Özgeci Davranışın Sosyal İnovasyona Etkisi: Teknoloji Sektöründe Bir Araştırma

Yıl 2019, Cilt: 14 , 124 - 132, 30.11.2019

Saadet Ela Pelenk

https://doi.org/10.19168/jyasar.630565

Öz

Öz: Toplumsal dengeyi ve düzeni sağlayan sosyal
inovasyon, bu eylemi gerçekleştirecek kurumlar, aktörler, girişimciler ve
paydaşların etkin katılımıyla mümkündür. İnsan, doğası gereği sosyal ve
iletişime ihtiyaç duyan bir varlıktır. İnsan gruplarından oluşan toplumun,
kuşkusuz ihtiyaçları ve problemleri vardır. Bu problemlerin çözümünde
işletmeler, gönüllü kuruluşlar, devlet katkılarını sağlar. İşletmeler ve
çalışanları, gerek sosyal sorumluluk projeleri gerekse sistematik değişim
öncüsü olarak toplumun ihtiyaçlarını karşılamaktadır. Bu noktada işletmelerin
beşeri kaynağı olan çalışanların kuşkusuz büyük payı ve önemi vardır.
Çalışanların sahip olduğu hangi özellikler, onları sosyal inovasyona  yönlendirmektedir? Özgecilik, başkalarına
gönüllü olarak yardım edebilme, duyarlı olma, öngörü ve sorumluluk sahibi
olmaktır. Çalışanların özgeci davranışları, sosyal inovasyon faaliyetlerini
besleyebilir mi? sorusu araştırmanın problemini oluşturmaktadır. Araştırmanın
amacı teknoloji alanında özgeci davranışın, sosyal inovasyona etkisini
incelemektir. Bu doğrultuda araştırma örneklemini, İstanbul ve çevresinde
faaliyet gösteren teknoloji işletmelerinin 200 çalışanı oluşturmaktadır. Anket
yönteminden yararlanılarak elde edilen veriler, korelasyon ve regresyon
analizleriyle çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda, teknoloji sektöründe özgeci
davranışların sosyal inovasyonu pozitif ve anlamlı olarak etkilediği tespit
edilmiştir.

 

Anahtar Kelimeler

Özgecilik, Sosyal İnovasyon, teknoloji, inovasyon

Kaynakça

• Akbaba, Sırrı. 1994. “Grupla Psikolojik Danışmanın Sosyal Psikolojik Bir Kavram Olan Özgecilik Üzerindeki Etkisi.” Yayımlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
• Andreoni, James.1990. “Impure Altruism and Donations to Public Goods: A Theory of Warm-Glow Giving”, The Economic Journal. 100: 464-477.
• Ateş, Muradiye.2018. Türkiye’de Sosyal İnovasyon Uygulamaları ve Genç Nüfusun Potansiyeli. İstanbul: Seta Yayınları.
• Bandura, Albert, and David Mc Clelland. 1977. Social Learning Theory. Engelwood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
• Batson, Daniel. 2010. Empathy-Induced Altruistic Motivation. M. Mikulincer, and P. R. Shaver inside, Prosocial Motives, Emotions, and Behavior: The Better Angels of Our Nature. Washington: American Psychological Association.
• Bilgin, Nuri. 1988. Sosyal Psikolojiye Giriş. Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları, İzmir.
• British Council Report, Türkiye. 2019. “Türkiye’de Sosyal Girişimlerin Durumu”. June 6, 2019. https://www.british council.org.tr/programmes/education/social-enterprise-research (TED University Social Innovation Center).
• Bulut, Cagri, Hakan Eren ve Duygu Seckin Halac.2013. “Social Innovation and Psychometric Analysis”. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 82: 122-130.Campbell, Colin. 1998. “Institutional Analysis and the Role of Ideas in Political Economy”. Theory and Society. 27 (3): 377-409
• Caulier-Grice, Julie, Anna Davies, Robert Patrick, and Will Norman. 2012. “Defining Social Innovation. A Deliverable of the Project: The Theoratical, Empirical and Policy Foundations for Building Social Innovation in Europe”. European Commission, 7th Framework Programme, Brussels: European Commission.
• Choi, Nia, and Satyajit Majumbar. 2015. Social Innovation: Towards A Conceptualisation Tecnology and Innovation for Social Change. Majumdar, Satyajit, Guha, Samapti, Marakkath, Nadiya,eds.2015. India: Springer.
• Chou, Kee Lee.1996. “The Rushton, Chrisjohn and Fekken Self-Report Altruism Scale: A Chinese Translation”. Personality and Individual Differences, 21: 297-298.Comte, Auguste.1986. Pozitivizmin İlmihali, İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
• Çiftçi,Gamze Ebru, ve Alper Gürer (2019). “Özgecilik Davranişinin Bireysel Performans Üzerindeki Etkisinde Çalişan Sesliliğinin Araci Rolü”. Sosyal Bilimler Dergisi. 9 (17).Dees, J. Gregory.2001. The Meanings of Social Entrepreneurship.Stanford: Stanford University.
• Dibou, Tanja. 2012. “Thinking About Altruism”. Studies of Changing Societies: Comparative and Interdisciplinary Focus, 2(4).
• Fakouri, Carolyn, M. Ebrahim Fakouri, and B. Karl Zucker. 1991. “Empathy, Others-Concept and Prosocial Orientations˝ . Perceptual and Motor Skills 72, no.30 (June): 743-748.
• Folger, Robert, Russell Cropanzano, and Jerald Greenberg. 2001. “Fairness Theory: Justice as Accountability”. Advances in Organizational Justice. 1: 1-55.
• Fowler, Alan. 2000. “NGDOs as a Moment in History: Beyond Aid to Social Entrepreneurship or Civic Innovation?” Third World Quarterly. 21(4): 637- 654.Fowler, James, and Cindy D. Kam. 2007. “Beyond the Self: Social Identity, Altruism, and Political Participation”. The Journal of Politics. 69 (3): 813-827.Freedman,Jonathan,David Sears, and J. Merril Carlsmith. 1976. Social Psychology.NC: Prenticehill.Frey, Bruno, and Stephan Meier. 2004. “Social Comparisons and Pro-Social Behavior: Testing “Conditional Cooperation” in a Field Experiment”. American Economic Review. 94(5): 1717-1722.Glancey, Keith, and Ronald Mc Quaid. 2000. Entrepreneurial Economics. NewYork: St. Martin’s Press.Gustavo, Carlo, and Brandy A. Randall. 2002. “The Development of a Measure of Prosocial Behaviors for Late Adolescent”. Journal of Youth and Adolescence 31, no.1 (February): 31-44.Güler Kümbül, Burcu. 2008. “Sosyal Girişimciliği Etkileyen Faktörlerin Analizi”. Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Anabilim Dalı, İzmir. Harbaugh, William.1998. “What Do Donations Buy? A Model of Philanthropy Based on Prestige and Warm Glow”. Journal of Public Economics. 67:269-284.Haugh, Helen. 2005. “A Research Agenda for Social Entrepreneurship”. Social Enterprise Journal. 1(1): 1-12.Hubert, Agnes. 2010. Empowering People, Driving Change: Social Innovation in the European Union. July 5 2019. http://ec.europa.eu/bepa/pdf/publications_pdf/social_ innovation.pdf.Jurik, Nancy, and Ramsi Bodin. 2014. “Social Responsibility and Altruism in Smalland Medium-Sized Innovative Businesses”. The Journal of Sociology & Social Welfare. 41(4).Kasapoğlu,Figen. 2013. “İyilik Hali İle Özgecilik Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”. Hikmet Yurdu Düşünce – Yorum Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi. 7 (13): 271 – 288.Keleş, Meltem, ve Yasemin Özkan (2018). “Çevreci Sivil Toplum Kuruluşu Çalişanlarinin Sosyal Sorumluluk ve Özgecilik Tutumlarinin İncelenmesi: Ankara İli Örneği”. Sinop Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(1):127.Kemal, Köksal, ve Gürsoy, Ali.2018.“Özgecilik Ve Çalışan Performansı Arasındaki İlişki: Kamu Sektöründe Bir İnceleme”. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi. 22 (3): 783-796.Klein, Juan, Jean Marc Fontan, Dennis Harrisson, and Benoit Levesque. 2012.“The Quebec System of Social Innovation: A Focused Analysis on the Local Development Field”. Finisterra. 47(94): 9-28.Mair, Johanna, and Ignasi Martí. 2006. “Social Entrepreneurship Research: A Source of Explanation, Prediction and Delight”. Journal of World Business. 41(1): 36–44. Markman, Gideon, Robert A. Baron, and David B.Balkin. 2003. The Role of Regretful Thinking, Perseverence and Self-Efficacy in Venture Formation. Cognitive Approaches to Entrepreneurship Research: Advances in Entrepreneurship, Firm Emergence and Growth. CT: JAI Press.McClelland, David C. 1967. The Achieving Society. New York: The Free Press.Morrison, Zygon Nancy, Sally Severino. 2007. “Altruism: Toward a Psychobiospiritual Conceptualization”. Journal of Religion and Science, 41(1): 25-39.Mussen, Paul Henry, and Nancy Eisenberg-Berg. 1977. Roots of Caring, Sharing and Helping: The Development of Pro-Social Behavior in Children. Oxford, England: W. H. Freeman.Öztürk, Mesude Canan. 2016. İletişimci Bakış Açısıyla Sosyal İnovasyon. Ankara: Detay Yayıncılık.Penner, Louis. 1978. Social Psychology. New York: Oxford University Press.Rushton, Philippe, Roland D. Chrisjohn, and G. Cynthia Fekken. 1981. “The Altruistic Personality and Self Report Altruism Scale”. Person and Individual Differences, 2:293-302.Schwartz, Barry. 1993. “Why Altruism is Impossible and Ubiquitous”. The Social Service Review. 3: 314-343. Sorokin, Pitirim. 1948 .The Reconstruction of Humanity. Boston: Beacon Press.Schumpeter, Joseph (1934). The Theory of Economic Development. NewYork: Taylor and Francis Group.Taylor, Shelley E., Letitia Anne Peplau, ve David Sears. 2010. Sosyal Psikoloji. İstanbul: İmge Yayınları.Thompson, John, Ann Lees, and Geoff Alvy. 2000. “Social Entrepreneurship - A New Look at the People and the Potential”. Management Decision. 38(5): 328-338.Walter, G. Stephan, and Krystina Finley. 1999. “The Role of Empathy in Improving Intergroup Relations”. Journal of Social Issues 55, no. 4 (Winter): 729-748.Yeşilkaya, Mukaddes, ve Yıldız, Tayfun. 2018. “Özgeci Davranış Ekseninde Sosyal İnovasyon Eğiliminin İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma”. Girişimcilik İnovasyon ve Pazarlama Araştırmaları Dergisi, 2(4): 81-97.Yıldırım, Musa, ve Pınar Topçuoğlu (2016). “Özgeciliğin Çeşitli Demografik Değişkenlerle İncelenmesi: Sakarya Örneği”. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. (32): 40-53.Yöntem, Mustafa Kemal, ve Tahsin İlhan (2013). “Benlik Kurguları ve Otantikliğin Özgecilik Üzerindeki Yordayıcı Gücünün İncelenmesi”. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(8): 2291-2302.