Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

VEKTÖR DİYAGRAMI

Yıl 1977, Cilt: 1 Sayı: 3, 36 - 44, 15.10.1977

Öz

Bu yeni tip diyagram» vektörel büyüklükler temeline oturtulduğu için vektör diyagramı
olarak isimlendirümiştir,
Bayburt'un güneybatısında» DemirÖzü ve Köse arasındaki bölgede dokuz formasyon ayırt
edilmiştir. Bunlardan yalnız iki tanesi Sırataşlar ve Kızılyar formasyonları Gül (Şek. 3 ve 4),
kontur (Şek, 5;) ve vektör (Şek, 6) diyagramlarının yapılmasında kullanılmıştır.
Bir vektör diyagramı çizmek için ilk önce r/9, 2r/9...nr/n ve r/4, 2r/4... nr/n yarıçaplı
konsantrik daireler çizilir. Ayrıca Doğu-Batı ve Kumey-Oüney eksenleri işaretlenir ve Doğu-
Batı ekseni üzerine uygun eğim dereceleri ile yüzde değerler yazılır Çizimdeki detaylar Şek. 6
da verilmiştir. Bundan sonra ortalama eğim ve yüzde değer vektörleri hesaplanır ve yerlerine
yerleştirilir, (aı1 a5
# ve d'...cfl' de olduğu gibi). Ortalama eğim vektörleri normal ve yüzde değer
vektörleri ise kesikli çizgilerle şekillendirilmiştir.
Seçkin doğrultular aym doğrultuda ve zıt yöndeki iki yüzde değer vektörü birbirine eklenerek
bulunabilir. Bilindiği gibi seçkin doğrultuların yönleri ortalama eğim vektörlerine diktirler
(aıOi,,,aBc5), *
Vektör diyagramları diğer diyagramlardan daha kullanışlı ve bilimseldir Bu diyagramın
başlıca avantajı ortalama eğim ve seçkin doğrultuların doğrudan doğruya tek bir diyagramdan
okunmasına olanak sağlamıştır, Netice olarak bu diyagram jeoloji tez ve raporlarında formasyonların
tektonik durumlarını anlatabilmek için uzun uzun açıklamalara gereksinme göstermez.

Kaynakça

  • Afar, Ü., (1977): DemiroM (Bayburt) ve Köse (Kelkit) bölgesinin jeolojisi, KTÜ,, sayfa 41-49, Trabzon.
  • Âkartuna, M,, (1953): Çatalca-Karacabey bölgesinin jeolojisi, Istanbul Üniversitesi Fen Fakültesi monografileri (Tabi ilimler kısmı), sayı 13* sayfa 70-77 Istanbul,
  • Âkartuna, M., (1975): Tektonik notlan, İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi, İstanbul,
  • Akkug, M,, (1971): Darende-Balaban havzasının jeolojik ve stratifrafik incelenmesi, MTA, Enstitüsü dergisi No, 76, Ankara,
  • Alp, D., (1972): Amasya yöresinin jeolojisi, Istanbul Üniversitesi Fen Fakültesi monografileri (Tabii ilimler kısmı), sayı 22, İstanbul,
  • Atan, O. R,, (1969): Efribucak-Karacaören (Hassa)«Ceylanlı-Dazevleri (Kırıkhan) arasındaki Amanos daflannın jeolojisi, MTA, Enstitüsü dergisi, sayı 139, Ankara.
  • Baykal, A, F,, (1952): Recherches géologique dans la region de Kelkit-Şiran (NE de 1'Anatolle) Istanbul Üniversitesi Fen Fakültesi mecmuası, seri B, sayfa 289-304, Istanbul,
  • Berker, R„ (1959): Mekanik dersleri İTÜ. sayı 96, sayfa 1-14, İstanbul,
  • BİUings, M, P,, (1954): Structural Geology ,Engİewood Cliffs N J., Prentice-Hall, înc, pp, 107-115, USA,
  • Blumenthal, M,, (1954) : Kelkit dislokation südlich Niksar und ihre tektonisch rolle MTA. Enstitüsü, no. 2/23, Ankara
Toplam 10 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Konular Yer Bilimleri ve Jeoloji Mühendisliği (Diğer)
Bölüm Makaleler - Articles
Yazarlar

Ükkaş Ağar Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 15 Ekim 1977
Gönderilme Tarihi 3 Mayıs 1977
Yayımlandığı Sayı Yıl 1977 Cilt: 1 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Ağar, Ü. (1977). VEKTÖR DİYAGRAMI. Jeoloji Mühendisliği Dergisi, 1(3), 36-44.