Sustainable Chemistry: Green Chemistry

Year 2016, Volume: 6 Issue: 2, 89 - 96, 30.06.2016

Zafer Karagölge Bahri Gür

Abstract

Our living standard rose after the industrial revolution. It developed many products that facilitate
life, to extend human life. Industrial revolution has brought increased production with it. Increased production but
also as a source (raw material) made to be consumed rapidly. However, no one; neither consumers nor scientists,
nor some toxic industrial companies could think that thousands tons of waste contaminate air, water and soil. Only
the success of the work done was measured in the linear structure of the economy without looking at the heritages
it has left. Soon, serious environmental problems and industry associations, waste affecting the ecosystem could
not ignore more. Waste reduction, reuse and recycling green movement started with my community’s increasing
awareness of nature conservation, sustainability has spread in waves with the slogan to become one of the 20th
century. Chemical area was also affected by the current green chemistry research in the 1990s and came to fruition
with the production and training projects. Chemical industry using the principles of green chemistry began to
take measures relating to sustainability and the environment. For a continually growing population and restricted
resources in a sustainable future in a world where the idea of the idea of development in the 21st century is one of
the biggest opinions of green chemistry. It is signifcant to understand the principles of green chemistry and green
chemistry, to leave a livable world for future generations and to apply  

Keywords

Chemical pollution, green chemistry, livable environment

Sürdürülebilir Kimya: Yeşil Kimya

Abstract

Sanayi devriminden sonra yaşam standartlarımız yükseldi ve hayatımızı kolaylaştıran birçok yeni ürün
geliştirildi, insan ömrü uzadı. Endüstri devrimi ile birlikte ihtiyaçlarımızla orantılı olarak üretim artmış ve bu
üretim artışı ham maddelerin hızla tüketilmesine yol açmıştır. Maalesef; ne tüketicilerin, ne üreticilerin, ne bilim
insanlarının ne de sanayi kuruluşlarının aklına bu üretim prosesleri sonucunda açığa çıkan bazısı zehirli ve bazısı
zararlı, binlerce tonluk endüstriyel atığın havaya, suya ve toprağa karıştığı gelmedi. Fabrikaların üretim verimliliği
ve elde edilen kâr başarı olarak ele alınırken, çevreye verdikleri zarar göz ardı edildi. Bunun sonucu olarak çeşitli
çevre sorunları ortaya çıkmaya başladı ve sanayi kuruluşları, ekosistemi etkileyen bu çevre sorunlarını daha fazla
görmezlikten gelemediler. Atıkların bertaraf edilmesi ve geri dönüşümüyle başlayan yeşil kimya hareketi, toplumda
çevre bilincinin artması ve sürdürülebilirliğin bir slogan olarak yayılmasını sağlamıştır. Kimya alanı da bu akımdan
etkilendi ve 1990’larda yeşil kimya araştırma, üretim ve eğitim projeleriyle çiçek açtı. Kimya endüstrisi yeşil
kimyanın ilkelerini kullanarak, sürdürülebilirlik ve çevre ile ilgili önlemler almaya başladı. Sürekli olarak artan bir
nüfus ve sınırlı kaynaklarla bir dünyada sürdürülebilir bir kalkınma fkri düşüncesi gelecek için 21. yüzyıldaki en
büyük düşüncelerden biri yeşil kimyadır. Gelecek nesillere yaşanabilir bir dünya bırakmak için yeşil kimya ve yeşil
kimyanın ilkelerini anlamak ve uygulamak önemlidir.  

Keywords

Kimyasal kirlilik, sürdürülebilirlik, yaşanabilir çevre, yeşil kimya

References

• Anastas PT, Warner JC, 1998. Green Chemistry, Theory and Practice. First Edition, Oxford University Press: Oxford, UK. 148 p.
• Anastas PT, Lankey RT, 2000. Life cycle assessment and green chemistry: the yin and yang of industrial ecology. Green Chem. 2:289-295.
• Anastas PT, Kirchhoff MM, Williamson TC, 2001. Catalysis as a foundational pillar of green chemistry. Appl. Catal. A: Gen. 221: 3–13.
• Anastas PT and Lankey RL, 2002. Sustainability through green chemistry and engineering, ACS Symp. Series, 823: 1–11.
• Brundtland CG, 1987. Our Common Future, The World Commission on Environmental Development. First Edition. Oxford University Press, Oxford, UK, 400 p.
• Clark JH, 2006. Green chemistry: today (and tomorrow). Green Chem. 8: 17–21.
• Davidson CI, Hendrickson CT, Matthews HS, Bridges MW, Allen DT, Murphy CF, Allenby BR, Crittenden JC, Sharon Austin , 2010. Preparing future engineers for challenges of the 21st century: Sustainable engineering. Journal of Cleaner Production, 18: 698-701.
• Doble M, Kruthiventi AK, 2007. Green Chemistry and Engineering. 1 st Edition, Academic Press is an imprint of Elsevier, 344 p.
• EPA, (United States Environmental Protection Agency) 2016. http:// www.epa.gov/greenchemistry /benefts-green-chemistry (Erişim tarihi: 11 Şubat, 2016)
• Gerçek Z, 2012. Kimya’nın Yeni Rengi: Yeşil Kimya; The New Color of Chemistry: Green Chemistry. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi/Journal of Higher Education and Science, 2(1): 50-53.
• ITC Trademap, 2014. TC Ekonomi Bakanlığı Kimya Sektörü, Sektör Raporları. İhracat Genel Müdürlüğü, Kimya Ürünleri ve Özel İhracat Genel Müdürlüğü.
• Lancaster M, 2002. Green Chemistry: An Introductory Text. First Edition. Royal Society of Chemistry, Cambridge, England, 238 p.
• Sheldon RA, Arends I, Hanefeld U, 2007. Green Chemistry and Catalysis. First Edition, WILEY-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA, Weinheim, Germany. 434 p.
• Tundo P, Anastas P, StC. Black D, Breen J, Collins T, Memoli S, Miyamoto J, Polyakoff M, and Tumas W, 2000. Synthetic pathways and processes in green chemistry. Introductory overview. Pure and Applied Chemistry, 72:1207–28.
• TÜBİTAK, 2003. Vizyon 2023 Teknoloji Öngörü Projesi Kimya Paneli Raporu Temmuz, TÜBİTAK, Ankara.
• Wardencki W, Curyo j, Namieoenik J, 2005. Green ChemistryCurrent and Future Issues, Polish Journal of Environmental Studies 14(4): 389-395.
• Yılmaz T, 2001. Kimya Endüstrisine Bahar Geliyor Yeşil Kimya. TÜBİTAK Bilim ve Teknik Dergisi, Kasım 2001, 91-97.