THE EFFECT OF COOPARATIVE LEARNING ATTITUDES, PROBLEM-SOLVING SKILLS PERCEPTIONS AND PERSONALITY TYPES ON SECONDARY SCHOOL STUDENTS' SUCCESS IN ROBOTICS AND CODING EDUCATION: A CAUSAL-COMPARATIVE RESEARCH

Year 2022, , 28 - 42, 28.12.2022

Deniz Mertkan Gezgin , Emirhan Azaz , Ecem Atabay

https://doi.org/10.51960/jitte.1165083

Abstract

Bu çalışmada, “Bilişim teknolojileri ve yazılım” dersi kapsamında robotik kodlama eğitimi alan ortaokul öğrencilerinin işbirlikli öğrenme, problem çözme becerisi ve kişilik tiplerinin robotik kodlama eğitimindeki başarı durumları açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Nicel araştırma yöntemlerinden nedensel-karşılaştırma yöntemi ile çözümlenen araştırmada çalışma grubunu, Marmara, Trakya, Akdeniz ve İç Anadolu bölgelerinde faaliyet gösteren dört özel okulun ortaokul kademesinde öğrenim gören ve robotik kodlama eğitimi almış 283 öğrenci oluşturmaktadır. Kolayda örneklem yöntemi ile belirlenen çalışma grubunu 5., 6., 7. ve 8.sınıf ortaokul öğrencileri oluşturmaktadır. Veriler Google Forms aracılığı ile çevrimiçi olarak toplanmıştır. Verilerin analiz sürecinde betimsel istatistikler ve bağımsız örneklem t-testi analizinden yararlanılmıştır. Bulgular incelendiğinde robotik kodlama eğitimi görmüş ortaokul öğrencilerinin hem işbirlikli öğrenme hem de problem çözme becerisinin iyi seviyede olduğu ortaya çıkmıştır. Robotik kodlama eğitiminden yüksek başarı sağlayan ortaokul öğrencilerinin işbirlikli öğrenme düzeylerinin yüksek olduğu görülmüştür. Benzer şekilde robotik kodlama eğitiminden yüksek düzeyde başarılı olan ortaokul öğrencilerinin problem çözme becerilerinin yüksek olduğu görülmüştür. Ayrıca problem çözme alt boyutları olan problem çözmeye güven ve öz denetim açısından robotik kodlama eğitiminden yüksek düzeyde başarılı olan öğrencilerin problem çözme becerileri de anlamlı derecede daha yüksektir. Son olarak, robotik kodlama eğitiminden yüksek düzeyde başarılı olan öğrencilerin kişilik özelliklerinin dışa dönüklüğü yüksek ve nörotizm seviyesi düşük olduğu tespit edilmiştir. Bulgular sonucunda robotik kodlama eğitiminden yüksek düzeyde başarılı olan öğrencilerin işbirlikli öğrenme, problem çözme seviyelerinin daha yüksek olduğu söylenebilir. Ayrıca robotik kodlama eğitiminden yüksek düzeyde başarılı olan ortaokul öğrencilerinin kişilik tipinin dışa dönük ve nörotizm açısından düşük düzeyde olduğu söylenebilir.

Keywords

Robotics, Coding, Cooperative Learning, Problem-solving, Information Communication Technologies

ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN ROBOTİK VE KODLAMA EĞİTİMİ BAŞARILARINA İŞBİRLİKLİ ÖĞRENME TUTUMU, PROBLEM ÇÖZME BECERİSİ ALGISI VE KİŞİLİK TİPLERİNİN ETKİSİ: BİR NEDENSEL KARŞILAŞTIRMA ARAŞTIRMASI

Abstract

Bu araştırmada, ortaokul öğrencilerinin robotik ve kodlama eğitimi başarısı üzerinde işbirlikli öğrenme tutumu, problem çözme beceri algısı ve kişilik özelliklerinin etkisinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Nicel araştırma yöntemlerinden nedensel-karşılaştırma yöntemi ile çözümlenen araştırmada çalışma grubunu, Marmara, Trakya, Akdeniz ve İç Anadolu bölgelerinde faaliyet gösteren dört özel okulda öğrenim gören ve robotik ve kodlama eğitimi almış 283 ortaokul öğrencisi oluşturmaktadır. Kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemi (convenience sampling) ile belirlenen katılımcı verileri Google Forms aracılığı ile çevrimiçi olarak toplanmıştır. Verilerin analiz sürecinde betimsel istatistikler ve bağımsız örneklem t-testi analizinden yararlanılmıştır. Bulgular incelendiğinde Robotik ve kodlama eğitiminden yüksek düzeyde başarı sağlayan ortaokul öğrencilerinin işbirlikli öğrenmeye yönelik tutum düzeylerinin, diğer öğrencilere göre daha yüksek olduğu görülmüştür. Benzer şekilde Robotik ve kodlama eğitiminden yüksek düzeyde başarılı olan ortaokul öğrencilerinin problem çözme beceri algılarının da diğer öğrencilere göre daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Son olarak, Robotik ve kodlama eğitiminden yüksek düzeyde başarılı olan öğrencilerin dışadönüklüğü yüksek ve nörotizm seviyesi düşük kişilik tipinde olduğu tespit edilmiştir. Bulgular sonucunda öğrencilerin işbirlikli öğrenmeye yönelik tutum ve problem çözme becerisi algı seviyelerinin artmasının, robotik ve kodlama eğitimi başarının da artmasına neden olabileceği söylenebilir. Ayrıca robotik ve kodlama eğitiminden yüksek düzeyde başarı sağlamada ortaokul öğrencilerinin kişilik tipleri açısından dışadönüklük ve Nörotizm düzeylerinin rolü olduğu söylenebilir. Çalışmada elde edilen sonuçlar, alanyazın doğrultusunda konuyla ile ilgili çalışmalarla da karşılaştırılmış ve önerilerde bulunulmuştur.

Keywords

robotik, kodlama, işbirlikli öğrenme, problem çözme, Robotics, Coding, Cooperative Learning, Problem-solving, Information Communication Technologies

References

• Abdüsselam, M. S., Güntepe, E. T., ve Durukan, Ü. G. (2021). Problem Çözme Süreci ve Öz-Yeterlik Algısı Üzerinden Programlama Öğretiminin İncelenmesi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(31), 149-173. https://doi.org/10.35675/befdergi.758137.
• Abueita, J. D., Al Fayez, M. Q., Alsabeelah, A., & Humaidat, M. A. (2022). The Impact of (STEAM) Approach on the Innovative Thinking and Academic Achievement of the Educational Robot Subject among Eighth Grade Students in Jordan. Journal of Educational and Social Research, 12(1), 188-188. https://doi.org/10.36941/jesr-2022-0016.
• Açıkgöz, K. Ü. (1992). İşbirlikli öğrenme kuram araştırma uygulama. Uğurel Matbaası.
• Açıkgöz, K. Ü. (2000). Etkili Öğrenme ve Öğretme. Kanyılmaz Matbaası.
• Ağgül, Ö., Yıldız, E., Yürüsoy, Ş., ve Şimşek, Ü. Elektriğin İletimi Ünitesinin Öğretiminde İşbirlikli Deney Yöntemi ve Animasyon Tekniğinin Etkisinin İncelenmesi. Trakya Eğitim Dergisi, 12(2), 1073-1086. https://doi.org/10.24315/tred.957933.
• Ajaja, O. P., & Eravwoke, O. U. (2010). Effects of cooperative learning strategy on junior secondary school students achievement in integrated science. The Electronic Journal for Research in Science & Mathematics Education, 14(1), 1-18.
• Aldemir, C., & Bayraktaroğlu, G. (2004). Determining effect of personality on voter behavior using five factor personality inventory. Journal of Faculty of Business, 5(2), 129-147.
• Alimisis, D. (2013). Educational robotics: Open questions and new challenges. Themes in Science and Technology Education, 6(1), 63-71.
• Alkan, A. (2019). Özel Yetenekli Öğrencilerin Programlama Dili Öğretiminde Kodu Game Lab Yazılımının Problem Çözme Becerileri Düzeyine Etkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (50), 480-493. https://doi.org/10.21764/maeuefd.486061.
• Arıcı, İ. (2015). Müzik öğretmenliği anabilim dalı öğrencilerinin armoni dersindeki akademik başarıları ile problem çözme becerileri algıları arasındaki ilişki. International Journal of Social Sciences and Education Research, 1(3), 671-679.
• Avgın, S. S., ve Uygun, B. (2021). Fen Eğitiminde İşbirlikli Öğrenme Kuramı, Buluş Yoluyla Öğrenme Stratejisi ve Yapılandırmacı Yaklaşım Basamaklarının Akademik Başarı Üzerinde Etkisinin Karşılaştırılması. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(1), 1-16. https://doi.org/10.33437/ksusbd.695473.
• Baek, Y., Yang, D., & Fan, Y. (2019). Understanding second grader’s computational thinking skills in robotics through their individual traits. Information Discovery and Delivery. https://doi.org/10.1108/IDD-09-2019-0065.
• Bal, E. ve Balcı, Ş. (2020). Akıllı cep telefonu bağımlılığı: kişilik özellikleri ve kullanım örüntülerinin etkinliği üzerine bir inceleme. Erciyes İletişim Dergisi, 7(1), 369-394. https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.654569.
• Barnett, T., Pearson, A. W., Pearson, R., & Kellermanns, F. W. (2015). Five-factor model personality traits as predictors of perceived and actual usage of technology. European Journal of Information Systems, 24(4), 374-390. https://doi.org/10.1057/ejis.2014.10.
• Batıgün-Durak, A., ve Kılıç, N.(2011). İnternet Bağımlılığı ile Kişilik Özellikleri, Sosyal Destek, Psikolojik Belirtiler ve Bazı Sosyodemografik Değişkenler Arasındaki İlişkiler. Türk Psikoloji Dergisi, 26(67), 1-10.
• Bers, M.U., Flannery, L., Kazakoff, E.R., & Sullivan, A. (2014). Computational thinking and tinkering: Exploration of an early childhood robotics curriculum. Computers & Education, 7(2), 145–157. https://doi.org/10.1016/j.compedu.2013.10.020.
• Blanchard, S., Freiman, V., & Lirrete-Pitre, N. (2010). Strategies used by elementary school children solving robotics-based complex tasks: Innovative potential of technology. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 2(2), 2851-2857. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2010.03.427
• Bono, J. E., Boles, T. L., Judge, T. A., & Lauver, K. J. (2002). The role of personality in task and relationship conflict. Journal of personality, 70(3), 311-344. https://doi.org/10.1111/1467-6494.05007
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri, Pegem Akademi Yayıncılık.
• Calo, R. (2012). Robots and privacy. In P. Lin, G. Bekey, & K. Abney (Eds.),Robot Ethics: The Ethical and Social Implications of Robotics(187–202). MIT Press.
• Chamorro‐Premuzic, T., & Furnham, A. (2003). Personality traits and academic examination performance. European journal of Personality, 17(3), 237-250. https://doi.org/10.1002/per.473.
• Chang, C. W., Lee, J. H., Chao, P. Y., Wang, C. Y., & Chen, G. D. (2010). Exploring the possibility of using humanoid robots as instructional tools for teaching a second language in primary school. Journal of Educational Technology and Society, 13(2), 13-24.
• Chen, N. S., Quadir, B., & Teng, D. C. (2011). A Novel approach of learning English with robot for elementary school students. In International Conference on Technologies for E-Learning and Digital Entertainment (309-316). Springer, Berlin, Heidelberg. https://doi.org/10.1007/978-3-642-23456-9_58.
• Chen, G. D., & Wang, C. Y. (2011). A survey on storytelling with robots. In International Conference on Technologies for E-Learning and Digital Entertainment (pp. 450-456). Springer, Berlin, Heidelberg. https://doi.org/10.1007/978-3-642-23456-9_81.
• Cohen, L. , & Manion, L.(1994). Research Methods In Education (Fourth Edition), Routledge.
• Costa Jr, P. T., Busch, C. M., Zonderman, A. B., & McCrae, R. R. (1986). Correlations of MMPI factor scales with measures of the five factor model of personality. Journal of personality Assessment, 50(4), 640-650. https://doi.org/10.1207/s15327752jpa5004_10.
• Cress, U., Rosé, C., Wise, A. F., & Oshima, J. (Eds.). (2021). International handbook of computer-supported collaborative learning. Springer International Publishing. https://doi.org/10.1007/978-3-030-65291-3_1.
• Cüceloğlu, D. (1993). İnsan ve Davranışı. Remzi Kitabevi.
• Çalışkan, E. (2020). Code. org etkinliklerinin ortaokul öğrencilerinin problem çözme becerilerine ve programlama öz-yeterliklerine etkisinin incelenmesi. Journal of Instructional Technologies and Teacher Education, 9(2), 114-124.
• Çam, E. (2019). Robotik destekli programlama eğitiminin problem çözme becerisi, akademik başarı ve motivasyona etkisi. (Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü).
• Çam, E., & Kıyıcı, M. (2022). The impact of robotics assisted programming education on academic success, problem solving skills and motivation. Journal of Educational Technology and Online Learning, 5(1), 47-65. https://doi.org/10.31681/jetol.1028825.
• Demirel, Ö. (2001). Öğretimde yenilikler. Öğretimde planlama ve değerlendirme. (Edt. Mehmet Gültekin). Anadolu Üniversitesi Açık öğretim Fakültesi Yayınları.
• Demirci, M. K. , Özler, D. E., ve Girgin, B.(2007). Beş faktör kişilik modelinin işyerinde duygusal tacize (mobbing) etkileri – hastane işletmelerinde bir uygulama. Journal of Azerbaijani Studies, 10 (3-4), 13-39.
• Devaraj, S., Easley, R. F., & Crant, J. M. (2008). Research note—how does personality matter? Relating the five-factor model to technology acceptance and use. Information systems research, 19(1), 93-105. https://doi.org/10.1287/isre.1070.0153.
• Elias, M. J. (2003). Academic and social-emotional learning (Vol. 11). International Academy of Education.
• Erdoğmuş, N., & Esen, M. (2011), An investigation of the effects of technology readiness on technology acceptance in e-HRM. Procedia Social and Behavioral Sciences, 24, 487-495. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2011.09.131.
• Genç, M., ve Şahin, F. (2015). İşbirlikli öğrenmenin başarıya ve tutuma etkisi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 9(1), 375-396. https://doi.org/10.17522/nefefmed.21278.
• Goldberg, L. R. (1992). The development of markers for the Big-Five factor structure. Psychological assessment, 4(1), 26-42. https://doi.org/10.1037/1040-3590.4.1.26.
• Günay, E. (2002). Geleneksel Öğretim Yöntemleri İle İşbirlikli Öğrenmenin Öğrenci Başarısı ve Hatırda Tutma Üzerindeki Etkileri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü).
• Heba, E. D., & Nouby, A. (2008). Effectiveness of a blended e-learning cooperative approach in an Egyptian teacher education programme. Computers & Education, 51(3), 988-1006. https://doi.org/10.1016/j.compedu.2007.10.001.
• Highfield, K. (2010). Robotic toys as a catalyst for mathematical problem solving. Australian Primary Mathematics Classroom, 15(2), 22-27.
• Hojat, M. (1982). Loneliness as a function of selected personality variables. Journal of Clinical Psychology, 38, 137- 141. https://doi.org/10.1002/1097-4679(198201)38.1.
• Horzum, M. B., Ayas, T., ve Padır, M. A. (2017). Beş faktör kişilik ölçeğinin Türk kültürüne uyarlanması adaptation of big five personality traits scale to Turkish culture. Sakarya University Journal of Education, 7(2), 398-408. https://doi.org/10.19126/suje.298430.
• Huang, D., Leon, S., Hodson, C., La Torre, D., Obregon, N., & Rivera, G. (2010). Preparing Students for the 21st Century: Exploring the Effect of Afterschool Participation on Students’ Collaboration Skills, Oral Communication Skills, and Self-Efficacy. Cresst Report, Graduate School of Education & Information Sciences. University of California.
• İlhan, A., Gemicioğlu, M., ve Poçan, S. (2021). Ortaokul öğrencilerinin matematik tutumu ve problem çözmeye yönelik algılarının matematik başarılarıyla ilişkisi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 1-15. https://doi.org/10.21666/muefd.734168.
• Johnson, D.W., Johnson, R.T. & Holubec, E.J. (2016). İşbirlikli öğrenme el kitabı. A. Kocabaş (Çev. Ed.); A. Kocabaş, D. G. Erbil, T. Karaarslan (Çev.). Pegem Akademi.
• Kalelioglu, F., & Gülbahar, Y. (2014). The Effects of Teaching Programming via Scratch on Problem Solving Skills: A Discussion from Learners' Perspective. Informatics in education, 13(1), 33-50.
• Kaya, C., ve Gökalp, M. (2021). İşbı̇rlı̇klı̇ öğrenme yönteminin 6. Sınıf matematı̇k dersı̇ cebirsel ifadeler” konusunda öğrencı̇lerı̇n akademı̇k başarılarına etkı̇sı̇. Elektronik eğitim bilimleri dergisi, 10(20), 186-198.
• Kılbaş, M., Halvaşi, B., ve Bağcı, H. (2022). Müzik Eğitiminde İşbirlikli Öğrenme Yönteminin Kullanımının İncelenmesi. Turkish Studies, 17, 2. https://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.58151.
• Kıncal, R. Y., Ergül, R., ve Timur, S. (2007). Fen bilgisi öğretiminde işbirlikli öğrenme yönteminin öğrenci başarısına etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(32), 156-163.
• Kiper, A. (2016). The validity and reliability of the Turkish version of the Collaborative Learning Scale. International Journal of Educational Research Review, 1(2), 42-48. https://doi.org/10.24331/ijere.309966.
• Klassner, F., & Anderson, S. D. (2003). Lego MindStorms: Not just for K-12 anymore. IEEE robotics & automation magazine, 10(2), 12-18. https://doi.org/10.1109/MRA.2003.1213611.
• Knezek, G., Christensen, R., Tyler-Wood, T., & Periathiruvadi, S. (2013). Impact of Environmental Power Monitoring Activities on Middle School Student Perceptions of STEM. Science Education International, 24(1), 98-123. Koca, E., ve Koç, F. (2008). Çalışan kadınların giysi seçimleri ve renk tercihleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(24), 171-200.
• Koprowski, J. L. & Perigo, N. (2000). Cooperative learning as a tool to teach vertebrate anatomy. The American Biology Teacher, 62 (4), 282-284. https://doi.org/10.1662/0002-7685(2000)062[0282:CLAATT]2.0.CO;2.
• Kukul, V., ve Gökçearslan, Ş. (Eylül, 2014). Scratch ile Programlama Eğitimi Alan Öğrencilerin Problem Çözme Becerilerinin İncelenmesi.8th International Computer & Instructional Technologies Symposium, Trakya University, Edirne.
• Kumpulainen, K., & Mutanen, M. (2000). Mapping the dynamics of peer group interaction: A method of analysis of socially shared learning processes. In Social interaction in learning and instruction: The meaning of discourse for the construction of knowledge (144-160). Pergamon Press.
• Küçük, S., & Şişman, B. (2017). Behavioral patterns of elementary students and teachers in one-to-one robotics instruction. Computers & Education, 111, 31-43. https://doi.org/10.1016/j.compedu.2017.04.002.
• Lai, A. F., & Yang, S. M. (September, 2011). The learning effect of visualized programming learning on 6th graders problem solving and logical reasoning abilities. In 2011 International Conference on Electrical and Control Engineering, pp.6940-6944. https://doi.org/10.1109/ICECENG.2011.6056908.
• Lam, S.Y., Chiang, J., & Parasuraman, A. (2008), The effects of the dimensions of technology readiness on technology acceptance: An empirical analysis. Journal of Interactive Marketing, 22(4), 19-39. https://doi.org/10.1002/dir.20119.
• Lee, K., Tsai, P. S., Chai, C. S., & Koh, J. H. L. (2014). Students' perceptions of self‐directed learning and collaborative learning with and without technology. Journal of Computer Assisted Learning, 30(5), 425-437. https://doi.org/10.1111/jcal.12055.
• Maltese, A. V., & Tai, R. H. (2011). Pipeline persistence: Examining the association of educational experiences with earned degrees in STEM among US students. Science Education, 95(5), 877–907. https://doi.org/10.1002/sce.20441
• McCrae, R. R. & Costa, P. T (1990). Personality in adulthood (First edition). New York: Guilford press.
• McCrae, R. R., & Costa Jr, P. T. (1995). Trait explanations in personality psychology. European Journal of Personality, 9(4), 231-252. https://doi.org/10.1002/per.2410090402.
• MEB Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı (2019). “Öğretim programlarında çocuğunuzu ne bekliyor?”, http://mufredat.meb.gov.tr/Veliler.aspx adresinden 24.10.2022 tarihinde erişilmiştir.
• Mills, M., & Stevens, P. (1998). Improving Writing and Problem Solving Skills of Middle School Students. Saint Xavier University & IRUSkylight Held-Based Masters Program Chicago, Illinois.
• Mitnik, R., Nussbaum, M., & Recabarren, M. (2009). Developing cognition with collaborative robotic activities. Journal of Educational Technology & Society, 12(4), 317-330. https://www.jstor.org/stable/jeductechsoci.12.4.317
• Mutlu, B., Forlizzi, J., & Hodgins, J. (December, 2006). A storytelling robot: Modeling and evaluation of human-like gaze behavior. In 2006 6th IEEE-RAS International Conference on Humanoid Robots, pp. 518-523. 10.1109/ICHR.2006.321322.
• Nourbakhsh, I. R., Crowley, K., Bhave, A., Hamner, E., Hsiu, T., Perez-Bergquist, A., ... & Wilkinson, K. (2005). The robotic autonomy mobile robotics course: Robot design, curriculum design and educational assessment. Autonomous Robots, 18(1), 103-127. https://doi.org/10.1023/B:AURO.0000047303.20624.02.
• Öner, G., ve Yılmaz, Y. Ö. (2019). Ortaokul öğrencilerinin problem çözme ve sorgulayıcı öğrenme becerileri algıları ile STEM’e yönelik algı ve tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Cumhuriyet Uluslararası Eğitim Dergisi, 8(3), 837-861. http://dx.doi.org/10.30703/cije.574134.
• Özbek, V., Alnıaçık, Ü., Koç, F., Akkılıç, M. E., ve Kaş, E. (2014). Kişilik özelliklerinin teknoloji kabulü üzerindeki doğrudan ve dolaylı etkileri: Akıllı telefon teknolojileri üzerine bir araştırma. International Review of Economics and Management, 2(1), 36-57. https://doi.org/10.18825/irem.09956.
• Parasuraman, A. (2000), Technology readiness index (TRI) a multiple item scale to measure readiness to embrace new technologies. Journal of Service Research, 2(4), 307-320. https://doi.org/10.1177/10946705002400.
• Rammstedt, B,. & John, O. P. (2007). Measuring personality in one minute or less: A 10-item short version of the Big Five Inventory in English and German. Journal of research in Personality, 41(1), 203-212. https://doi.org/10.1016/j.jrp.2006.02.001.
• Resnick, M., & Silverman, B. (June, 2005). Some reflections on designing construction kits for kids. In Proceeding of the 2005 conference on Interaction design and children, pp. 117-122. https://doi.org/10.1145/1109540.1109556.
• Roslan, S., Hasan, S., Zaremohzzabieh, Z., & Arsad, N. M. (2021). Big Five Personality Traits as Predictors of Systems Thinking Ability of Upper Secondary School Students. Pertanika Journal of Social Sciences & Humanities, 29. https://doi.org/10.47836/pjssh.29.S1.14.
• Sade, A. (2020). Kodlama öğretiminin 6. sınıf öğrencilerinin bilgisayarca düşünme becerilerine, matematik kaygı algılarına ve problem çözme algılarına etkisi. (Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü).
• Saygılı, G. (2010). Öğretim teknolojilerinin fen ve teknoloji dersinde kullanımının ilköğretim öğrencilerinin problem çözme becerilerine öğrenme ve ders çalışma stratejilerine üst düzey düşünme becerilerine fen ve teknoloji dersine yönelik tutumlarına ve ders başarısına etkisinin incelenmesi. (Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü).
• Senemoğlu, N. (2000). Gelişim, öğrenme ve öğretim: Kuramdan uygulamaya. Gazi Kitabevi.
• Serin, O., Serin Bulut, N., ve Saygılı, G. (2010). İlköğretim düzeyindeki çocuklar için problem çözme envanteri'nin (ÇPÇE) geliştirilmesi. İlköğretim Online, 9(2), 446-458.
• Solmuş, T. (2004). İş yaşamı, denetim odağı ve beş faktörlük kişilik modeli. Türk Psikoloji Bülteni, 10, 196-205.
• Somer, O., Korkmaz, M., ve Tatar, A. (2002). Beş Faktör Kişilik Envanteri’nin Geliştirilmesi–I: Ölçek ve Alt Ölçeklerin Oluşturulması. Türk Psikoloji Dergisi, 17 (49), 21–33.
• Spolaôr, N., & Benitti, F. B. (2017). Robotics applications grounded in learning theories on tertiary education: A systematic review. Computers & Education, 112, 97-107. https://doi.org/10.1016/j.compedu.2017.05.001.
• Stevens, C.D. (2001). Selecting Employees for Fit: Personality and Preferred Managerial Style. Journal of Managerial Issues, 13 (4), 500-517. https://www.jstor.org/stable/40604367.
• Strawhacker, A., & Bers, M. U. (2015). “I want my robot to look for food”: Comparing Kindergartner’s programming comprehension using tangible, graphic, and hybrid user interfaces. International Journal of Technology and Design Education, 25(3), 293-319. https://doi.org/10.1007/s10798-014-9287-7.
• Sullivan, F., & Lin, X. (2012). The ideal science student: Exploring the relationship of students’ perceptions to their problem solving activity in a robotics context. Journal of Interactive Learning Research, 23(3), 273-308.
• Sümer, O. N., Gülen, B., Aydın, K., Yeşiltepe, A., ve Gezgin, D. M. (Ekim, 2019). 9. Sınıfta Öğrenim Gören Lise Öğrencilerinin Robotik Tutumlarının İncelenmesi. 7. Uluslararası Öğretim Teknolojileri ve Öğretmen Eğitimi Sempozyumu, pp. 226-235, Antalya.
• Şahin, N., Şahin, N. H., & Heppner, P. P. (1993) The psychometric properties of the Problem Solving Inventory. Cognitive Therapy and Research, 17, 379-396. https://doi.org/10.1007/BF01177661.
• Şahin, Ş., Arseven, Z., Ökmen, B., Eriş, H. M., ve İlğan, A. (2017). İşbirlikli öğrenmeye yönelik tutum ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kırıkkale üniversitesi sosyal bilimler dergisi, 7(1), 73-88.
• Şenol, H., Bal, Ş., ve Yıldırım, H. İ. (2007). İlköğretim 6. Sınıf fen bilgisi dersinde duyu organları konusunun işlenmesinde işbirlikli öğrenme yönteminin öğrenci başarısı ve tutum üzerinde etkisi. Kastamonu eğitim dergisi, 15(1), 211-220.
• Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2007). Experimental designs using ANOVA (Vol. 724). CA: Thomson/Brooks/Cole.
• Van Merrienboer, J. J. (2013). Perspectives on problem solving and instruction. Computers & Education, 64, 153-160.
• Verner, I. M., Perez, H., & Lavi, R. (2022). Characteristics of student engagement in high-school robotics courses. International Journal of Technology and Design Education, 32(4), 2129-2150. https://doi.org/10.1007/s10798-021-09688-0.
• Wei, C. W., Hung, I. C., Lee, L., & Chen, N. S. (2011). A Joyful classroom learning system with robot learning companion for children to learn mathematics multiplication. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 10(2), 11-23.
• Wiebe, E., Unfried, A., & Faber, M. (2018). The relationship of STEM attitudes and career interest. Eurasia Journal of Mathematics, Science and Technology Education, 14(10). https://doi.org/10.29333/ejmste/92286.
• Wynn T. & Harris, J. (2012). Toward a STEM + Arts curriculum: Creating the teacher team. Art Education, 65(5), 42-47. https://doi.org/10.1080/00043125.2012.11519191
• Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (10. Baskı). Seçkin Yayıncılık.
• Yıldırım, B. (2018). STEM uygulamalarına yönelik öğretmen görüşlerinin incelenmesi. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 4(1), 42-53.
• Zengin, M. (2016). İlkokul, Ortaokul ve Lise Öğrencilerin Disiplinler arası Eğitim & Öğretiminde Robotik Sistemlerinin Kullanımına Yönelik Görüşleri. Üstün Yetenekliler Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi (UYAD), 4(2), 48-70.
• Zhao, H., & Seibert, S. E. (2006). The Big Five personality dimensions and entrepreneurial status: A meta-analytical review. Journal of Applied Psychology, 91(2), 259-271. https://doi.org/10.1037/0021-9010.91.2.259
• Zhong, B., & Wang, J. (2022). Exploring the Non-significant Difference on Students’ Cognitive Load Imposed by Robotics Tasks in Pair Learning. International Journal of Social Robotics, 14(1), 3-13. https://doi.org/10.1007/s12369-021-00764-y