Basın fotoğrafı
tarihi, neredeyse bütünüyle acı ve yıkım imgeleri ile özdeşleşmiştir. Bu
nedenle basın fotoğrafının kuramsal boyutu,
yıkım, acı ve vahşet görüntülerinin etik ve estetik tartışmaları üzerine
şekillenir. Özellikle hümanist fotoğraf anlayışı bu görüntüler yoluyla acı çeken
insanları korumayı ve vicdanları harekete geçirmeyi amaçlar. (Özdemir, 2011:1). Bu nedenle haberin ilgi çekmesi için, fotoğrafların
vurucu olması ve izleyeni şoke etmesi beklenir Ancak
son dönemlerde merhamet fotoğraflarının amaçlananın tersine olumsuz sonuçlar
yaratabileceği de anlaşılmıştır. Şimdi biz burada merhamet duygusunun
gerekliliği üzerinden bir tartışma açmak istiyoruz. Başlangıçta merhametin iyi
olduğu ön kabulünü reddederek yine basın fotoğrafı üzerinden tartışmayı
genişleteceğiz. Liberal demokrasilerde merhametin hala temel bir erdem olarak
kabul edildiği varsayılırsa basın
fotoğrafının da bu doğrultuda şekillenmesi normal görülebilir. John Berger
kaygı yaratan, şoke eden ve merhamet duygumuzu uyandıran basın fotoğraflarının
kişisel ve toplumsal etkisinin hem izleyen de hem de mağdurlar üzerinde farklı
yönleri bulunduğunu aktarmaktadır. Bu fotoğraflara bakan kişilerin
güçsüzleştiğini ve politik özgürlükten yoksun oluşu ile yüzleşerek depolitize
edildiğini belirtir. (Berger:1986:72) Merhamet vurgusu ile çekilen fotoğraflar, izleyeni harekete geçirmek yerine edilgin de
kılabilir. Bu nedenle basın fotoğraflarının etik estetik tartışmalarından daha
önce olumlu bir duygu, bir erdem olarak kabul edilen merhamet kavramının
üzerinde durmamız konuya daha geniş perspektiften bakmamıza yardım edecektir.
Bu çalışmanın ilk bölümünde özellikle duyguların önemine değinen Benedictus de Spinoza ’nın duygular
öğretisi bağlamında merhamet ve keder duygusunu nasıl değerlendirdiğine, ikinci
bölümde; Nietzsche’de merhamet kavramına, üçüncü bölümde ise, basın fotoğrafı
ve merhamet kavramı ilişkisine ve son bölümde de, merhamet fotoğraflarının
hedefine ulaşıp ulaşmadığına ve bu anlayış dışında yeni filizlenen fotoğraf
alternatiflerini tanımlamaya
çalışacağız.
History of press photography is almost
completely identified with images of pain and destruction. Therefore
theoretical dimension of press photography takes shape around ethical and
aesthetical discussions of images of destruction, pain and atrocity. Especially
humanist approach in photography aims to protect people in pain and evoke
conscience through these images (Özdemir, 2011:1). Audiences are expected to
take action by way of empathy established through photos that evoke their
consciences. However recently, it has been
understood that compassion photography can also create negative impacts
contrary to its aim. We will expand the discussion on press photography by
rejecting the presupposition of compassion being a good thing in the beginning.
If we suppose that compassion is still seen as a fundamental virtue in liberal
democracies, it could be considered as normal for press photography to take
shape in line with this as well. John
Berger argues that press photography which creates anxiety, which shocks and
evokes our feeling of compassion has different aspects of impact at personal
and social levels on audiences as well as the victims. He suggests that people
who look at these photos become weaker and are depoliticized by facing their
lack of political freedom
(Berger:1986:72Photos taken with the emphasis of compassion may as well
render the audience passive instead of rendering them active. Therefore, in
order to look at the subject from a wider perspective, it will be helpful to
deal with the notion of compassion which is accepted as a positive feeling and
a virtue before ethical and aesthetical discussions of press photography In the
first part of this study we will discuss how Benedictus de Spinoza, a
philosopher who emphasized the importance of feelings, considers feelings of
compassion and sorrow in the context of
his doctrine of affects; in the second part we will look into Nietzsche’s
notion of pity; in the third part we will analyze the relation between press
photography and compassion; and in the last part we will try and determine
whether compassion photography achieves its aim and we will also look at the
new alternatives to this approach.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Communication and Media Studies |
Journal Section | Communication |
Authors | |
Publication Date | January 22, 2019 |
Submission Date | July 12, 2018 |
Acceptance Date | January 8, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 |