Değerlendirme. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, 13(1): 253-268.
  • Çivi, E. (2001). Rekabet Gücü: Literatür Taraması. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 8(29): 21-38.
  • Çoban, O., Kök, R. (2005). Türkiye Tekstil Endüstrisive Rekabet Gücü: AB Ülkeleriyle Karşılaştırmalı Bir Analiz Örneği, 1989-2001.İktisat İşletme ve Finans, 20(228): 68-81.
  • Erkan, B. (2011). Türkiye’nin Tekstil ve Hazır Giyim Sektörü İhracatında Uluslararası Rekabet Gücünün Belirlenmesi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(1): 93-110.
  • Erkekoğlu, H. (2008). İmalat Sanayi Rekabet Gücü Araştırması: Kayseri Örneği, Ankara: Palme Yayıncılık.
  • Filiztekin, A., Karaata, S. (2010). Türkiye’nin Dış Ticarette Rekabet Gücü Seçilmiş Ülkeler, Sektörler-Mal Grupları ve Endeksler Bazında Karşılaştırmalı Bir Analiz. TÜSİAD-Sabancı Üniversitesi Rekabet Forumu REF, 1-48.
  • Koç, M., Özbozkurt, O. (2014). Ulusların Rekabet Üstünlüğü ve Elmas Modeli Üzerine Bir Değerlendirme. İşletme ve İktisat Çalışmaları Dergisi, 2(3): 85-91.
  • Kösekahyaoğlu, L., Özdamar, G. 2011). Türkiye, Çin ve Hindistan’ın Sektörel Rekabet Gücü Üzerine Karşılaştırmalı Bir İnceleme. Uludağ Üniversitesi İktisadi veİdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 30( 2): 29-49.
  • Manavkat, G. (2014). Uluslararası Rekabet Gücünün Belirleyenleri: Türk İmalat Sanayi Üzerine Ampirik Analiz, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Markusen, J. (1992). Productivity, Competitiveness, Trade Performance and Real Income: The Nexus Among Four Concepts.Minister of Supply and Services, Canada,8.
  • Şimşek, N., Seymen, D., Utkulu, U. (2007). Turkey’s Competitiveness in the EU Market: A Comparison of Different Trade Measures. European Trade Study Group (ETSG) 9thAnnual Conference 2007, Atina.
  • Türker, O. (2009). Gümrük Birliği Sonrası Türkiye’nin Dış Ticaretinin Rekabet Gücü. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32: 281-302.
  • Veeramani, C. (2006). India and China: Changing Patterns of Comparative Advantage?. India Development Report. Erişim Tarihi: 08.04.2015. http://www.globelicsindia2006.org/Veeramani. pdf, 1-20.
  • Yalçınkaya, H.,Çılbant, Ç.,Erataş, F., Hartoğlu, D. (2014). Açıklanmış Karşılaştırmalı Üstünlükler Ekseninde Rekabet Gücünün Analizi: Türk- Çin Dış Ticaret Üzerine Bir Uygulama. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 24: 41-57.
  • Yılmaz, B. (2003). Turkey’s Competitiveness in the European Union: A Comparision with Five Candidate Countries Bulgaria, The Czech Republic, Hungary, Poland, Romania and The EU 15.Ezoneplus Working Paper, 12, 1-20. http://www.ezoneplus.org/archiv/ezoneplus_wp_twelve.pdf.
  • UN Comtrade Database http://comtrade.un.org/data/.

Measuring the Competitiveness of Turkey’s Labor Intensive Goods: Comparative Analysis with BRIC Countries

Year 2015, Volume: 6 Issue: 2, 241 - 262, 01.12.2015

Abstract

In this study, firstly Turkey and the BRIC countries export structure is calculated based on the density factor. Then, comparative advantages in exports of labor intensive goods of Turkey were analyzed between 1992 and 2013 years and comparison is made with the BRIC countries. In this study, firstly it was observed that labor intensive goods are comprised of the factor intensity in Turkey, China and India. Brazil’s density factor consists of capital intensive goods and raw materials intensive goods. Russian’s factor intensity consists of raw material intensive goods. Secondly in this study, it was found to be high competitiveness of labor intensive goods in Turkey, China and India. It was found to be low competitiveness labor intensive goods in Russia. The high competitiveness of labor intensive goods in Brazil, more than Russia, but it was found to be lower than in other countries.

References

  • Aktan, C.C., Vural, Y.İ. (2004). Rekabet Gücü ve Rekabet Stratejileri, Ankara: TİSK Yayını Rekabet Dizisi: 2.
  • Altay, H. (2008). Karşılaştırmalı Üstünlükler Teorisi Kapsamında Türk Endüstrilerinin Avrupa Birliği(15) Pazarındaki Rekabet Gücü Düzeylerinin İncelenmesi:1995-2007. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21: 215-240.
  • Altıntaş, N., Akpolat, A. (2013). Tekstil Sektöründe AvrupaBirliği ile Türkiye Arasındaki Rekabet Analizi. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(6): 33-42.
  • Amighini, A. (2005). China in the International Fragmentation of Production: Evidence from the ICT Industry. The European Journal of Comparative Economics,2(2): 203-219.
  • Atik, H.(2005). Yenilik ve Ulusal Rekabet Gücü, Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Aydın, F.F. (2011). Kadın İstihdamının Rekabet Gücü ve Ekonomik Büyüme Üzerine Etkisi: Türkiye ile Rekabet Gücü En Yüksek Ülkelerin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Balassa, B. (1965). Trade Liberalization and Revealed Comparative Advantage. The Manchester School of Economic and Social Studies, 33(2): 99-123.
  • Batra, A., Khan, Z. (2005). Revealed Comparative Advantage: An Analysis for India and China. Indian Council for Research on International Economic Relations, Working Paper, 168: 1-85.
  • Bedir, A. (2009). Uluslararası Ticarette Fiyata Dayalı Rekabet Gücü ile Endüstri-İçi Ticaret Arasındaki İlişki: Türk İmalat Sanayi Örneği. DPT ISBN978-975-19-4482-5, 1-223.
  • Çakmak, Ö. (2005). Açıklanmış Karşılaştırmalı Üstünlükler ve Rekabet Gücü: Türkiye Tekstil ve Hazır Giyim Endüstrisi Üzerine Bir Uygulama. Ege Akademik Bakış, 5(1): 65-76.
  • Çakmak, Ö. (2008). Çin’in Dünya Ekonomisi İle Bütünleşme Süreci ve Türk Sanayisi Açısından Bir Değerlendirme. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, 13(1): 253-268.
  • Çivi, E. (2001). Rekabet Gücü: Literatür Taraması. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 8(29): 21-38.
  • Çoban, O., Kök, R. (2005). Türkiye Tekstil Endüstrisive Rekabet Gücü: AB Ülkeleriyle Karşılaştırmalı Bir Analiz Örneği, 1989-2001.İktisat İşletme ve Finans, 20(228): 68-81.
  • Erkan, B. (2011). Türkiye’nin Tekstil ve Hazır Giyim Sektörü İhracatında Uluslararası Rekabet Gücünün Belirlenmesi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(1): 93-110.
  • Erkekoğlu, H. (2008). İmalat Sanayi Rekabet Gücü Araştırması: Kayseri Örneği, Ankara: Palme Yayıncılık.
  • Filiztekin, A., Karaata, S. (2010). Türkiye’nin Dış Ticarette Rekabet Gücü Seçilmiş Ülkeler, Sektörler-Mal Grupları ve Endeksler Bazında Karşılaştırmalı Bir Analiz. TÜSİAD-Sabancı Üniversitesi Rekabet Forumu REF, 1-48.
  • Koç, M., Özbozkurt, O. (2014). Ulusların Rekabet Üstünlüğü ve Elmas Modeli Üzerine Bir Değerlendirme. İşletme ve İktisat Çalışmaları Dergisi, 2(3): 85-91.
  • Kösekahyaoğlu, L., Özdamar, G. 2011). Türkiye, Çin ve Hindistan’ın Sektörel Rekabet Gücü Üzerine Karşılaştırmalı Bir İnceleme. Uludağ Üniversitesi İktisadi veİdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 30( 2): 29-49.
  • Manavkat, G. (2014). Uluslararası Rekabet Gücünün Belirleyenleri: Türk İmalat Sanayi Üzerine Ampirik Analiz, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Markusen, J. (1992). Productivity, Competitiveness, Trade Performance and Real Income: The Nexus Among Four Concepts.Minister of Supply and Services, Canada,8.
  • Şimşek, N., Seymen, D., Utkulu, U. (2007). Turkey’s Competitiveness in the EU Market: A Comparison of Different Trade Measures. European Trade Study Group (ETSG) 9thAnnual Conference 2007, Atina.
  • Türker, O. (2009). Gümrük Birliği Sonrası Türkiye’nin Dış Ticaretinin Rekabet Gücü. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32: 281-302.
  • Veeramani, C. (2006). India and China: Changing Patterns of Comparative Advantage?. India Development Report. Erişim Tarihi: 08.04.2015. http://www.globelicsindia2006.org/Veeramani. pdf, 1-20.
  • Yalçınkaya, H.,Çılbant, Ç.,Erataş, F., Hartoğlu, D. (2014). Açıklanmış Karşılaştırmalı Üstünlükler Ekseninde Rekabet Gücünün Analizi: Türk- Çin Dış Ticaret Üzerine Bir Uygulama. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 24: 41-57.
  • Yılmaz, B. (2003). Turkey’s Competitiveness in the European Union: A Comparision with Five Candidate Countries Bulgaria, The Czech Republic, Hungary, Poland, Romania and The EU 15.Ezoneplus Working Paper, 12, 1-20. http://www.ezoneplus.org/archiv/ezoneplus_wp_twelve.pdf.
  • UN Comtrade Database http://comtrade.un.org/data/.
There are 26 citations in total.

Details

Other ID JA34YF54BD
Journal Section Articles
Authors

Dilek Şahin This is me

Publication Date December 1, 2015
Submission Date December 1, 2015
Published in Issue Year 2015 Volume: 6 Issue: 2

Cite

APA Şahin, D. (2015). Türkiye’nin Emek Yoğun Mallarda Rekabet Gücünün Ölçümü: BRIC Ülkeleri İle Karşılaştırmalı Analiz. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(2), 241-262.