Research Article
BibTex RIS Cite

Otel işletmelerinde bulunan ergonomik risklerin değerlendirilmesi: Van örneği

Year 2020, , 20 - 34, 31.01.2020
https://doi.org/10.24288/jttr.613975

Abstract

Ergonomi, insanın biyolojik özelliklerinin
dikkate alınarak insan ile çevrenin uyumunun araştırılması ve geliştirilmesini
kapsamaktadır. Ergonomik çalışmaların amacı, yalnızca insanı kazalardan veya
hatalardan koruyarak üretimin sürekliliğini sağlamak değildir. Ergonomik
uygulamalarda asıl hedef, çalışma ortamlarını insanı mutlu edecek ortamlara
dönüştürmektir. Bu çalışmada, Van ilinde faaliyet gösteren 4 ve 5 yıldızlı otel
işletmeleri, ergonomi kapsamında değerlendirilmiştir. Araştırma ile otel
işletmelerindeki ergonomik risklerin tespit edilmesi ve işletmelerdeki ergonomi
uygulamaların ne düzeyde önemsendiği ortaya konulmaya çalışılmıştır. Araştırma
otel çalışanları açısından ergonomik yapının incelenmesini kapsadığından önem
arz etmektedir. Araştırmada otel işletmesi yöneticisi eşliğinde gözlem ve
yerinde inceleme yöntemi ile veri elde edilmiştir. Ayrıca ziyaret esnasında
gözlenemeyecek durumlar dikkate alınarak formdaki durumlar hakkında
yöneticilerden bilgi alınmıştır. Araştırma sonucunda otel işletmelerindeki
çalışma alanlarında bulunan malzemelerin genellikle ergonomik açıdan uygun
olduğu ancak çeşitli eksiklerin mevcut olduğu tespit edilmiştir.









References

  • Akyöney, B. (2003). Temizlik Hizmetleri İşletmeciliği, Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Altınöz, M., Özdemir, N. ve Usta, İ. (2017). Ergonomıc Analysıs of Seatıng Furnıture Used In Food and Beverage Facılıtıes: Thonet No: 233 Chaı. İleri Teknoloji Bilimleri Dergisi, 6 (3), 528-540.
  • Atalay, A., Yücel, A. S. ve Korkmaz, M. (2014). Ergonomi ve Sporda Ergonominin Kullanım ve Öneminin İncelenmesi, Uluslararası Hakemli Mühendislik ve Fen Bilimleri Dergisi, 1(1), 12-27.
  • Balta, Ş. ve Özpınar, H. (2018). Turizm İşletmelerinin Spa Bölümlerinde İş Sağlığı ve Güvenliği Açısından Ergonominin İncelenmesi. İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi, 10(2), 139-148.
  • Bridger, R. S. (1995). İntroduction to Ergonomics, New York: McGraw-Hill Inc.
  • Camkurt, M. Z. (2007). İşyeri Çalışma Sistemi ve İşyeri Fiziksel Faktörlerinin İş Kazaları Üzerindeki Etkisi. TÜHİS İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 21(1), 80-106.
  • Çakır, H. A. (2015). OHSAS 18001 İş Sağlığı ve Güvenliği Yönetim Sistemi Kapsamında Otel Mutfaklarının Ergonomik Açıdan İncelenmesi: Bir Uygulama, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi, İzmir.
  • Çeven, S. ve Özer, K(2013). Büro Ergonomisinin Çalışma Psikolojisi ve İş Verimine Etkisi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Büro Yönetimi Özel Sayısı (25), 61-70.
  • Demir, M. (2003). Konaklama İşletmelerinde Ergonominin İşgören Verimliliği Üzerine Etkileri. ISGUC The Journal of Industrial Relations and Human Resources, 5(2).
  • Demirci, K.ve Armağan, K. (2002). Bürolarda Fiziksel Ortamın Düzenlenmesi ve Olumsuz Çevresel Faktörlerin Çalışanlar Üzerindeki Etkisi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7, 1-13.
  • Dizel, T., Kılıç, H., Efe, H. ve Kasal, A. (2017). Eğlence Mekânlarının Ergonomik Tasarım Kriterleri Açısından İncelenmesi (İzmir-Antalya Örneği). Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi, 5, 175-187.
  • El-Gammal, M.I., Ibrahim, M.S., Badr, E.A., Asker S.A. ve El-Galad, N.M. (2011). Health Risk Assessment of Marble Dust at Marble Workshops, Nature and Science, 9 (11), 144-154.
  • Erkan, N. (1997). Ergonomi. Ankara: M.P.M. Yayınları.Güler, Ç. (1997). Ergonomiye Giriş, Ankara: (T.C. Sağlık Bakanlığı) Aydoğdu Ofset.
  • Hayta, A. B. (2007). Çalışma Ortamı Koşullarının İşletme Verimliliği Üzerine Etkisi. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 21-41.
  • Işık, C. ve Meriç, S. (2015). Otel Yöneticilerinin Bireysel Yenilikçi Kapsamında Değerlendirilmesi: Van İli Örneği. Girişimcilik ve İnovasyon Yönetimi Dergisi, 4(1), 1-16.
  • Karsh, B. T., Waterson, P. ve Holden, R. J. (2013). Crossing Levels İn Systems Ergonomics: A Framework To Support Mesoergonomic Inquiry, Applied Ergonomics, 1(10), 45-54.
  • O'Neill, M. J. (1998). Ergonomic Design For Organizational Effectiveness. New York: CRC Press.
  • Özbek Yazıcı, S. ve Kalaycı, (2015). Hemşirelerin Çalışma Ortam ve Koşullarının Değerlendirilmesi. Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi, 3(3), 379-383.
  • Özcan, E. (2011). İş Yerinde Ergonomik Risklerin Değerlendirilmesi ve Hızlı Maruziyet Değerlendirme (Hmd) Yöntemi. Engineer & The Machinery Magazine, 52(616), 86-89.
  • Özkan, N. F. ve Kahya, E. (2017). Bir Üniversitenin İdari Ofislerindeki Ergonomik Risklerin Değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, 32(1), 141-150.
  • Saygı, A. C. (2016). Seyahat Acentalarında Ergonomik Koşulların İşgörenlerin İş Doyumuna Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
  • Seçkiner, S. U. ve Kurt, M. (2004). Ofis Güvenliğinin Değerlendirilmesi İçin Geliştirilmiş Ergonomi Teknolojisi: Kairos, Örnek Uygulama. Gazi Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, 19(1), 37-41.
  • Sencer, M. ve Sencer, Y. (1978). Toplumsal Araştırmalarda Yöntembilim. Ankara: Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü.
  • Su, B. A. (2001). Ergonomi, Ankara: Atılım Üniversitesi Yayınları.
  • Tutar, H. (2000). Kriz ve Stres Ortamında Yönetim, İstanbul: Hayat Yayınları.
  • Wickens, C. D. (1992). Engineering psychology and human performance. New York: Harper Collins.
  • Yapıcı F. ve Baş H. (2015). Verimlilikte Ergonomik Faktörler, Süleyman Demirel Üniversitesi Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi, 3(3), 591-595.

Evaluation of ergonomic risks in hotel: The case of Van

Year 2020, , 20 - 34, 31.01.2020
https://doi.org/10.24288/jttr.613975

Abstract





Ergonomics
involves researching and improving the harmony of the human and the
environment, taking into account the biological characteristics of human
beings. The aim of ergonomic studies is not only to ensure the continuity of
production by protecting people from accidents or mistakes. The main goal in
ergonomic applications is to transform work environments into environments that
make people happy. In this study, 4 and 5 star hotel in Van province were
evaluated within the scope of ergonomics. With this research, determination of
ergonomic risks in hotel establishments and the importance of ergonomics
practices in enterprises have been tried to be revealed. The research is
important for the hotel staff as it involves examining the ergonomic structure.
In the study, data were obtained by observation and on-site examination under
the guidance of hotel manager. In addition, managers were informed about the
situations on the form by taking into account the situations that could not be
observed during the visit. As a result of the research, it was found that the
materials found in the working areas of hotel establishments are generally
ergonomically appropriate but there are various deficiencies.



References

  • Akyöney, B. (2003). Temizlik Hizmetleri İşletmeciliği, Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Altınöz, M., Özdemir, N. ve Usta, İ. (2017). Ergonomıc Analysıs of Seatıng Furnıture Used In Food and Beverage Facılıtıes: Thonet No: 233 Chaı. İleri Teknoloji Bilimleri Dergisi, 6 (3), 528-540.
  • Atalay, A., Yücel, A. S. ve Korkmaz, M. (2014). Ergonomi ve Sporda Ergonominin Kullanım ve Öneminin İncelenmesi, Uluslararası Hakemli Mühendislik ve Fen Bilimleri Dergisi, 1(1), 12-27.
  • Balta, Ş. ve Özpınar, H. (2018). Turizm İşletmelerinin Spa Bölümlerinde İş Sağlığı ve Güvenliği Açısından Ergonominin İncelenmesi. İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi, 10(2), 139-148.
  • Bridger, R. S. (1995). İntroduction to Ergonomics, New York: McGraw-Hill Inc.
  • Camkurt, M. Z. (2007). İşyeri Çalışma Sistemi ve İşyeri Fiziksel Faktörlerinin İş Kazaları Üzerindeki Etkisi. TÜHİS İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 21(1), 80-106.
  • Çakır, H. A. (2015). OHSAS 18001 İş Sağlığı ve Güvenliği Yönetim Sistemi Kapsamında Otel Mutfaklarının Ergonomik Açıdan İncelenmesi: Bir Uygulama, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi, İzmir.
  • Çeven, S. ve Özer, K(2013). Büro Ergonomisinin Çalışma Psikolojisi ve İş Verimine Etkisi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Büro Yönetimi Özel Sayısı (25), 61-70.
  • Demir, M. (2003). Konaklama İşletmelerinde Ergonominin İşgören Verimliliği Üzerine Etkileri. ISGUC The Journal of Industrial Relations and Human Resources, 5(2).
  • Demirci, K.ve Armağan, K. (2002). Bürolarda Fiziksel Ortamın Düzenlenmesi ve Olumsuz Çevresel Faktörlerin Çalışanlar Üzerindeki Etkisi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7, 1-13.
  • Dizel, T., Kılıç, H., Efe, H. ve Kasal, A. (2017). Eğlence Mekânlarının Ergonomik Tasarım Kriterleri Açısından İncelenmesi (İzmir-Antalya Örneği). Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi, 5, 175-187.
  • El-Gammal, M.I., Ibrahim, M.S., Badr, E.A., Asker S.A. ve El-Galad, N.M. (2011). Health Risk Assessment of Marble Dust at Marble Workshops, Nature and Science, 9 (11), 144-154.
  • Erkan, N. (1997). Ergonomi. Ankara: M.P.M. Yayınları.Güler, Ç. (1997). Ergonomiye Giriş, Ankara: (T.C. Sağlık Bakanlığı) Aydoğdu Ofset.
  • Hayta, A. B. (2007). Çalışma Ortamı Koşullarının İşletme Verimliliği Üzerine Etkisi. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 21-41.
  • Işık, C. ve Meriç, S. (2015). Otel Yöneticilerinin Bireysel Yenilikçi Kapsamında Değerlendirilmesi: Van İli Örneği. Girişimcilik ve İnovasyon Yönetimi Dergisi, 4(1), 1-16.
  • Karsh, B. T., Waterson, P. ve Holden, R. J. (2013). Crossing Levels İn Systems Ergonomics: A Framework To Support Mesoergonomic Inquiry, Applied Ergonomics, 1(10), 45-54.
  • O'Neill, M. J. (1998). Ergonomic Design For Organizational Effectiveness. New York: CRC Press.
  • Özbek Yazıcı, S. ve Kalaycı, (2015). Hemşirelerin Çalışma Ortam ve Koşullarının Değerlendirilmesi. Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi, 3(3), 379-383.
  • Özcan, E. (2011). İş Yerinde Ergonomik Risklerin Değerlendirilmesi ve Hızlı Maruziyet Değerlendirme (Hmd) Yöntemi. Engineer & The Machinery Magazine, 52(616), 86-89.
  • Özkan, N. F. ve Kahya, E. (2017). Bir Üniversitenin İdari Ofislerindeki Ergonomik Risklerin Değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, 32(1), 141-150.
  • Saygı, A. C. (2016). Seyahat Acentalarında Ergonomik Koşulların İşgörenlerin İş Doyumuna Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
  • Seçkiner, S. U. ve Kurt, M. (2004). Ofis Güvenliğinin Değerlendirilmesi İçin Geliştirilmiş Ergonomi Teknolojisi: Kairos, Örnek Uygulama. Gazi Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, 19(1), 37-41.
  • Sencer, M. ve Sencer, Y. (1978). Toplumsal Araştırmalarda Yöntembilim. Ankara: Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü.
  • Su, B. A. (2001). Ergonomi, Ankara: Atılım Üniversitesi Yayınları.
  • Tutar, H. (2000). Kriz ve Stres Ortamında Yönetim, İstanbul: Hayat Yayınları.
  • Wickens, C. D. (1992). Engineering psychology and human performance. New York: Harper Collins.
  • Yapıcı F. ve Baş H. (2015). Verimlilikte Ergonomik Faktörler, Süleyman Demirel Üniversitesi Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi, 3(3), 591-595.
There are 27 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Tourism (Other)
Journal Section Research Articles
Authors

Sağbetullah Meriç This is me 0000-0003-1949-623X

Öznur Bozkurt 0000-0002-8846-1850

Barış Kaymış This is me 0000-0001-5091-2807

Publication Date January 31, 2020
Published in Issue Year 2020

Cite

APA Meriç, S., Bozkurt, Ö., & Kaymış, B. (2020). Otel işletmelerinde bulunan ergonomik risklerin değerlendirilmesi: Van örneği. Journal of Tourism Theory and Research, 6(1), 20-34. https://doi.org/10.24288/jttr.613975
AMA Meriç S, Bozkurt Ö, Kaymış B. Otel işletmelerinde bulunan ergonomik risklerin değerlendirilmesi: Van örneği. Journal of Tourism Theory and Research. January 2020;6(1):20-34. doi:10.24288/jttr.613975
Chicago Meriç, Sağbetullah, Öznur Bozkurt, and Barış Kaymış. “Otel işletmelerinde Bulunan Ergonomik Risklerin değerlendirilmesi: Van örneği”. Journal of Tourism Theory and Research 6, no. 1 (January 2020): 20-34. https://doi.org/10.24288/jttr.613975.
EndNote Meriç S, Bozkurt Ö, Kaymış B (January 1, 2020) Otel işletmelerinde bulunan ergonomik risklerin değerlendirilmesi: Van örneği. Journal of Tourism Theory and Research 6 1 20–34.
IEEE S. Meriç, Ö. Bozkurt, and B. Kaymış, “Otel işletmelerinde bulunan ergonomik risklerin değerlendirilmesi: Van örneği”, Journal of Tourism Theory and Research, vol. 6, no. 1, pp. 20–34, 2020, doi: 10.24288/jttr.613975.
ISNAD Meriç, Sağbetullah et al. “Otel işletmelerinde Bulunan Ergonomik Risklerin değerlendirilmesi: Van örneği”. Journal of Tourism Theory and Research 6/1 (January 2020), 20-34. https://doi.org/10.24288/jttr.613975.
JAMA Meriç S, Bozkurt Ö, Kaymış B. Otel işletmelerinde bulunan ergonomik risklerin değerlendirilmesi: Van örneği. Journal of Tourism Theory and Research. 2020;6:20–34.
MLA Meriç, Sağbetullah et al. “Otel işletmelerinde Bulunan Ergonomik Risklerin değerlendirilmesi: Van örneği”. Journal of Tourism Theory and Research, vol. 6, no. 1, 2020, pp. 20-34, doi:10.24288/jttr.613975.
Vancouver Meriç S, Bozkurt Ö, Kaymış B. Otel işletmelerinde bulunan ergonomik risklerin değerlendirilmesi: Van örneği. Journal of Tourism Theory and Research. 2020;6(1):20-34.