Hazelnut has a strategic importance in Turkey with its production value, employment and export
revenue. Samsun Province produced 14% of Turkey’s hazelnut production. In order to establish competition
condition in hazelnut markets, producers should be organized effectively. The main aim of this research was to
expose the current situation and problems of the Hazelnut Agricultural Producer Unions (APU) in Samsun province.
The data of this study were collected through surveys from both the board members of 3 unions and 92 members of
the unions which were randomly selected. The research results showed that the hazelnut producers were not widely
organized under the unions, incomes and profits of the unions were very low, of the unions were a member of
upper organization, education level of union’s board members were very low, the members did not effectively fulfill
their responsibilities. However, it was found that the unions just mediate to supply inputs and to market members’
crops and they did not carry out a project. In order to develop the unions’ competitiveness, the unions should be
provided project-based financial and technical assistance.
Türkiye’de fındık, sağladığı üretim değeri, istihdam ve ihracat geliriyle stratejik bir öneme sahiptir.
Türkiye’nin fındık üretiminin %14’ü ise Samsun İlinde gerçekleştirilmektedir. Fındık piyasalarının etkin olarak
işleyebilmesi için üreticilerin yaygın ve etkili bir şekilde örgütlenmelerine ihtiyaç duyulmaktadır. Araştırmanın
temel amacı, Samsun İlindeki Fındık Tarımsal Üretici Birliklerinin mevcut durumu ve sorunlarının ortaya
konulmasıdır. Araştırmanın ana materyalini, Samsun İlinde faaliyet gösteren 3 Organik Fındık Tarımsal Üretici
Birliği yöneticilerinden ve bu birliklerin üyeleri arasından Basit Tesadüfi Örnekleme yöntemlerine göre seçilen 92
çiftçiyle yapılan anketlerden elde edilen veriler oluşturmaktadır. Araştırmada fındık üreticilerinin birlik şeklinde
örgütlenmelerinin yaygın olmadığı, birliklerin gelirleri ve kârlarının çok düşük olduğu, birliklerin ’sinin üst
örgütlenmesinin olmadığı, birlik yöneticilerinin genelinin eğitim seviyelerinin düşük olduğu, birlik üyelerinin
sorumluluklarını yaygın olarak yerine getirmedikleri ortaya konulmuştur. Bununla birlikte, birliklerin ürün
pazarlama, girdi temini ve ihracatta üyelerine sadece aracı oldukları, herhangi bir dış kaynaklı proje yürütmedikleri
belirlenmiştir. Fındık Tarımsal Üretici Birliklerinin geliştirilebilmesi için kendilerine projeye dayalı finansal ve
teknik yardımların sağlanarak rekabet güçlerinin artırılması gerekli görülmektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Agricultural Engineering |
Journal Section | Tarım Ekonomisi / Agricultural Economy |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2018 |
Submission Date | March 29, 2018 |
Acceptance Date | June 8, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 8 Issue: 4 |