BibTex RIS Cite

Non-Governmental Organization and Autonomy: A Conceptual Approach

Year 2007, Volume: 6 Issue: 1, 53 - 58, 01.06.2007

Abstract

Civil society in Turkey has in general fragile struckture. The structure sourcing from deep culturel polarization makes the autonomy of ‘civil’ problematic. Non-governmental organization takes sometimes closer sometimes nearer position to government in various periods. In this article, this situation has been analyzed in the conceptual framework of civil society

References

  • Belge, M. (1989). Sosyalizm Türkiye ve Gelecek. 2.Baskı, Birikim Yayınları, İstanbul.
  • Benhabib, S. (1999). Demokrasi ve Farklılık. WALD, Demokrasi Kitaplığı, İstanbul.
  • Diamond, L. (1994) Rethinking civil society: tward democratic consolidation. Journal of Democracy, 5:4-17.
  • Gellner, E. (1991). Civil society in historical context. International Social Science Journal, 43:3.
  • Giddens, A. (2000). Üçüncü Yol, Sosyal Demokrasinin Yeniden Dirilişi. Özay, M. (Çev.), Birey Yayıncılık, İstanbul.
  • Habermas, J. (2001). İletişimsel Eylem Kuramı. Tüzel, M. (Çev.), Kabalcı Yayınevi, İstanbul.
  • Keane, J. (1994). Demokrasi ve Sivil Toplum: Avrupa’da Sosyalizmin Açmazları. Toplumsal ve Siyasal İktidarın Denetlenmesi Sorunu ve Demokrasi Beklentileri Üzerine, Erdoğan, N. (Çev.), Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
  • Sarıbay, A.Y. (1994). Postmodernizm, Sivil Toplum ve İslam. İletişim Yayınları, İstanbul.
  • Shils, E. (1991). The virtue of civil society. Government and Opposition, 26:1.
  • Taylor, C. (1990). Modes of civil society. Public Culture, 3/1:95-132.
  • Walzer, M. (1995). Toward A Global Civil Society. Walzer, N. (Ed.), Berghahn Books, Oxford.

Sivil Toplum Örgütleri, ‘Özerklik’: Kavramsal Bir Açılım

Year 2007, Volume: 6 Issue: 1, 53 - 58, 01.06.2007

Abstract

Türkiye’de sivil toplum kırılgan bir yapı arz etmektedir. Türk politik kültürüne özgü derin kültürel ayrışma/kutuplaşma (laik ve anti-laik gibi) sivil toplum sahasına da yansımaktadır. Sivil örgütler söz konusu ayrışmaya eklemlendikleri oranda özerkliklerini kaybetmektedir. Sivil örgütler, zamanın farklı noktalarında devlet/resmiyetle birlikte hareket edebilmektedir. Oysa bilinmektedir ki sivilliğin ön koşulu devlet ya da resmiyetten uzak olmaktır. Bu makalede sivil toplum örgütlerinin özerklik ilkesi/sorunu teorik tartışmalar ışığında analiz edilmektedir

References

  • Belge, M. (1989). Sosyalizm Türkiye ve Gelecek. 2.Baskı, Birikim Yayınları, İstanbul.
  • Benhabib, S. (1999). Demokrasi ve Farklılık. WALD, Demokrasi Kitaplığı, İstanbul.
  • Diamond, L. (1994) Rethinking civil society: tward democratic consolidation. Journal of Democracy, 5:4-17.
  • Gellner, E. (1991). Civil society in historical context. International Social Science Journal, 43:3.
  • Giddens, A. (2000). Üçüncü Yol, Sosyal Demokrasinin Yeniden Dirilişi. Özay, M. (Çev.), Birey Yayıncılık, İstanbul.
  • Habermas, J. (2001). İletişimsel Eylem Kuramı. Tüzel, M. (Çev.), Kabalcı Yayınevi, İstanbul.
  • Keane, J. (1994). Demokrasi ve Sivil Toplum: Avrupa’da Sosyalizmin Açmazları. Toplumsal ve Siyasal İktidarın Denetlenmesi Sorunu ve Demokrasi Beklentileri Üzerine, Erdoğan, N. (Çev.), Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
  • Sarıbay, A.Y. (1994). Postmodernizm, Sivil Toplum ve İslam. İletişim Yayınları, İstanbul.
  • Shils, E. (1991). The virtue of civil society. Government and Opposition, 26:1.
  • Taylor, C. (1990). Modes of civil society. Public Culture, 3/1:95-132.
  • Walzer, M. (1995). Toward A Global Civil Society. Walzer, N. (Ed.), Berghahn Books, Oxford.
There are 11 citations in total.

Details

Other ID JA32PV46UM
Journal Section Article
Authors

Özkan Yıldız This is me

Publication Date June 1, 2007
Submission Date June 1, 2007
Published in Issue Year 2007 Volume: 6 Issue: 1

Cite

APA Yıldız, Ö. (2007). Sivil Toplum Örgütleri, ‘Özerklik’: Kavramsal Bir Açılım. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(1), 53-58.