Osmanlı
Devleti’nin en güçlü olduğu Kanûnî döneminde Balıkesir’de doğan Birgivî, ilk
eğitimini babası Pir Alî’den tahsil ettikten sonra İstanbul’a giderek Ahîzâde
Mehmed Efendi (ö. 974/1563-4) ve Kızıl Molla lakabıyla tanınan Kazasker
Abdurrahmân Efendi’nin de (ö. 983/1575) aralarında bulunduğu ulemadan istifade
etmiştir. O, kısa süren memurluk hayatının ardından Birgi’ye dönmüş ve burada
eğitim-öğretim çalışmalarına başlamıştır.
Problem
gördüğü herhangi bir noktada sözünü esirgemeyen ve hangi makama sahip olursa
olsun kişileri eleştirebilen Birgivî, hadis, Arapça, fıkıh gibi ilimlerde
eserler yazmıştır. Bunlar arasında insanları ibadet noktasında bidʻatlerden
uzak tutmak ve onları Kur’an ve Sünnet’e çağırmak amacıyla yazdığı Şerhu’l-ehâdîsi’l-erbaʻîn isimli
çalışmasının özel bir önemi bulunmaktadır. Eserin herhangi bir medresede okunduğuna
dair kaynaklarda bir bilgi verilmemekle birlikte, onun Birgivî tarafından
talebelerine okutulduğu söylenebilir. Bu çalışmada eserin hadis şerh metodu
tahlil edilmiştir. Şârih tarafından eserdeki her bir hadis rivâyet, lügat,
iʻrâb, belâgat, şerh, tefrîʻ, suâl ve fâide noktasından değerlendirilmiş ve
izah edilmiştir. Kitap incelendiğinde yapılan izahlarda kitabın fıkhî yönünün
ağır bastığı görülecektir. Bahis konusu olan esere Birgivî tarafından
başlanılmış ancak eser onun erken vefatı sebebiyle tamamlanamamıştır. Geri
kalan otuz üç hadis ise Akkirmânî tarafından şerh edilmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | ARTICLES |
Authors | |
Publication Date | January 31, 2019 |
Submission Date | October 27, 2018 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 6 Issue: 11 |