Araştırmanın amacı, kamu çalışanlarının serbest zaman engelleri ve yaşam tatmini düzeylerinin farklı değişkenlere göre incelemektedir. Bu amaç doğrultusunda amaçlı örnekleme yöntemiyle seçilmiş olan 150 (%68,2) “Erkek” ve 70 (%31,8) “Kadın” olmak üzere toplam 220 kamu çalışanı çalışmaya gönüllü olarak katılmıştır. Araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini, İstanbul Avcılar belediyesinde çalışanlar oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, araştırmacı tarafından hazırlanmış kişisel bilgi formuna ek olarak, katılımcıların serbest zaman engellerini belirlemek için Alexandris ve Carroll. (1997) tarafından geliştirilen, Karaküçük ve Gürbüz (2007) tarafından Türkçe’ ye uyarlanan “Boş Zaman Engelleri Ölçeği”, Diener ve ark., (1985) tarafından geliştirilen, Durak ve ark., (2010) tarafından Türkçe ’ye uyarlanan “Yaşam Tatmini Ölçeği” kullanılmıştır. Katılımcıların kişisel bilgilerinin dağılımlarının belirlenmesi için yüzde (%) ve frekans yöntemleri; verilerin normal dağılıma sahip olup olmadığının belirlenmesi için Shapiro Wilks normallik testi uygulanmış ve bunun neticesinde verilerin non-parametrik test koşullarına uygun olduğunun anlaşılmasından sonra anlamlı farklılıkların belirlenmesi için Mann-Whitney U ve Kruskall Wallis testleri uygulanmıştır. Cinsiyet değişkenine göre boş zaman engelleri ölçeğinin “Birey Psikolojisi” ve “İlgi Eksikliği” alt boyutlarında anlamlı farklılık tespit edilmiştir (p<0.05). Aylık gelire göre boş zaman engelleri ölçeğinin alt boyutlarında anlamlı farklılık rastlanmamıştır (p>0.05). Araştırmaya katılan bireylerin cinsiyetlerine göre yaşam tatmini düzeylerinde anlamlı farklılık rastlanmazken (p>0.05), Aylık gelire göre yaşam tatmini düzeylerinde anlamlı farklılık tespit edilmiştir (p<0.05). Sonuç olarak, katılımcıların cinsiyetlerine göre boş zaman engelleri arasında “Birey Psikolojisi” ve “İlgi Eksikliği” alt boyutunda farklılık görülürken, katılımcıların aylık gelirleri arttıkça yaşam tatminlerinin arttığı sonucuna varılabilir.
The purpose of this research is to examine the leisure constraints and level of life satisfacton of the public employees according to the different variables. 220 public employees in total, 150 (68,2%) of whom are ‘’Males’’ and 70 (31,8%) of whom are ‘’Females’’ selected by random sampling have voluntarily attended the research in line with such purpose. Survey model has been used in the study. The sample of the study consists of municipal employees who are working at Istanbul Avcılar Municipal. In order to identify the leisure constraint of the participants ‘’An constraint of Leisure Scale”, which has been developed by Alexandris and Carroll (1997); and adopted into Turkish by Karaküçük and Gürbüz (2007); and in order to identify the level of life satisfacion scale of the participants ‘’Life Satisfaction Scale”, which has been developed by Diener and friends (1985) and adopted into Turkish by Köker (1991) have been used along with the personal information form prepared by the researcher as a data collection tool in the research. Percent (%) and frequency (f) methods have been utilized to identify the distribution of the personal information of the participants, and Shapiro-Wilks normality test has been applied to identify whether data had normal distribution, and Mann-Whitney U and Kruskall Wallis tests have been applied to determine the significant differences after it has been determined that the data were suitable to the non-parametric test conditions. According to the gender variable, it has been identified significant differences “individual psychology” and “lack of interest” in sub-dimensions of the obstacles of leisure scale (p<0.05). There is no significant difference difference in all sub-dimensions of an constraint of leisure scale (p>0.05). While there is no significant difference in all sub-dimensions of the level of life satisfaction scale (p>0.05), significant difference has been found in the sub-dimensions of the leisure satisfaction scale (p<0.05) . In conclusion, it has been identified that there are significant differences “individual psychology” and “lack of interest” in the constraint of leisure according to the gender of the participants. It can be said the level of income increases, the level of life satisfaction is increases.
Journal Section | Makaleler |
---|---|
Authors | |
Publication Date | July 1, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Volume: 2 Issue: 2 |