İlk dönem İslâm fırkalarından biri olan İbâziyye, Türkiye’de İslâm mezhepleri tarihi başta olmak üzere kelâm, hadis, tefsir, fıkıh gibi bilim dalları kapsamında incelenmiş ve önemli akademik araştırmalara konu olmuştur. Cumhuriyet döneminde İbâziyye fırkasına dair yapılan akademik araştırmalar bilhassa yirmi birinci yüzyılda hızlı bir artış göstermiştir. Bu çalışmada İslâm mezhepleri tarihi alanı başta olmak üzere İslâmî ilimlerde İbâzîlik üzerine yazılan kitap, lisansüstü tez, makale ve bildirilerin bir bibliyografyası hazırlanmış ve Cumhuriyet döneminde İbâziyye araştırmalarının tarihi seyri incelenmiştir.
İslâm mezhepleri tarihi bilim dalında İbâzîlik üzerine yapılan çalışmalarda iki temel yaklaşımın benimsendiği görülmüştür. Birinci yaklaşıma göre, Sünnî bakış açısıyla geleneksel mezhepler tarihi kaynakları esas alınarak, İbâziyye Hâricîlerin devamı olarak kabul edilmiştir. Bununla birlikte İbâzîlerin bu konudaki itirazları göz ardı edilmiştir. İkinci yaklaşıma göre ise, Sünnî kaynakların yanında İbâzî kaynaklar da esas alınarak fırka anlaşılmaya çalışılmıştır. Burada müellifler İbâziyye’yi kendi kaynakları üzerinden tanımlayarak, Hâriciyye’den bağımsız bir mezhep olarak değerlendirmişlerdir. İbâziyye’nin Hâricî düşünce yapısından farklılaşan yaklaşımları nedeniyle onlardan ayrılarak, günümüze kadar ulaşmayı başardığını vurgulamışlardır.
Mezheplere ilişkin yapılan araştırmalarda objektif veriler ortaya koymak için kaynakların karşılaştırmalı olarak ele alınması gerekmektedir. Aksi hâlde yapılan çalışmalar, doğru verileri yansıtmak yerine sonuçları bilimsellikten uzak, tek taraflı bakış açısının ürünü olarak kalmaktadır. Bu sebeple fırkalar incelenirken, kendi kaynaklarındaki tanımlamalarına da yer verilmelidir. Ancak İbâziyye fırkasına ilişkin kaynakların birçoğunun günümüze kadar ulaşmamış olması yahut siyasî, itikadî, fıkhî görüşlerinin yeterince tanınmamış olması gibi nedenler; İbâziyye’nin gerçekte olandan farklı bir zeminde, yanlış bilgiler üzerinden tanınmasına sebebiyet vermiştir. Bunun yanı sıra mezheplerin, teşekkül sürecinin ardından sistematik hâle gelmesine kadar ki dönemde dinamik yapıda olmaları da göz ardı edilmemesi gereken bir diğer husustur. Bu bağlamda araştırmacılar İbâziyye mezhebinin ortaya çıkışından sistematikleşmesine değin oluşturduğu kendine has görüşleri açıklığa kavuştururken, birincil kaynaklar üzerinden mukayeseli okumalar yaparak, bütüncül olarak analiz etmeleri gerekmektedir.
Çalışmamızda Cumhuriyetin ilk yıllarından günümüze kadar İbâzîlik üzerine yapılan araştırmaların bir bibliyografyasını sunduk ve yukarıda belirtilen yaklaşım biçimlerini analiz ettik. Bu kapsamda İslâmî ilimler literatüründe İbâziyye fırkasına ilişkin veriler sunan araştırmacıların konuya dair yaklaşımlarını literatür taraması sonucunda tespit ederek kronolojik olarak sıraladık. Araştırmamız neticesinde, İbâzîlerin kendi kaynaklarını temel alan özgün akademik çalışmaların uzun süre sınırlı kaldığı ve sayıca az olduğu ancak son yıllarda bu alandaki araştırmaların belirgin bir artış gösterdiği sonucuna ulaştık. Bu araştırmaların ivme kazanmasına yönelik çözüm önerilerinde bulunarak İbâziyye ile ilgili çalışmaların daha ileri bir noktaya taşınmasının gerekliliğini ortaya koyduk.
Bu makalenin özgün bir çalışma olduğunu veri toplama, analiz ve bilgilerin sunumu olmak üzere tüm aşamalarında bilimsel etik ilkeler çerçevesinde hareket ettiğimi beyan ederim.
Bu makale SDK-2022-868 no'lu "Kuzey Afrika'da İbâziyye ve Nükkâriyye'nin Mukayeseli İncelenmesi" adlı proje kapsamında, Bursa Uludağ Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi (BAP) tarafından desteklenmiştir.
Bursa Uludağ Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi'nin sunduğu imkan ve desteklerden dolayı teşekkür ederim.
Ibāḍīyyah, one of the first Islamic sects, has been studied within the scope of Islamic science departments such as Islamic Theology, Hadith, Tafsīr (Qur‘anic Exegesis) and Fiqh (Islamic Jurisprudence), especially the History of Islamic Sects, and has been the subject of academic research. Studies on Ibāḍīyyah in Turkey followed a rapid pace, especially in the twenty-first century. This study provides a bibliography of books, graduate theses, articles and papers produced on Ibāḍīyyah in Islamic sciences, especially in the History of Islamic Sects; and it discusses the historical development of Ibāḍīyyah studies in Turkey.
It has been seen that two basic approaches have been adopted in the studies on Ibāḍīyyah in the History of Islamic Sects departments. According to the first approach, based on the historical sources of traditional sects from a Sunni point of view, Ibāḍīyyah has been accepted as the continuation of the Khawārij. However, the objections of the Ibāḍīs on this issue have been ignored. According to the second approach, the sect has been tried to be understood based on Ibāḍī sources apart from Sunni sources. Here the authors defined Ibāḍīyyah through their own sources and did not evaluate the sect as a continuation of the Khārijiyyah. They emphasised that Ibāḍīyyah managed to survive to the present day by distinguishing itself from the Khārijī thought.
In studies conducted on sects, it is essential to examine sources comparatively to present objective data. Otherwise, such studies risk reflecting unscientific and biased results. For this reason, while analysing sects, it is crucial to include the definitions provided in their genuine sources. However, the fact that many works related to the Ibāḍī school have not survived to the present day -or that its political, theological, and jurisprudential views are not sufficiently recognised- has led to a distorted understanding of Ibāḍīyyah based on inaccurate data. Furthermore, the dynamic nature of sects during the period leading up to their systematic development after their formation is another aspect that should not be overlooked. In this context, researchers should comprehensively analyse the unique views of Ibāḍīyyah developed from its emergence to its systematic consolidation by conducting comparative readings of primary sources.
In our study, we present a bibliography of research on Ibāḍīyyah from the early years of the Turkish Republic to the present day and analyse the aforementioned approaches. Within this context, we identified and chronologically arranged the approaches of researchers in Islamic sciences literature who provide data about the Ibāḍī sect through a comprehensive literature review. As a result of this study, we have concluded that original academic studies primarily based on Ibāḍī sources remained limited and scarce for an extended period; however, in recent years, research in this field has shown a notable increase. We propose solutions to accelerate the research effort on Ibāḍīyyah and demonstrate the necessity of advanced studies on it for a further developed stage.
History of Islamic sects Khārijiyyah Ibāḍīyyah The Republican period of Turkey Bibliography
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Islamic Sects |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2024 |
Submission Date | September 28, 2024 |
Acceptance Date | December 17, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 22 Issue: 2 |
Kader Creative Commons Atıf-Gayriticari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.