Orta Anadolu Bölgesi bozlaklar, sürmeliler ve halayları ile Türk halk müziğine çok sayıda eser kazandıran ve sanatçı yetiştiren iller bölgesidir. Bir uzun hava türü olan bozlakların; Yörük, Türkmen ve Avşar oymakları için keder, ayrılık, sevda, göç ve gurbet gibi acılarını ifade ettikleri, aktardıkları bir anlatım aracı olmuştur. Bozlak şiirlerinin Dadaloğlu, Karacaoğlan, Pir Sultan Abdal, Âşık Said ve diğer âşıklara ait olduğu, bunun yanında kendi sözlerini de söyledikleri görülmektedir. Bu çalışma ile TRT Repertuarında kayıt altına alınmış bozlaklar makam dizisi, yöre, kaynak kişi, işlenen konu, başlangıç sözcüğü ve hece ölçüsü özellikleri incelenip tasnif edilmiştir. Böylelikle, bozlakların yöre, kaynak, söz ve ezgi yapılarının genel bir haritası oluşturulmuştur. Yapılan incelemelerde; Repertükül WEB Sitesi’nde yayınlanmakta olan 188 adet bozlaktan; makam dizisi bilgisi verilmeyen 35 adet eserin, 11 tanesinin ses kayıtlarına ulaşılmış, makam dizisi tespiti yapılmış ve toplam 164 eserin makam dizisi bilgisi verilmiştir. “Şu Gurbet Ellerin Yeli Sert Olur” eserinin 911 ve 1050 repertuar sıra numarası ile 2 kere kayıt edilmiş olması sebebiyle, bulgulara 2 adet eser şeklinde dahil edilmiştir. Ayrıca yöre bilgisi bulunmayan 1 adet eser ve kaynak kişi bilgisi bulunmayan 1 adet eser tespit edilmiştir. Bozlakların çoğunlukta kürdi makam dizisine benzer dizide, tiz seslerden başlayarak, karar sesine inilen bir seyir yapısı ile icra edildiği görülmektedir. Ayrıca 14 farklı makam dizisi bilgisine ulaşılmıştır. Bu türü kişisel tavırları ile temsil etmiş ve kaynak kişi olarak gösterilen önemli ustaların Muharrem Ertaş, Hacı Taşan, Çekiç Ali ve Neşet Ertaş’ın olduğu; Kırşehir ve Kırıkkale’nin önemli bozlak merkezleri olduğu, büyük çoğunluğunun koşma tarzında, keder konulu şiirlerden icra edildiği genel kanılar ve bulgular arasındadır.
Central Anatolia, with its bozlaks, sürmelis and halays, is a region that has contributed numerous works and produced many artists for Turkish folk music. Bozlaks, a type of “uzun hava” (free rhythm), have served as an expressive medium for the Yörük, Türkmen and Avşar tribes to convey their sorrows related to grief, separation, love, migration and exile. The poetry of bozlaks often belongs to folk poets such as Dadaloğlu, Karacaoğlan, Pir Sultan Abdal, Âşık Said and others, while also including their own words. In this study, the bozlaks registered in the TRT repertoire have been examined and classified according to characteristics such as makam (musical mode), region, source person, theme, initial word, and syllabic meter. This has resulted in a general map of the lyrical and melodic structures of bozlaks based on region and source. In the examinations made, it was found that out of the 35 works without makam information on the Repertükül WEB site, 11 were identified through their audio recordings, and makam information was provided for a total of 164 works. The work "Şu Gurbet Ellerin Yeli Sert Olur" has been recorded twice under the repertoire number 911 and 1050, and has been included in the findings as two pieces. Furthermore, one work without regional information and one work with no source information have been identified. It is seen that the bozlaks are mostly performed in a sequence similar to the Kürdi makam sequence, with a progression structure starting from the high tones and descending to the decision tone. Furthermore, 14 different makam information were obtained. Among the general opinions and findings are: Muharrem Ertaş, Hacı Taşan, Çekiç Ali and Neşet Ertaş are the important masters who represented this genre with their personal attitudes and were shown as resource persons; Kırşehir and Kırıkkale are important bozlak centers; the majority of poems about grief are performed in the running style.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Theories of Music |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Early Pub Date | November 12, 2024 |
Publication Date | |
Submission Date | August 26, 2024 |
Acceptance Date | September 30, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 1 Issue: 2 |