This research is conducted to determine general structural characteristics and current situation of cattle breeding enterprises in Igdir province a questionnaire is applied to 162 enterprise owners in the research. Obtained data are subjected to 2 (chi-square) analyses and presented in percentages. The mean age of the owners is found as 44.9±1.0. The mean land property of the enterprises is 86.5±5.7 decares, 74.8±4.1 decares of which consist of irrigated lands while 11.7±3.8 decares are dry agricultural lands. Numbers of cattle per enterprise are determined as 20.9±1.3 head. 84% of the producers have traditional barns while the remaining 16% have modern barns. 88.3% of the barns are closed-system barns while 3.7% and 8.0% have corral-type- and shed barns. Concrete (bricks, etc.) is used in the construction of 53.7% of the barns in the region while stone + mud bricks are used in 31.5%. Only stone is used in the construction of 12.4% and only mud bricks used in 2.4%. 74.1% of the breeders keep records while the remaining 25.9% do not keep records. 82.1% of the breeders are registered with a breeders’ organization. Milking is made by mobile milking machines in 54.3% of the enterprises. Milking is made by hand in 38.3% of the enterprises, while it is made by milking unit in 1.9% and by hand + mobile milking machine in 5.6%. 80.8% of the enterprises carry out udder cleaning. As a result, it is determined that the breeders have sufficient knowledge on animal care and nutrition and adequate land for breeding. Thus, the breeders should be encouraged for establishment of modern enterprises.
Bu araştırma Iğdır ilinde sığır yetiştiriciliği yapan işletmelerinin yapısını ve mevcut durumunu incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada 162 işletme sahibiyle soru ve cevap şeklinde anket yapılmıştır. Veriler 2 (ki-kare) testi ile analiz edilerek, yüzdelik değerler şeklinde verilmiştir. İşletmecilerin ortalama yaşları 44.9±1.0 olarak, işletmelerde ortalama 86.5±5.7 dekar arazi olduğu, bu arazilerin 74.8±4.1 dekarı sulu, 11.7±3.8 kuru tarım arazilerinde oluştuğu tespit edilmiştir. İşletme başına düşen ortalama sığır 20.9±1.3 baş olarak belirlenmiştir. Yetiştiricilerin %84.0 oranında ahırları geleneksel ve %16.0’sı modern olarak yapıldığı, işletmelerin sahip oldukları ahırların %88.3’ünün kapalı-bağlı, diğerlerinin ise açık-serbest ve yarı açık sırasıyla %3.7 ve %8.0 oranlarında ahır tiplerine sahip oldukları belirlenmiştir. Yetiştiricilerin bölgede barınak yapımında %53.7 oranında betonarme (tuğla vs.), %31.5’inin taş + kerpiç, %12.4’ünün taş ve %2.4’ünün ise sadece kerpiç kullandıkları belirlenmiştir. Yetiştiricilerin %74.1’inin kayıt tuttuğu ve %25.9’unun ise tutmadığı belirlenmiştir. Yetiştiricilerin %82.1’i bir hayvancılık organizasyonuna kayıtlı olduğu belirlenmiştir. İşletmelerde sağımın %54.3’ü seyyar sağım makinesiyle, %38.3 elle, %1.9’u sağım ünitesiyle ve %5.6’sı elle+seyyar makine ile yapıldığı belirlenmiştir. İşletmelerde %80.8 oranında meme temizliği yapıldığı belirlenmiştir. Sonuç olarak, yetiştiricilerin hayvan bakım ve beslenmesi konusunda yeterli bilgi ve araziye sahip oldukları belirlenmiştir. Bu nedenle yetiştiricilerin modern sığır çiftlikleri kurmaları teşvik edilmelidir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Zootechny (Other) |
Journal Section | Zootekni / Animal Science |
Authors | |
Publication Date | March 1, 2020 |
Submission Date | May 18, 2019 |
Acceptance Date | October 23, 2019 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 10 Issue: 1 |