Aim: The human meibomian gland contains several overexpressed genes that are related to lipid dynamics and glandular structure. Meibomian gland dysfunction (MGD) was found to be associated with significant changes in these genes. The aim of this study was to compare the changes in meibomian glands in patients with polycystic ovary syndrome (PCOS) and healthy young women by non-contact meibography for the first time.
Methods: A total of 58 right eyes belonging to 28 patients with PCOS and 30 healthy women in the control group were included in this case-control study. The ocular surface and eyelid margins were evaluated with slit lamp examinations. Participants were asked about dry eye symptoms. Schirmer and tear film break time (TBUT) tests were performed consecutively. The morphology of the meibomian glands was observed with non-contact meibography and scored with the meiboscore.
Results: Dry eye symptoms were more prevalent and average TBUT was shorter in PCOS patients (p=0.001, p=0.02, respectively). However, Schirmer test results did not differ among the PCOS and control groups (p= 0.47). The meiboscores for upper eyelids and total eyelids were significantly higher in the PCOS group (P=0.001 and P=0.004, respectively), suggesting that PCOS is accompanied by meibomian gland dropout.
Conclusion: In this study, we found that the morphological status of the meibomian gland and the ocular surface were in worse condition in PCOS patients than in the normal controls, and we successfully observed the loss of meibomian gland in PCOS patients through non-contact meibography.
Amaç: İnsan meibomian bezi lipid dinamikleri ve glandüler yapı ile bağlantılı, aşırı eksprese edilmiş birkaç gen içerir; ve meibomian bez disfonksiyonunun (MBD) bu genlerdeki önemli değişikliklerle ilişkili olduğu bulunmuştur. Bu çalışmanın amacı, ilk kez temassız meibografi ile polikistik over sendromlu (PKOS) hastalarda ve sağlıklı genç kadınlarda meibomian bezlerindeki değişiklikleri karşılaştırmaktır.
Yöntemler: Bu olgu-kontrol çalışmasına PKOS'lu 28 hasta ve kontrol grubundaki 30 sağlıklı kadının toplam 58 sağ gözü dahil edildi. Oküler yüzey ve göz kapağı kenarları yarık lamba incelemeleri ile yapıldı. Katılımcılara kuru göz semptomları hakkında sorular soruldu. Schirmer ve gözyaşı kırılma zamanı (GKZ) testleri sırasıyla tamamlanmıştır. Meibomian bezlerinin morfolojisi temassız meibografi ile gözlendi ve meiboscore kullanılarak skorlandı.
Bulgular: PKOS'da kuru göz semptomları daha sık görülmüştür (P=0,001). PKOS'da ortalama GKZ daha kısaydı (P=0,02). Bununla birlikte Schirmer test sonuçları PKOS ve kontrol grubu arasında farklı değildi (P=0,47). Ek olarak, PKOS'un meibomian bez kaybı ile birlikte olduğunu düşündürecek şekilde, üst göz kapakları ve toplam göz kapakları için meibomian bez skorları, PKOS'da kontrol grubundan anlamlı olarak daha yüksekti (sırasıyla, P=0,001 ve P=0,004).
Sonuç: Bu çalışmada, PKOS'lu hastalarda meibomian bezinin morfolojik durumunun ve oküler yüzey durumunun normal kontrollerden daha kötü olduğunu ve PKOS'lu hastalarda temassız meibografi ile meibomian bezinin kaybını başarıyla gözlemledik.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Ophthalmology |
Journal Section | Research article |
Authors | |
Publication Date | September 1, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 3 Issue: 9 |