Book Review
BibTex RIS Cite

İrina NEVSKAYA; Marcel ERDAL. Interpreting the Turkic Runiform Sources and the Position of the Altai Corpus, Klaus Schwarz Verlag, Berlin, 2015, 224 pp. ISBN: 978-3-87997-417-7

Year 2017, Volume: 1 Issue: 2, 194 - 231, 24.07.2017

Abstract

İrina NEVSKAYA; Marcel ERDAL. Interpreting the Turkic Runiform Sources and the Position of the Altai Corpus, Klaus Schwarz Verlag, Berlin, 2015.

References

  • AYDIN, E. (2015). Yenisey Yazıtları, Konya: Kömen Yayınları.
  • BARUTÇU-ÖZÖNDER, F. S. (1996). Muhakemetü’l-Lugateyn (İki Dilin Muhakemesi), Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • BASKAKOV, N. A. (1964). Russko-Altajskij Slovar’ (okolo 33000 slov), Moskva: Izdatel’stvo Sovetskaya Entsiklopediya.
  • BASKAKOV, N. A.; A. I. INKİJEKOVA-GREKUL (1953). Xakassko-Russkiy Slovar’ (okolo 14000 slov), Moskva: Gosudarstvennoye Izdatel’stvo Inostrannıh i Natsional’nıh Slovarey.
  • BASKAKOV, N. A.; T. M. TOŞÇAKOVA (1964). Ojrotsko-Russkij Slovar’ (okolo 10000 slov), Moskva: OGIZ.
  • BAZİLHAN, N. (2014). “Kazakistan’da Bulunan Göktürk Yazıtları Hakkında”, Teke, Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 3/2: 1-12.
  • BAZİN, L. (1974). Les Calendriers Turcs Anciens et Medievaux, Lille. (Doktora Tezi).
  • BAZİN, L. (1991). Les systèmes chronologiques dans le monde turc ancien, Budapest: Akadémiai Kiadó.
  • BAZİN, L. (2011). Eski Türk Dünyasında Kronoloji Yöntemleri, Çev. V. KÖKEN, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • BOMBACİ, A. (1974). “On the Ancient Turkish Title şad”, Gururājamañjarikā: Studi in Onore di GUISEPPE TUCCI, Instituto Universitario Orientale, Napoli: 191-192.
  • BUTANAYEV, V. Y.; O. F. SERTKAYA (2011). “Runik Yazılı Maşrapalar Üzerine (8. Hakasya’da Bulunan Runik Yazılı Gümüş Maşrapa)”, Ötüken’den İstanbul’a Türkçenin 1290. Yılı (720-2010) Sempozyumu, Bildiriler, Haz. M. ÖLMEZ et al, İstanbul Büyükşehir Belediyesi Yayınları, İstanbul: 119-130.
  • CLAUSON, Sir G. (1972). An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth Century Turkish, Oxford: Oxford University Press.
  • DOERFER, G. (1965). Türkische und Mongolische Elemente im Neupersischen, unter besonderer Berücksichtigung älterer Neupersischer Geschichtsquellen, vor allem der Mongolen- und Timuridenszeit, Band II, Wiesbaden: Franz Steiner Verlag.
  • ERDAL, M. (1991). Old Turkic Word Formation, a functional approach to the lexicon, Vol. 1-2, Wiesbaden: Harrassowitz Verlag.
  • ERDAL, M. (2004). A Grammar of Old Turkic, Leiden-Boston: Brill.
  • ERGİN, M. (1970). Orhun Abideleri, İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
  • KLYAŞTORNIY, S. G.; G. V. KUBAREV (2002). “Tyurkskiye runiçeskiye epitafii iz Çuyskoy stepi (Yugo-Vostoçnıy Altaya)”, İstoriya i Kultura Vostoka Azii, Materialı Mejdunarodnıy Nauçnoy Konferentsii Novosibirsk (9-11 Dekbrya 2002), Novosibirsk: 78-82.
  • KUBAREV, G. V.; V. D. KUBAREV (2001). “Runiceskaya nadpisi iz Kurgaka (Yugo-Vostoçnıy Altay)”, Problemı Arheologii, Etnografii, antropologii Sibiri i Sopredelnıh Territory, VII: 341-342.
  • KUBAREV, V. D.; G. V. KUBAREV (2002). “Otkritiye epigrafiçeskih pamyatnikov v Çuyskoy kotloviny”, Arheologiçeskiye otkritiya 2001 goda, Moskova: 439-440.
  • KYZLASOV, I. L. (1994). Runiçeskiye Pismennosti Evraziyskiy Stepey, Moskova.
  • KYZLASOV, L. R. (1965). “Novıy Pamyatnik Yeniseyskoy Pis’mennosti”, Sovyetskaya Etnografiya, 1965/2: 104-113.
  • MALOV, S. E. (1951). Pamyatniki Drevnetyurkskoy Pis’mennosti, Tekst’ i Issledovaniya, Moskva-Leningrad: Izdatel’stvo Akademii Nauk SSSR.
  • MORİYASU, T. et al (2009). “シネウス碑文訳注 (Shine-Usu hibun yakuchū)” [Şine-Usu inscription from the Uighur period of Mongolia: Revised Text, translation and Commantaire], Studies on the Inner Asian Languages, 24: 1-92.
  • Oğuz Kağan Destanı = Bibliothéque Nationale, Supplement Turc, 1001, Paris.
  • ORKUN, H. N. (1936). Eski Türk Yazıtları 1, İstanbul: Devlet Basımevi.
  • ORKUN, H. N. (1939). Eski Türk Yazıtları 3, İstanbul: Devlet Basımevi.
  • ORKUN, H. N. (1941). Eski Türk Yazıtları 4, İstanbul: Devlet Basımevi.
  • ŌSAWA, T. (2015). “The problem and Cultural Background of Runic Mirror Scripts of Old Turkic Epitaphs”, Interpreting the Turkic Runiform Sources and the Position of the Altay Corpus, Eds. İ. NEVSKAYA; M. ERDAL, Klaus Schwarz Verlag, Berlin: 140-141.
  • RADLOFF, W. (1899). Die alttürkischen Inschriften der Mongolei (Die Inschrift des Tonjukuk), Zweite Folge, St. Petersburg: Glasounof.
  • RADLOFF, W. (1960). Versuch eines Wörterbuches der Türk-Dialecte [Opıt Slovarya Tyurkskih Nareçiy], Band 1-4, ‘s-Gravenhage: Mouton. (Photomechanische Neudruck der 1893 in St. Petersburg erschienenen Ausgabe)
  • RYBATZKI, V. (1997). Die Toñuquq-Inschrift, Szeged: University of Szeged.
  • SERTKAYA, O. F. (1995), Göktürk Tarihinin Meseleleri, Ankara: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü.
  • SERTKAYA, O. F. (1996). “Zamirlerde Katmerli Çekim Üzerine”, Uluslararası Türk Dili Kongresi, (26 Eylül-1 Ekim 1992) Bildiri Kitabı, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • SERTKAYA, O. F. (2014). “Göktürk Metinlerinde Yeni Okuma ve Anlamlandırmalar”, VIII. Milletlerarası Türkoloji Kongresi (İstanbul, 30 Eylül-04 Ekim 2013), Bildiri Kitabı, Haz. M. ÖZKAN; E. DOĞAN, İstanbul Üniversitesi, İstanbul: 409-410.
  • SPASSKİ, G. I. (1818). Sibirskiy Vestnik 1, Drevnosti Sibiri, St. Petersburg.
  • SPASSKİ, G. I. (1819). Sibirskiy Vestnik 2, Drevnosti Sibiri, St. Petersburg.
  • SUZUKİ, K. (2008). “突厥トニュクク碑文箚記: 斥候か逃亡者か” (Tokketsu Tonyukuku hibun sakki: Monomi ka tōbōsha ka) [Notes on the Turkic Inscription of Toñuquq: Does an unsolved Word mean ‘scout’ or ‘fugitive’?], 待兼山論叢, 史学篇, 42: 55-80.
  • TEKİN, T. (1968). A Grammar of Orkhon Turkic, Bloomington: Indiana University.
  • TEKİN, T. (1988). Orhon Yazıtları, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • TIBIKOVA, L. N. et al (2012). Katalog Drevnetyurkskih Runiçeskih Pamyatnikov Gornogo Altaya, Gorno-Altaysk: Gorno-Altaysk Gosudarstvennıy Universitet.
  • TSEVEENDORJ, D.; P. MÖNHTULGA (2004-2005). “Çuyn hotgorın şineer oldson runi biçees”, Arheologiyn Sudlal, Studia Archaeologica. Institutı Archaeologici Academiae Scientiarum Mongolicae, Tomus (2)/22, Fasciculus 11: 151-154.
  • XIII. Yüzyıldan Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplardan Toplanan Tanıklarıyla Tarama Sözlüğü (1996). C. 1-8, 2. Baskı, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • VASİLYEV, D. D. (2013). Korpus Tyurkskih Runiçeskih Nadpisey Yujnoy-Sibiri, Çası 1, Drevnetyurkskaya Epigrafika Altaya, Astana: Prosper Print.

İrina NEVSKAYA; Marcel ERDAL. Interpreting the Turkic Runiform Sources and the Position of the Altai Corpus, Klaus Schwarz Verlag, Berlin, 2015, 224 pp. ISBN: 978-3-87997-417-7

Year 2017, Volume: 1 Issue: 2, 194 - 231, 24.07.2017

Abstract

İrina NEVSKAYA; Marcel ERDAL. Interpreting the Turkic Runiform Sources and the Position of the Altai Corpus, Klaus Schwarz Verlag, Berlin, 2015.

References

  • AYDIN, E. (2015). Yenisey Yazıtları, Konya: Kömen Yayınları.
  • BARUTÇU-ÖZÖNDER, F. S. (1996). Muhakemetü’l-Lugateyn (İki Dilin Muhakemesi), Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • BASKAKOV, N. A. (1964). Russko-Altajskij Slovar’ (okolo 33000 slov), Moskva: Izdatel’stvo Sovetskaya Entsiklopediya.
  • BASKAKOV, N. A.; A. I. INKİJEKOVA-GREKUL (1953). Xakassko-Russkiy Slovar’ (okolo 14000 slov), Moskva: Gosudarstvennoye Izdatel’stvo Inostrannıh i Natsional’nıh Slovarey.
  • BASKAKOV, N. A.; T. M. TOŞÇAKOVA (1964). Ojrotsko-Russkij Slovar’ (okolo 10000 slov), Moskva: OGIZ.
  • BAZİLHAN, N. (2014). “Kazakistan’da Bulunan Göktürk Yazıtları Hakkında”, Teke, Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 3/2: 1-12.
  • BAZİN, L. (1974). Les Calendriers Turcs Anciens et Medievaux, Lille. (Doktora Tezi).
  • BAZİN, L. (1991). Les systèmes chronologiques dans le monde turc ancien, Budapest: Akadémiai Kiadó.
  • BAZİN, L. (2011). Eski Türk Dünyasında Kronoloji Yöntemleri, Çev. V. KÖKEN, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • BOMBACİ, A. (1974). “On the Ancient Turkish Title şad”, Gururājamañjarikā: Studi in Onore di GUISEPPE TUCCI, Instituto Universitario Orientale, Napoli: 191-192.
  • BUTANAYEV, V. Y.; O. F. SERTKAYA (2011). “Runik Yazılı Maşrapalar Üzerine (8. Hakasya’da Bulunan Runik Yazılı Gümüş Maşrapa)”, Ötüken’den İstanbul’a Türkçenin 1290. Yılı (720-2010) Sempozyumu, Bildiriler, Haz. M. ÖLMEZ et al, İstanbul Büyükşehir Belediyesi Yayınları, İstanbul: 119-130.
  • CLAUSON, Sir G. (1972). An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth Century Turkish, Oxford: Oxford University Press.
  • DOERFER, G. (1965). Türkische und Mongolische Elemente im Neupersischen, unter besonderer Berücksichtigung älterer Neupersischer Geschichtsquellen, vor allem der Mongolen- und Timuridenszeit, Band II, Wiesbaden: Franz Steiner Verlag.
  • ERDAL, M. (1991). Old Turkic Word Formation, a functional approach to the lexicon, Vol. 1-2, Wiesbaden: Harrassowitz Verlag.
  • ERDAL, M. (2004). A Grammar of Old Turkic, Leiden-Boston: Brill.
  • ERGİN, M. (1970). Orhun Abideleri, İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
  • KLYAŞTORNIY, S. G.; G. V. KUBAREV (2002). “Tyurkskiye runiçeskiye epitafii iz Çuyskoy stepi (Yugo-Vostoçnıy Altaya)”, İstoriya i Kultura Vostoka Azii, Materialı Mejdunarodnıy Nauçnoy Konferentsii Novosibirsk (9-11 Dekbrya 2002), Novosibirsk: 78-82.
  • KUBAREV, G. V.; V. D. KUBAREV (2001). “Runiceskaya nadpisi iz Kurgaka (Yugo-Vostoçnıy Altay)”, Problemı Arheologii, Etnografii, antropologii Sibiri i Sopredelnıh Territory, VII: 341-342.
  • KUBAREV, V. D.; G. V. KUBAREV (2002). “Otkritiye epigrafiçeskih pamyatnikov v Çuyskoy kotloviny”, Arheologiçeskiye otkritiya 2001 goda, Moskova: 439-440.
  • KYZLASOV, I. L. (1994). Runiçeskiye Pismennosti Evraziyskiy Stepey, Moskova.
  • KYZLASOV, L. R. (1965). “Novıy Pamyatnik Yeniseyskoy Pis’mennosti”, Sovyetskaya Etnografiya, 1965/2: 104-113.
  • MALOV, S. E. (1951). Pamyatniki Drevnetyurkskoy Pis’mennosti, Tekst’ i Issledovaniya, Moskva-Leningrad: Izdatel’stvo Akademii Nauk SSSR.
  • MORİYASU, T. et al (2009). “シネウス碑文訳注 (Shine-Usu hibun yakuchū)” [Şine-Usu inscription from the Uighur period of Mongolia: Revised Text, translation and Commantaire], Studies on the Inner Asian Languages, 24: 1-92.
  • Oğuz Kağan Destanı = Bibliothéque Nationale, Supplement Turc, 1001, Paris.
  • ORKUN, H. N. (1936). Eski Türk Yazıtları 1, İstanbul: Devlet Basımevi.
  • ORKUN, H. N. (1939). Eski Türk Yazıtları 3, İstanbul: Devlet Basımevi.
  • ORKUN, H. N. (1941). Eski Türk Yazıtları 4, İstanbul: Devlet Basımevi.
  • ŌSAWA, T. (2015). “The problem and Cultural Background of Runic Mirror Scripts of Old Turkic Epitaphs”, Interpreting the Turkic Runiform Sources and the Position of the Altay Corpus, Eds. İ. NEVSKAYA; M. ERDAL, Klaus Schwarz Verlag, Berlin: 140-141.
  • RADLOFF, W. (1899). Die alttürkischen Inschriften der Mongolei (Die Inschrift des Tonjukuk), Zweite Folge, St. Petersburg: Glasounof.
  • RADLOFF, W. (1960). Versuch eines Wörterbuches der Türk-Dialecte [Opıt Slovarya Tyurkskih Nareçiy], Band 1-4, ‘s-Gravenhage: Mouton. (Photomechanische Neudruck der 1893 in St. Petersburg erschienenen Ausgabe)
  • RYBATZKI, V. (1997). Die Toñuquq-Inschrift, Szeged: University of Szeged.
  • SERTKAYA, O. F. (1995), Göktürk Tarihinin Meseleleri, Ankara: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü.
  • SERTKAYA, O. F. (1996). “Zamirlerde Katmerli Çekim Üzerine”, Uluslararası Türk Dili Kongresi, (26 Eylül-1 Ekim 1992) Bildiri Kitabı, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • SERTKAYA, O. F. (2014). “Göktürk Metinlerinde Yeni Okuma ve Anlamlandırmalar”, VIII. Milletlerarası Türkoloji Kongresi (İstanbul, 30 Eylül-04 Ekim 2013), Bildiri Kitabı, Haz. M. ÖZKAN; E. DOĞAN, İstanbul Üniversitesi, İstanbul: 409-410.
  • SPASSKİ, G. I. (1818). Sibirskiy Vestnik 1, Drevnosti Sibiri, St. Petersburg.
  • SPASSKİ, G. I. (1819). Sibirskiy Vestnik 2, Drevnosti Sibiri, St. Petersburg.
  • SUZUKİ, K. (2008). “突厥トニュクク碑文箚記: 斥候か逃亡者か” (Tokketsu Tonyukuku hibun sakki: Monomi ka tōbōsha ka) [Notes on the Turkic Inscription of Toñuquq: Does an unsolved Word mean ‘scout’ or ‘fugitive’?], 待兼山論叢, 史学篇, 42: 55-80.
  • TEKİN, T. (1968). A Grammar of Orkhon Turkic, Bloomington: Indiana University.
  • TEKİN, T. (1988). Orhon Yazıtları, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • TIBIKOVA, L. N. et al (2012). Katalog Drevnetyurkskih Runiçeskih Pamyatnikov Gornogo Altaya, Gorno-Altaysk: Gorno-Altaysk Gosudarstvennıy Universitet.
  • TSEVEENDORJ, D.; P. MÖNHTULGA (2004-2005). “Çuyn hotgorın şineer oldson runi biçees”, Arheologiyn Sudlal, Studia Archaeologica. Institutı Archaeologici Academiae Scientiarum Mongolicae, Tomus (2)/22, Fasciculus 11: 151-154.
  • XIII. Yüzyıldan Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplardan Toplanan Tanıklarıyla Tarama Sözlüğü (1996). C. 1-8, 2. Baskı, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • VASİLYEV, D. D. (2013). Korpus Tyurkskih Runiçeskih Nadpisey Yujnoy-Sibiri, Çası 1, Drevnetyurkskaya Epigrafika Altaya, Astana: Prosper Print.
There are 43 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Linguistics
Journal Section Reviews
Authors

Osman Fikri Sertkaya

Publication Date July 24, 2017
Published in Issue Year 2017 Volume: 1 Issue: 2

Cite

APA Sertkaya, O. F. (2017). İrina NEVSKAYA; Marcel ERDAL. Interpreting the Turkic Runiform Sources and the Position of the Altai Corpus, Klaus Schwarz Verlag, Berlin, 2015, 224 pp. ISBN: 978-3-87997-417-7. Journal of Old Turkic Studies, 1(2), 194-231.