Muş İli Damızlık Sığır/Manda Yetiştiricileri Birliklerine Üye İşletmelerin Yem Temini ve Hayvan Besleme Alışkanlıkları

Year 2021, , 3280 - 3291, 15.12.2021

Serhat Yıldız , Suphi Deniz

https://doi.org/10.21597/jist.959986

Cited By: 4

Abstract

Bu çalışma, Muş İli Damızlık Sığır (DSYB) ve Manda (DMYB) Yetiştiricileri Birlikleri’ne üye yetiştiricilerin genel durumları, mevcut hayvansal üretim potansiyelleri ile hayvancılık için gerekli yem temini ve hayvan besleme alışkanlıklarının tespit edilerek, işletmelerin temel sorunlarını saptamak ve çözüm önerilerinde bulunmak amacıyla yapılmıştır. Çalışmada, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi DAP (Doğu Anadolu Projesi) Çiftçi Eğitim Merkezi’nde eğitimlere katılan 250 kursiyerlerle yapılan anketler kullanılmıştır. Araştırma sonunda katılımcıların %85.15’inin 15-50 yaş arasında olduğu, lise ve dengi okul mezunu olanların oranı %21.00, üniversite mezunu olanların oranı ise, %10.00 olduğu belirlenmiştir. Kursiyerlerin %75.71’inin 5-100 da, %16.06’sının 100-250 da, %8.29’unun ise, 250 da ve üzeri tarım arazisi işledikleri tespit edilmiştir. İşletmelerde ortalama olarak 37.8 baş her yaştan sığır ve 9.33 baş mandanın olduğu; kaba ve kesif yemleri dışarıdan temin eden işletmelerin oranının sırasıyla %35.68 ve %52.50 olduğu; hayvanlarını merada otlatanların oranının %95.45; yonca yetiştirenlerin oranının %35.57 ve silaj kullanan işletmelerin oranının da %50.53 olduğu belirlenmiştir. Katılımcıların %61.73’ünün hayvanlara verilecek rasyonları, kendilerinin göz kararı ile hazırladıkları, %17.35’inin ise, rasyon hazırlamayı bilen birinden yardım aldıkları tespit edilmiştir. Yetiştiriciler içinde hayvanların ihtiyaç duydukları tuz ve vitamin-mineral takviyelerini yapanların oranı %87.63 olarak belirlenmiştir. Yetiştiricilerin çoğunluğunun, hayvanlarını günde iki defa yemledikleri (%64.97) ve ahır içinde sabit suluğa sahip işletmelerin oranının ise %29.80 olduğu belirlenmiştir.

Keywords

Muş ilinde hayvancılık potansiyeli, yem temini, hayvan besleme alışkanlıkları

Feedstuff Supplying and Animal Feeding Habits of Businesses That Are Members of the Associations of Cattle Breeders and Water Buffalo Breeders of Muş Province of Turkey

Abstract

This study explored fundamental problems of breeding businesses and proposed solutions upon identifying general circumstances, current animal production potentials, and feedstuff supplying & animal feeding habits of breeders that were members of the Associations of Cattle Breeders and Water Buffalo Breeders in Muş province, Turkey. Surveys conducted with 250 participants who had training in DAP (Eastern Anatolia Project) Farmer Training Center of Van Yuzuncu Yil University of Turkey were utilized in the study. Of all participants, 85.15% were aged 15-50, 21.00% were graduates of high schools or their equivalents, 10.00% were university graduates. Percentages of participants cultivating agricultural lands totaling 5-100, 100-250, and 250 decares or above were consecutively 75.71%, 16.06%, and 8.29%. On average, businesses had 37.8 head of cattle at all ages and 9.33 head of water buffalo. Percentages of businesses outsourcing coarse fodder and concentrate feed were successively 35.68% and 52.50% whilst percentages of businesses using pasture feeding, cultivating clover as feedstuff, and using silage were respectively 95.45%, 35.57%, and 50.53%. Of all participants, 61.73% used the rule of thumb to prepare feed rations to be given to animals, 17.35% received assistance from a person savvy about formulating feed rations, and 87.63% provided animals with salt and vitamin-mineral supplements. Most breeders fed their animals twice a day (64.97%) and the percentage of businesses with water drinkers fixed inside the barn was 29.80%.

Keywords

Livestock potential in Muş province, feedstuff supply, animal feeding habits

References

• Akın S, Kara A, Tutkun, M, 2018. Diyarbakır Damızlık Sığır Yetiştiricileri ve Damızlık Koyun Keçi Yetiştiricileri Birliği Özelinde Hayvancılık Destekleri Hakkında Üretici Görüşlerinin Belirlenmesi. Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 7(1): 21-26
• Akkurt M, Köknaroğlu H, 2016. Isparta İli Damızlık Sığır Yetiştiricileri Birliğine Üye Olan Ve Olmayan İşletmelerin Performanslarının Karşılaştırılması Ve Üreticilerin Damızlık Sığır Yetiştiricileri Birliği İle İlişkilerinin İncelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 11(2):79-90.
• Aksoy A, Güler İO, Terin M, 2014. Erzurum İli Damızlık Sığır Yetiştiricileri Birliğine Üye Olan Ve Olmayan Üreticilerin Belirli Özellikler Açısından Karşılaştırılması. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 31 (3): 82-90
• Anonim, 2021. Muş Tarımsal Yatırım Rehberi 2021. Tarım ve Orman Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı Tarımsal Yatırımcı Danışma Ofisi. https://www.tarimorman.gov.tr/SGB/TARYAT/ Belgeler/il_yatirim_rehberleri/mus.pdf (Erişim tarihi: 13.04.2021).
• Arslan Ö, 2018. Muş İli Özelinde Doğal Tarım ve Hayvancılığa Dayalı Sürdürülebilir Bir Ekonomik Gelişim. Anemon, Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(1): 75–90
• Aydın R, Güler O, Yanar M, Diler A, Koçyiğit R, Avcı M, 2016. Erzurum İli Hınıs İlçesi Sığırcılık İşletmelerinin Barınak Özellikleri Üzerine Bir Araştırma. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Doğa Bilimleri Dergisi, 19 (1): 98-42
• Bakan Ö ve Aydın R, 2016. Ağrı İli Süt Sığırcılığı İşletmelerinin Sosyo-Ekonomik Özellikleri. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 47 (2): 113-122
• Bakır G ve Demirel M, 2001. Van İli Ve İlçelerindeki Sığırcılık İşletmelerinde Kullanılan Yem Çeşitleri ve Hayvan Besleme Alışkanlıkları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri Dergisi, 11 (1): 29-37.
• Bakır G ve Kibar M, 2019a. Muş İlinde Bulunan Süt Sığırcılığı İşletmelerinin Bazı Yapısal Özelliklerinin Crosstab Analiziyle Belirlenmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Tarım ve Doğa Dergisi, 22 (4): 609-619, DOI:10.18016/ksutarimdoga.vi.512650
• Bakır G ve Kibar M, 2019b. Muş İlinde Süt Sığırcılığı İşletmelerinde Sağlık Yönetiminin Belirlenmesi. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 9 (4): 2409-2419, DOI: 10.21597/jist.533230
• Bakır G ve Kibar M, 2020. Muş İli Besi Sığırcılığı İşletmelerinin Bazı Yapısal Özelliklerinin Belirlenmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Tarım ve Doğa Dergisi, 23 (6): 1687-1697, DOI:10.18016/ ksutarimdoga.vi.694060
• Bakır G, 2002. Van İlindeki Özel Süt Sığırcılığı İşletmelerinin Yapısal Durumu. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Bilimleri Dergisi, 12 (2): 1-10
• Boz İ, 2013. Doğu Akdeniz Bölgesi’nde Süt Sığırcılığı Yapan İşletmelerin Yapısı, Sorunları ve Çözüm Önerileri. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Doğa Bil. Dergisi, 16 (1): 24-32
• Budağ C ve Keçeci Ş, 2013. Van’da Büyükbaş Hayvan Besilerinde Kullanılan Yemler ve Besi Şekillerine İlişkin Bir Anket Çalışması. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 18 (1-2): 48-61
• Demir P, Elmalı DA, Işık S, Tazegül R, Ayvazoğlu C, 2013. Kars İli Süt Sığırcılık İşletmelerinde Yem Kullanımı ve Hayvan Besleme Alışkanlıklarının Ekonomik Önemi. Atatürk Üniversitesi Veteriner Bililimleri Dergisi, 8 (3): 229-236
• Demir PA, Işık SA, Aydın E, Yazıcı K, Ayvazoğlu C, 2015. Socio-economic Importance of Sheep Breeding Farms in Ardahan Province. Van Veterinary Journal, 26 (3): 141-146
• Esen F, 2017. Bingöl İli’nde Büyükbaş ve Küçükbaş Hayvancılık Faaliyetleri. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7 (13): 83-100
• Gülsün B ve Miç P, 2018. Rasyon Hazırlamada Temel Yem Miktarlarının Ekonomik Olarak Belirlenmesi İçin Çok Amaçlı Programlama Yaklaşımı. Ömer Halisdemir Üniversitesi, Mühendislik Bilimleri Dergisi, 7 (2): 634-648, DOİ: 10.28948/ngumuh.444657
• Güzel M ve Aybek A, 2017. Kahramanmaraş İli Süt Sığırcılığı İşletmelerinin Mekanizasyon Yapısı. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Doğa Bilimleri Dergisi, 20 (2): 148-159, DOI : 10.18016/ksujns.88470
• Kara A ve Kızıloğlu S, 2013. Meraya Dayalı Hayvancılık Yapan İşletmelerde Optimum Ürün Bileşiminin Belirlenmesi: Erzurum İli Örneği. Atatürk Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 44 (1): 63-73
• Karadavut U, Genç A, Palta Ç, Çarkacı DA, Kökten K, 2011. Konya İli Yem Bitkileri Üreticilerinin Sosyo-Ekonomik Yapıları ile Başarılı Üretimi Etkileyen Faktörlerin Belirlenmesi. Bingöl Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 1 (2): 38-50
• Karakuş F, Akkol S, 2013. Van İli Küçükbaş Hayvancılık İşletmelerinin Mevcut Durumu ve Verimliliği Etkileyen Sorunların Tespiti Üzerine Bir Araştırma. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 18 (1-2): 09-16
• Karaturhan B, Şevik T, Yıldız Ö, 2014. Yetiştirici Birliklerinin Tarımsal Kalkınmaya Etkileri Üzerine Bir Araştırma: Edirne Damızlık Sığır Yetiştiricileri Birliği Örnek Olayı. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 51 (2): 175-184
• Özkan U, 2020. Türkiye Yem Bitkileri Tarımına Karşılaştırmalı Genel Bakış ve Değerlendirme. Türk Ziraat Mühendisliği Araştırmaları Dergisi. 1 (1), 29-43
• SAS 2014. SAS/STAT. Statistical Analysis System for Windows. Released Version 9.4. SAS Institute Incorporation, Carry, NC, USA
• Soya H, Avcıoğlu R, Geren H, 2004, Yem Bitkileri. Hasad Yayıncılık, 223 s.
• Şahin K ve Gürsoy AK, 2016. Iğdır İli Süt Sığırcılığı İşletmelerinin Sosyo Ekonomik Yapısı. Nevşehir Bilim ve Teknoloji Dergisi TARGİD Özel Sayı 118-129, DOI: 10.17100/nevbiltek.210975
• Şahin K ve Keskin B, 2010. Van İli Gevaş İlçesinde Yem Bitkileri Üreten İşletmelerin Mevcut Durumu ve Sorunları. Alınteri, 19 (B): 7-13 ISSN:1307-3311
• Şahin K ve Yılmaz İH, 2008a. Van İli’nde Yem Bitkileri Tarımı, Mera Kullanımı ve Sosyo Ekonomik Yapı Üzerine Bir Araştırma. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Tarım Bilimleri Dergisi, 14 (4): 414-419
• Şahin K ve Yılmaz İH, 2008b. Van İli Gürpınar İlçesinde Yem Bitkileri Üretimi ve Sorunları Üzerine Bir Araştırma. Tarım Bilimleri Dergisi 14 (1): 16-21.
• Şeker İ, Tasalı H, Güler H, 2012. Muş İlinde Sığır Yetiştiriciliği Yapılan İşletmelerin Yapısal Özellikleri. Fırat Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Veteriner Dergisi, 26 (1): 9-16.
• Terin M ve Ateş HÇ, 2010. Çiftçilerin Örgütlenme Düzeyi ve Örgütlerden Beklentileri Üzerine Bir Araştırma: Van İli Örneği. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 47 (3): 265-274
• Turan M, 2019. Diyarbakır Manda Yetiştiriciliğinin Mevcut Durumu, Sorun ve Çözüm Önerilerinin Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Diyarbakır, 2019
• TÜİK 2018. Tarımsal İşletme İşgücü Ücret Yapısı, 2018. https://tuikweb.tuik.gov.tr/ PreHaberBultenleri.do;jsessionid=RBs9fYcSLTtyFvHcQCG2Jq49pMb66wHD2yNjJrwcJh2v22JZ85qm!-765828690?id=30820 Erişim tarihi: 10.04.2021
• Yıldız S, Akkol S, Deniz S, 2019a. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Dap Çiftçi Eğitim Merkezi’nde Eğitim Alan Kursiyerlerin Tarım-Hayvancılık Okuryazarlığı Kapasitelerinin Değerlendirilmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 24 (2): 133-141
• Yıldız S, Akkol S, Deniz S, 2019b. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Dap Çiftçi Eğitim Merkezi’nde Eğitim Alan Kursiyerlerin Tarım-Hayvancılık Potansiyellerinin Değerlendirilmesi. Van Veterinary Journal, 30 (3): 151-157.