İslam hukukundaki Hanefî ve Mâlikî şahıs ekollerinin, erken dönem Kûfe
ve Medine bölgesel okullarından doğduğu belirtilmektedir. Gelişen Maliki içtihadlarının
bölgesel zemini, el-Müdevvene gibi eserlerde mevcut iken; erken dönem
Hanefi eserleri, Ebû Hanîfe ve onun öğrencilerine ağırlık vermektedir. Bu nedenle
bölgesel ortamını tespit etmek oldukça zordur. Halîfe İbn Hayyât’ın ve İbn
Sa’d’ın biyografik sözlükleri [tabakât], Kûfe’de, Hicaz bölgesiyle aynı oranda
faal muhaddis/gelenekçi olduğunu göstermektedir. Üstelik, İbn Sa’d’ın Tabakât’ı,
onun Hanefî mezhebinin Kûfe ile değil Bağdat ile anılması gerektiği iddiasını
ortaya koymaktadır. Fesevî’nin el-Ma’rife ve’t-Târîh adlı eseri, Hanefî
hukukunun Kûfe arka planının -daha genel olarak Kûfe’nin re’y ile, Medine’nin
hadis ile tanımlanmasının- henüz dokuzuncu yüzyılın sonlarında ortaya çıktığını
belirtmektedir.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | TERCÜME |
Authors | |
Publication Date | June 15, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 5 Issue: 8 |