İkinci Ürün Olarak Yetiştirilen Silajlık Mısır Çeşitlerinin Silaj Verimi ve Bazı Kalite Özellikleri

Year 2023, , 12 - 24, 19.01.2023

Levent Burgu , Hanife Mut

https://doi.org/10.33462/jotaf.1039381

Cited By: 3

Abstract

Bu çalışma Bilecik ili ekolojik koşullarında ikinci ürün olarak ekilen 22 adet farklı hibrit silajlık mısır çeşidinin (ADA-9510, ADA-9516, ADA-523, AGA, Arifiye, Kalideas, Keravnos, Kerbanis, Kolessous, Kilowatt, Larigal, Sakarya, Samada-07, Simpatico, SY-Antex, SY-İnove, SY-Gladius, Dragma, Pioneer PR31G98, Pioneer P9027, Dekalp 6308 ve Dekalp 6442) silaj verimi ve kalite özelliklerinin belirlenmesi amacıyla 2020 yıllında yürütülmüştür. Deneme Tesadüf Blokları Deneme Desenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Denemeye alınan tüm bitkiler hamur olum döneminde hasat edilmiştir. Hasat edilen bitki örnekleri parçalanmış, 2 kg’lık plastik bidonlara 3 tekrar olacak şekilde doldurulmuş ve fermantasyon süresi boyunca, doğrudan güneş ışığı almayan kapalı ve kuru bir ortamda, 25±2 °C sıcaklıkta muhafaza edilmiştir. Silajlık mısır çeşitlerinde silaj verimi, fiziksel kalite özellikleri (renk, koku ve strüktür), Flieg puanı, laktik asit, asetik asit, bütrik asit içeriği, pH düzeyi, kuru madde miktarı, ham protein oranı, kondanse tanen içeriği, nispi yem değeri (NYD) ve bazı mineral madde içerikleri belirlenmiştir. Çeşitlerin silaj verimleri 5665.43 kg da-1 (Kalideas) ile 9971.30 kg da-1 (Sakarya), Flieg puanı 46.52 (Kolessous) ile 98.59 (PR31G98), ham protein oranı % 6.45 (Samada-07) ile 8.95 (Ada-9510), nispi yem değeri ise 82.79 (Kolessous) ile 137.19 (ADA-9516) arasında değişmiştir. En yüksek laktik asit içeriği Arifiye (% 3.316), Sakarya (% 2.636), Larigal (% 3.064), Sy-Gladius (% 3.062) ve Dekalp 6308 (% 3.154) çeşitlerinde belirlenmiştir. Silajlık mısır çeşitlerinden elde edilen silajların K içeriği % 1.867 (Kerbanis) ile % 3.203 (Kolessous), P içeriği % 4.453 (Kalessous) ile, % 0.320 (SY-İnove), Ca içeriği % 0.213 (Kerbanis)-0.490 (Kolessous) ve Mg içeriği ise % 0.110 (Kerbanis)–0.217 (Dekalp 6308) arasında değişmiştir. Çalışma sonucunda, Bilecik ekolojik koşullarında Arifiye, Sakarya, Larigal, Sy-Antex, Sy-Gladius, PR31G98, P9027 ve Dekalp çeşitlerinden yapılan silajların diğer mısır çeşitlerinden elde edilen silajlara kıyasla silaj verimi ve araştırılan kalite özellikleri bakımından öne çıktığı görülmüştür.

Keywords

Silajlık Mısır, İkinci Ürün, Silaj Verimi, Kalite, Bilecik

Supporting Institution

Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü

Project Number

2021-01.BŞEÜ.01-03

Thanks

Bu çalışma Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü tarafından 2021-01.BŞEÜ.01-03 numaralı BAP projesi ile desteklenmiştir.

Silage Yield and Some Quality Traits of Silage Maize Varieties Growing as Second Crop

Abstract

This study was conducted to determine silage yield and quality characteristics of 22 silage maize varieties (ADA-9510, ADA-9516, ADA-523, AGA, Arifiye, Kalideas, Keravnos, Kerbanis, Kolessous, Kilowatt, Larigal, Sakarya, Samada-07, Simpatico, SY-Antex, SY-İnove, SY-Gladius, Dragma, Pioneer PR31G98, Pioneer P9027, Dekalp 6308 ve Dekalp 6442) in Bilecik ecological conditions during the 2020 year. The experiments were arranged in randomized blocks design with three replications. The harvest was done when the plants reached at dough stage. The harvested plant were chopped, filled in 2 kg plastic drums in 3 repetitions and stored during the fermentation period, at 25±2 °C in a dry and out of direct sunlight indoor environment. Silage yield, physical quality characteristics, Flieg score, lactic acid, acetic acid, butyric acid content, pH level, dry matter content, crude protein content, condensed tannin content, relative feed value (RFV), and some minerals contents were determined. Silage yields of the varieties were 5665.43 kg da-1 (Kalideas) 9971.30 kg da-1 (Sakarya), Flieg score 46.52 (Kolessous) -98.59 (PR31G98), crude protein ratio 6.45% (Samada-07) – 8.95 (Ada-9510), relative feed value varied between 82.79 (Kolessous)-137.19 (ADA-9516). The highest lactic acid was from Arifiye (3.316), Sakarya (2.636%), Larigal (3.064%), Sy-Gladius (3.062%), and Dekalp 6308 (3.154%) varieties. The silages obtained from silage corn varieties, K content are between 1.867% (Kerbanis) and 3.203% (Kolessous), P content is 4.453% (Kalessous), 0.320% (SY-İnove), Ca content is 0.213% (Kerbanis)-0.490 (Kolessous) and The Mg content varied between 0.110% (Kerbanis)–0.217 (Dekalp 6308). As a result of the study, it was determined that silages made from Arifiye, Sakarya, Larigal, Sy-Antex, Sy-Gladius, PR31G98, P9027 and Dekalp varieties outperformed in terms of silage yield and quality characteristics which was investigated from other maize varieties in Bilecik ecological conditions.

Keywords

Silage maize, Variety, Morphological, Hay yield, Quality

Project Number

2021-01.BŞEÜ.01-03

References

• Açıkgöz, E. (2021). Yem Bitkileri II. Cilt. Tarım ve Orman Bakanlığı Bitkisel Üretim Genel Müdürlüğü, Eğitim Yayın Dairesi Başkanlığı, Ankara.
• Alçiçek, A., Özkan, K. (1996). Silo yemlerinde destilasyon yöntemi ile süt asidi, asetik asit ve bütirik asit tayini. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 3(2-3): 191-198.
• Ayaz, M., Özpinar, H., Yaman, S., Acar, A., Aksu, Y., Yavrutürk, Y., Niksarlı İnal, F., Aksu, S., Aygün, Y. (2013). İkinci ürün tarımında yaygın olarak kullanılan ve kullanılabilecek olan silajlık mısır çeşitlerinde verim ve kalite özelliklerinin incelenmesi. Harran Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 17(3): 1-11.
• Aykan, Y., Saruhan, V. (2018). Farklı oranlarda silolanan yem bezelyesi (Pisum sativum L.) ve arpa (Hordeum vulgare L.) karışımlarının silaj kalite özelliklerinin belirlenmesi. Dicle Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, 11 (2): 64-70.
• Aykız, H. (2019). I. ve II. ürün mısır silajında depolama koşullarının fermentasyon sıcaklığı ve silaj kalitesi üzerine etkileri. (Yüksek Lisans Tezi). Namık Kemal Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tekirdağ.
• Balmuk, Y. (2012). Konya ili Yunak ilçesi ekolojik koşullarında ikinci ürün olarak yetiştirilebilecek silajlık mısır (Zea mays L.) çeşitlerinin verim ve verim özelliklerinin belirlenmesi. (Yüksek Lisans Tezi) Gaziosmanpaşa Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tokat.
• Başaran, U., Gülümser, E., Mut, H., Çopur Doğrusöz, M., (2018). Mürdümük+tahıl karışımlarının silaj verimi ve kalitesinin belirlenmesi. Türk Tarım –Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 6(9): 1237-1242.
• Bate-Smith, E.C. (1975). Phytochemistry of proanthocyanidins. Phytochemistry, 14:1107–1113.
• Barry, T.N. (1987). Secondary compounds of forages. In, Hacker JB, Ternouth JH (Eds):mNutrition of Herbivores. Academic Press, Sydney, 91-120.
• Bingöl, N.T., Karslı, M.A., Bolat, D., Akça, İ. (2008). Vejetasyonun farklı dönemlerinde hasat edilen korungaya ilave edilen melas ve formik asit'in silaj kalitesi ve in vitro kuru madde sindirilebilirliği üzerine etkileri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, 19(2): 61-66.
• Filya, İ. (2001). Silaj Teknolojisi. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü, 16059, Görükle, Bursa.
• Güneş, A., Acar, R. (2006). Karaman ekolojik koşullarında silajlık hibrit mısır çeşitlerinin ikinci ürün olarak yetiştirme imkanlarının belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 20(39): 84-92.
• Güneş, A. (2017). Bazı silajlık mısır (Zea mays L.) çeşitlerinin silajlık verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. (Yüksek Lisans Tezi) Ordu Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ordu.
• Kacar, B. (1972). Bitki ve Toprağın Kimyasal Analizleri: II. Bitki Analizleri. Ankara Üniversitesi Basımevi, 646 s., Ankara.
• Karaalp, S. (2015). İkinci ürün şartlarında yetiştirilen silajlık mısır çeşitlerinin sıra üzeri mesafeye tepkilerinin Boğazlıyan şartlarında belirlenmesi. (Yüksek Lisans Tezi) Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
• Karadeniz, E. (2019). Türkiye’de silajlık mısır durumu ve hayvan beslemede önemi. ISPEC Journal of Agricultural Sciences, 3(1): 170-175.
• Kavut, Y., Soya, H. (2012). Ege Bölgesi koşullarında bazı mısır (Zea mays L.) çeşitlerinin silaj kalite özellikleri üzerinde bir araştırma. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 49(3): 223-227.
• Kaya, Ö., Polat, C. (2010). Tekirdağ İli koşullarında I. ve II. ürün olarak yetiştirilen bazı mısır çeşitlerinin silaj fermantasyon özellikleri ve yem değerinin belirlenmesi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 7(3): 129-136.
• Kılıç, A. (1984). Silo Yemi. Bilgehan Basımevi. İzmir
• Kırtok, Y. (1998). Mısır Üretimi ve Kullanımı. Kocaoluk Basım ve Yayınevi, İstanbul.
• Kidambi, S.P., Matches, A.G., Gricgs, T.C. (1989). Variability for Ca, Mg, K, Cu, Zn and K/(Ca+Mg) ratio among 3 wheat grasses and sainfoin on the Southern High Plains. Range Management, 42: 316-322.
• Kitson, R.E., Mellon, M.G. (1944), Colorimetric determination of phosphorusas molybdovanadophosphoric acid. Industrial and Engineering Chemistry Analytical, 16(6): 379-383.
• Klamem, K., Phoksawat, K., Suksaran, W., Phaikaeo, C. (2005). A Document Suggestion of Silage. 3rd ed. Department of Livestock Development, Ministry of Agriculture and Cooperatives, 24–33.
• Korkmaz, Y., Aykanat, S., Yücel, H., Avcı, M., Yücel, C., Hatipoğlu, R. (2016). Çukurova Koşullarında İkinci Ürün Olarak Yetiştirilebilecek Silajlık Mısır Çeşitlerinin Verim Ve Silaj Kaliteleri Üzerine Bir Araştırma. Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğü, Sonuç Raporu, Adana.
• Korkmaz, Y., Ayasan, T., Aykanat, S., Avcı, M. (2019). Determination of yield and quality performances of silage maize cultivars to be grown as second crop under Çukurova conditions. Turkish Journal of Agriculture - Food Science and Technology, 7(sp1): 13-19.
• Kutlu, H.R. (2022). Tüm Yönleriyle Silaj Yapımı ve Silajla Besleme. http://www.zootekni.org.tr/upload/file/silaj%20el%20ktabi.pdf (Erişim tarihi: 28.03.2022).
• Lascano, C.E., Cárdenas, E. (2010). Alternatives for methane emission mitigation in livestock systems. Revista Brasileira Zootecnia, 39: 175-182.
• Lüscher, A., Suter, M., Finn, J.A. (2016). Legumes and grasses in mixtures complement each other ideally for sustainable forage production. The journal of the International Legume Society, 12: 8-10.
• Martin, T. N., Vieira, V.C., Menezes, L.F.G., Ortiz, S., Bertoncelli, P., Storck, L. (2012). Bromatological characterization of maize genotypes for silage. Acta Scientiarum Animal Sciences, 34(4): 363-370.
• Meşe, A. (2020). Farklı silajlık mısır çeşitlerinin Bilecik ekolojik koşullarında verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi (Yüksek Lisans Tezi) Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Bilecik.
• Özata, E. (2017). Nitelikli saf hatlardan elde edilen silajlık hibrit mısır çeşit adaylarının verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 26(Özel Sayı): 161-168.
• Özdüven, M.L., Koç, F., Polat, C., Çoşkuntuna, L., Başkavak, S., Şamlı, H.E. (2009). Bazı mısır çeşitlerinde vejetasyon döneminin silolamada fermantasyon özellikleri ve yem değeri üzerine etkileri. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 6(2): 121-129.
• Öztürk, Y., Budaklı Çarpıcı, E. (2019). Bazı silajlık mısır (Zea mays L.) çeşitlerinin silaj kalite özelliklerinin belirlenmesi. Bursa Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 33(2): 227-233.
• Panyasak, A., Tumwasorn, S. (2015.) Effect of moisture content and storage time on sweet. Walailak. Journal of Science and Technology, 12(3): 237-243. DOI: 10.2004/wjst.v12i2.750
• Rohweder, D.A., Barnes, R., Jorgensen, N. (1978). Proposed hay grading standart based on laboratory analyses for evaluating quality. Journal of Animal Science, 47: 747-759.
• Seydoşoğlu, S., Saruhan, V. (2017). Mısır bitkisinde (Zea mays L.) ekim zamanı ve çeşidin silaj kalitesi üzerine etkisi. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 54(3): 361-366.
• Şenel, S. (1986). Hayvan Besleme. İstanbul Üniversitesi Veteriner Fakültesi Yayınları, No: 3210.
• Şimşek, D. (2006). Antalya şartlarında ikinci ürün olarak ekilebilecek silajlık hibrit mısır çeşitlerinin bazı tarımsal özelliklerinin belirlenmesi. (Yüksek Lisans Tezi) Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• Tan, M., Serin, Y. (1997). Kaba yem olarak kullanılan tahılların besleme değerine yaklaşımlar. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 28: 130-137.
• Tantekin, G. (2016). Diyarbakır ekolojik koşullarında ana ürün olarak yetiştirilen bazı silajlık mısır çeşitlerinin verim ve verim unsurlarının belirlenmesi. (Yüksek Lisans Tezi) Siirt Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Siirt.
• Türkiye İstatistik Kurumu (2020). Tahıl ve Diğer Bitkisel Ürünler Yem Bitkileri İstatistikleri. https://data.tuik.gov.tr/Search/Search?text=yem%20bitkileri (Erişim Tarihi: 05.05.2021).
• Uygur, M. (2022). Silaj Kalitesinin Fiziksel ve Kimyasal Yöntemlerle Belirlenmesi. https://arastirma.tarimorman.gov.tr/etae/belgeler/egitim brosur/127-ciftcibro.pdf (Erişim Tarihi: 28.03.2022).
• Van Soest, P.J., Robertson, J.B., Lewis, B.A. (1991). Methods for dietary fiber, neutral detergent fiber, non–starch polysaccharides in relation to animal nutrition. Journal of Dairy Science, 71(10): 3583-3597.
• Yalçın, S. (2013). Yemlerde Antinutrisyonel Faktörler, Yemler ve Yem Hijyeni ve Teknolojisi, 5. Baskı, s.261- 286, Ankara Üniversitesi, Veteriner Fakültesi, Ankara.
• Yalçınkaya, M.Y., Baytok, E., Yörük, M.A. (2012) Değişik meyve posası silajlarının bazı fiziksel ve kimyasal özellikleri. Erciyes Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi Dergisi, 9(2): 95-106.
• Yıldız, H., İlker, E., Yıldırım, A. (2017). Bazı silajlık mısır (Zea mays) çeşit ve çeşit adaylarının verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 12(2): 81-89.
• Yılmaz, N., Akman, O., Önal Aşçı, Ö. (2020). Bazı silajlık mısır çeşitlerinde (Zea mays L.) verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Akademik Ziraat Dergisi, 9(1): 271-278.
• Yozgatlı, O. (2017). Yozgat ekolojik koşullarına uygun silajlık mısır (Zea mays L.) çesitlerinin belirlenmesi. (Yüksek Lisans Tezi) Bozok Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yozgat.