BibTex RIS Cite

Tür Filmi Olarak Melodramların ve Tv Programlarının Reklam Filmi Yaratıcı ve Yapım Sürecine Etkisi Üzerine Bir Değerlendirme

Year 2006, Volume: 4 Issue: 2, 97 - 114, 19.11.2013

Abstract

Sinema filmleri, televizyon programları ve reklam filmleri temel anlatım aracı olarak görüntü, ses ve hareket öğesini ortak kullanmalarına rağmen, yapım amaçları, anlatım teknikleri ve özellikleri açısından farklılıklar göstermektedir. TV reklam filmleri, popüler kültürün ve  ticaretin   gücü ile sinemanın anlatım dilini ve tekniğini kullanarak ürün ve hizmetlerin tüketicilere tanıtılmasında, satışların arttırılmasında ve marka imajlarının yaratılıp sürdürülmesinde  oldukça önemli bir rol üstlenmektedir. Tüm Dünyada olduğu gibi Türkiye'de de, günlük yaşamın basitleştirilmiş anlatımı olan reklam filmlerinin yaratım, yapım ve yayın sürecinde  çeşitli mesaj stratejileri, yapım tarzları, formatları ve anlatım teknikleri kullanılmaktadır. Bunların en önemlilerinden birisi de sinema ve televizyondaki anlatım biçimlerinin, yıldız oyuncuların, yönetmenlerin, kullanılan efektlerin ve çok izlenen TV programlarının reklam mesajının oluşturulmasında ve filmin yapımının gerçekleştirilmesinde kullanılmasıdır. Bu çalışma, Türkiye'de yaratımı, yapımı ve yayını 2000 yılında gerçekleştirilen reklam filmlerinin  mesajının  oluşturulmasında sinema ve  televizyondan hangi açılardan etkilediğini ortaya koymakta, tür filmi olarak melodramların reklam filmlerinin yaratıcı ve yapım sürecinde nasıl kullanıldığını reklam filmleri ile ilişkilendirerek açıklamaktadır.

 

Year 2006, Volume: 4 Issue: 2, 97 - 114, 19.11.2013

Abstract

There are 0 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Compilation Articles
Authors

Aydın Özgür This is me

Publication Date November 19, 2013
Submission Date December 9, 2013
Published in Issue Year 2006 Volume: 4 Issue: 2

Cite

APA Özgür, A. (2013). Tür Filmi Olarak Melodramların ve Tv Programlarının Reklam Filmi Yaratıcı ve Yapım Sürecine Etkisi Üzerine Bir Değerlendirme. Selçuk İletişim, 4(2), 97-114. https://doi.org/10.18094/si.13614