Zayıf kaya
kütlelerinde açılacak tünellerin tasarımı, mühendislik jeolojisi açısından bazı
zorluklar sunmaktadır. Tasarım aşamasında yapılacak küçük bir hata, kazı
aşamasında maliyeti yüksek ve zaman alıcı sorunlara yol açabilmektedir. Bu tür
ciddi sorunlarla karşılaşmamak için zayıf kaya kütlelerinde açılacak tünellerin,
tasarım aşamasında, en uygun ve ekonomik kazı yöntemine göre projelendirilmesi
gerekmektedir. Bu çalışmada, Cankurtaran (Hopa-Artvin) Tüneli’nin güzergahında yüzeylenen
Paleosen yaşlı Şenkaya Sırtı Formasyonu’na ait ince tabakalı marnların duraylılığı,
ampirik ve nümerik yöntemler kullanılarak incelenmiştir. İlk önce, ISRM
tanımlama kriterleri esas alınarak marnların içerdiği süreksizlerin özellikleri
ve kaya malzemesinin jeomekanik özellikleri belirlenmiştir. İkinci aşamada, marnlar
RMR89, Q ve GSI sistemleri ile sınıflandırılmış ve kütle özellikleri
tespit edilmiştir. Son aşamada ise marnlarda açılması planlanan tünelin
duraylılığı, Singh vd. (1992), Goel vd. (1995), Bhasin ve Grimstad (1996) kriterleri
ve Sonlu Eleman Yöntemi (FEM) yardımıyla araştırılmıştır. Yapılan analizler
sonucunda güvenlik sayısı değerinin 0.08 ile 1.43 arasında değiştiği ve tünelde
duraysızlık sorunuyla karşılaşma riskinin olabileceği sonucuna varılmıştır.
Ampirik ve nümerik yöntemler Sonlu Eleman Yöntemi Tünel duraylılığı Zayıf kaya kütlesi
Konular | Yer Bilimleri ve Jeoloji Mühendisliği (Diğer) |
---|---|
Bölüm | Makaleler - Articles |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2013 |
Gönderilme Tarihi | 9 Mayıs 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 37 Sayı: 2 |