Silage Quality of Chicory Binary Mixtures with White Clover and Orchard Grass

Year 2020, Volume: 10 Issue: 4, 3076 - 3083, 15.12.2020

Mehmet Can Zeki Acar İlknur Ayan Erdem Gülümser Hanife Mut

https://doi.org/10.21597/jist.781969

Cited By: 4

Abstract

In Turkey, farmers have started to give importance to silage production of solve the roughage problem. Although corn is generally preferred for silage production, there has been an increase in the silage production of mixtures of different plants in recent years. The aim of the current study was to determine the silage quality of mixtures (100:0, 80:20, 60:40, 40:60 and 20:80%) of chicory (Cichorium intybus L.) “C” white clover (Trifolium repens L) “WC”, and orchard grass (Dactylis glomerata L.) “OG”. Plants were harvested and chopped in size of 2 cm in size. Then, they were filled in vacuum bags and stored at 25 ± 2 oC for 45 days. End of the 45th. day, silo samples were investigated for dry matter ratio, pH, crude protein ratio, lactic acid, acetic acid, butyric acid ratios with potassium, phosphor, calcium, magnesium, sodium, iron, manganese, zinc, copper, and molybdenum contents. The Flieg score of the silages ranged from 75.60 to 99.62, and the silages were good and very good in the quality class. The highest crude protein content was determined in sole white clover (19.11%), 40C+60 WC% (18.26%), and 20C+80WC% (18.39%), while the lowest was 12.11% (100 OG %). Acetic and butyric acid ranged between 0.048-0.224% and 0.002-0.015%, respectively. The highest lactic acid was determined 3.088% (100 OG %), 2.925% (20C+80OG %), 2.739% (20C+80WC %), and 2.811% (40C+60WC %). Chicory and white clover mixtures showed superior performance in terms of mineral contents. Accordingly, when all silage quality properties are evaluated together; it was found that silages obtained from the mixture of 40:60 and 20:80 of chicory and white clover are better than the others.

Keywords

Chicory, White clover, Orchard grass, Mixture, Silage, Quality

Hindiba ile Ak Üçgül veya Domuz Ayrığı Karışımlarının Silaj Kalitesinin Belirlenmesi

Abstract

Türkiye de kaliteli kaba yem üretimini artırmanın yanında, üretilen yemi hayvanların tüketeceği zamana kadar en az kalite kaybı ile muhafaza etmek çok önemlidir. Bu noktada ülkemizde hem üretilen yem bitkisi türlerinin arttırılması, hem de yeni türlerin silaj yapım tekniklerinin ortaya konulması gereklidir. Bu çalışmada hindibanın (Cichorium intybus L.) “H” ak üçgül (Trifolium repens L) “AÜ” veya domuz ayrığı (Dactylis glomerata L.) “DA” ile karışımlarının (% 100:0, 80:20, 60:40, 40:60 ve 20:80) silaj kalite özelliklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bitkiler silaj amacıyla hasat edildikten sonra 2 cm boyutunda parçalanmıştır. Daha sonra vakum poşetlerine doldurularak 25±2 oC’de 45 gün süre ile silolanmıştır. Silo örneklerinde 45. gün sonunda kuru madde oranı, pH, ham protein oranı, laktik asit, asetik asit, bütürik asit oranı ile potasyum, fosfor, kalsiyum, magnezyum, sodyum, demir, mangan, çinko, bakır ve molibden içerikleri belirlenmiştir. Silajların Flieg puanı 75.60 ile 99.62 arasında değişmiş ve silajlar iyi ve pekiyi kalite sınıfında yer almıştır. En yüksek ham protein oranı yalın ak üçgül (% 19.11), % 40H+60AÜ (% 18.26) ve % 20H+80AÜ (% 18.39), en düşük ise % 12.11 ile yalın domuz ayrığı silajında belirlenmiştir. Silajlarda asetik ve bütürik asit sırasıyla % 0.048-0.224 ve % 0.002-0.015 arasında değişmiştir. En yüksek laktik asit oranı % 3.088 (yalın domuz ayrığı), % 2.925 (% 20H+80DA), % 2.739 (% 20H+80AÜ) ve % 2.811 (% 40H+60AÜ) olmuştur. Mineral içerikler bakımından hindiba ile ak üçgül karışımları daha üstün performans göstermiştir. Buna göre tüm silaj kalite özellikleri birlikte değerlendirildiğinde; hindibanın ak üçgül ile 40:60 ve 20:80 karışımlarından elde edilen silajların daha iyi olduğu tespit edilmiştir.

Keywords

Hindiba, ak üçgül, domuz ayrığı, silaj, kalite

References

• Acar Z, Ayan İ, Aşçı Ö Ö, Mut Z, Mut H, Başaran U, Garipoğlu A V, Gülümser E, Köse E D E, Can M ve Kaymak G, 2019. Silajlık Mısır Tarımı. Tarım Gündem Dergisi Özel Yayını, İzmir, s.88.
• Acar Z, Tan M, Ayan İ, Önal Aşçı Ö, Mut H, Başaran U, Gülümser E, Can M, Kaymak G, 2020. Türkiye’de Yem Bitkileri Tarımının Durumu ve Geliştirme Olanakları. Türkiye Ziraat Mühendisleri IX. Teknik Kongresi,13-17 Ocak 2020, Ankara.
• Açıkgöz E, 2002. Silaj Yapımında Kullanılan Diğer Bitkilerin Tarımı. Silaj Bitkileri Yetiştirme ve Silaj Yapımı Hasad Yayıncılık, s.35-57, Ankara-Türkiye.
• Alaca B, Özaslan Parlak AÖ, 2017. Mısır, sorgum sudanotu melezi ile soya, börülce ve guarin karışık ekimlerinin silaj verimi ve kalitesine etkileri. ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 5 (1): 99–104.
• Alçiçek A, Özkan K, 1996. Silo Yemlerinde destilasyon yöntemi ile süt asidi, asetik asit ve bütirik asit tayini. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 3 (2-3): 191-198.
• Aksoy A, 2008. Chicory (Cichorium intybus L.): A Possible Biomonitor of Metal Pollution. Pakistan Journal of Botany, 40 (2): 791-797.
• Aşçı Ö Ö ve Acar Z. 2018. Kaba Yemlerde Kalite. TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası Yayını, Ankara, s.112.
• Athanasiadou S, Gray D, Younie D, Tzamoloukas O, Jackson F, Kyriazakis I, 2007. The use of chicory for parasite control in organic ewes and their lambs. Parasitology 134: 299-307.
• Filya, İ., 2001. Silaj teknolojisi. Hakan Ofset, İzmir-Türkiye.
• Başaran U, Gülümser E, Mut H, Çopur Doğrusöz M. 2018. Mürdümük +Tahıl Karışımlarının Silaj Verimi ve Kalitesinin Belirlenmesi. Türk Tarım – Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 6 (9): 1237-1242.
• Başaran U, Gülümser E, Çopur Doğrusöz M, Mut H, 2019. The Variation for Dry Weight and Hay Quality in Turkish Origin Wild Chicory (Cichorium intybus L.) Genotypes. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 29 (2): 187-194.
• Can M, Kaymak G, Gülümser E, Acar Z, Ayan İ, 2019. Orman üçgülü yulaf karışımlarının silaj kalitesinin belirlenmesi. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 34: 371-376.
• Han KJ, Collins M, Vanzant ES, Dougherty CT, 2004. Bale density and moisture effects on alfalfa round bale silage. Crop Science, 44: 914–919.
• Hancock DW, Collins M, 2006. Forage Preservation Method Influences Alfalfa Nutritive Value and Feeding Characteristics. Crop Science, 46: 688–694.
• İptaş S, Avcığlu R, 1993. Yalın ve karışık olarak silolanan değişik mısır çeşitleri ve baklagillerin yem değerleri üzerinde bir araştırma, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 10: 202-209.
• Kaya, İ, İncekara, N., Nemli, Y. 2004. Ege Bölgesi’nde Sebze Olarak Tüketilen Yabani Kuşkonmaz, Sirken, Yabani Hindiba, Rezene, Gelincik, Çoban Değneği ve Ebegümecinin Bazı Kimyasal Analizleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Bilimleri Dergisi, 14 (1): 1-6.
• Kiers AM, Mes TH, Van Der Meijden R, Bachmann K, 1999. Morphologically defined Cichorium (Asteraceae) species reflect lineages based on chloroplast and nuclear (ITS) DNA data. Systematic Botany, 645-659.
• Kılıç A, 1984. Silo yemi. Bilgehan Basımevi, s. 350, İzmir-Türkiye.
• Kidambi SP, Matches AG, Gricgs TC, 1989. Variability for Ca, Mg, K, Cu, Zn and K/(Ca +Mg) ratio among 3 wheat grasses and sainfoin on the southern high plains. Journal of Range Managemen, 42: 316-322.
• Lamand MI, 1975. Symtoms de carence et roles des oligo-elements chez 1 animal: Diagnostic Clinique.II. Nations de digestibility et teneurs recommandees dans laration: prophylaxie et yraite mets. Oligo Elemnts. No special Bull. Trech. CRVZde theix 1, 5-13
• McDonald P, Henderson AR, Heron SJE, 1991. The Biochemistry of Silage. Second Edition. Chalcombe Publication, p.340, Marlow-England.
• Mut H, Gülümser E. Çopur Doğrusöz M, Başaran U, 2020. Değişik Arkadaş Bitkilerin Yonca Silaj Kalitesine Etkisi. KSÜ Tarım ve Doğa Dergisi, 23 (4): 975-980.
• NRC 2001. Nutrient requirements of dairy cattle seventh revised edition.
• Öztürk YE, Gülümser E, Mut H, Başaran U, Çopur Doğrusöz M, 2020. Yem Şalgamı Yulaf Karışımlarının Silaj Verimi Ve Kalitesinin Tespiti. I. Uluslararası Çayır-Mera ve Yem Bitkileri Kongresi, 22-23 Şubat 2020, Adana.
• Periguad S, 1970. Les carences en oligo-elements chez les ruminants en france leurdiagnost.les problems souleves par ı’intensification fourragere. Ann Agron, 21: 635 – 669.
• Panyasak A, Tumwasorn S, 2013.Effect of Moisture Content and Storage Time on Sweet. Walailak Journal of Science and Technology, 12 (3): 237-243.
• Scales GH, Knight TL, Saville DJ, 1994.Effect of herbage species and feeding level on internal parasites and production performance of grazing lambsNew Zealand Journal of Agricultural Research 38: 237-247.
• Süntar I, Akkola EK, Kelesb H, Yesiladac E, Sarkerd SD, Baykala T, 2012. Comparative evaluation of traditional prescriptions from Cichorium intybus L. for wound healing: stepwise isolation of an active component by in vivo bioassay and its mode of activity. Journal of Ethnopharmacology, 3 (1) : 299–309.
• Tejada R, Codowell LR, Martin MFG, Concard JH, 1985. Mineral element analyses of various tropical forages in Guatemala and their relationship to soil concentrations. Nutrition Reports International, 32: 313-323.
• Woolfort MK, 1984. The silage ferment. Grassland Research Inst press, p. 350 Hurley-England