Abstract
Bu makalede Arapça’nın geleneksel ve modern şeklinde iki kısma ayrılması ve bu ayrımın Arap olmayanlara yönelik Arapça eğitiminde doğurduğu sorunlarla ilgili araştırma hakkında katılıyorum.
Arap olamayan öğrenciler klasik Arapça’ya yönlendirilerek bu hususta teşvik edilmekte; modern Arapça, kısıtlı günlük diyaloglara hapsedilerek ihmal edilmektedir. Bu çalışma Arapça hakkında yapılan söz konusu taksim anlayışını düzeltmeyi ve modern Arapça’nın yalnızca klasikten bir parça olduğunu ispat etmeyi amaçlamaktadır.
Modern Arapça’nın büyük çoğunluğu aslî lafızlara ve terkiplere dayanır. Tarihe ve edebiyata uzanan kökleri bulunmaktadır. Kur’ân’ı Kerim asırların geçmesine rağmen Araça’yı muhafaza etmiştir. Kur’ân’ın yanı sıra dil ve tefsir sahasındaki eserler de bu dili korumuştur. İletişimde, çocuk programlarında, siyasette, iktisatta vb. toplumun her alanında bu dil örnek teşkil etmiştir.
Kur’ân’ı Kerim dili halen canlılığını korumakta ve günlük hayatta kullanılmaktadır. Nitekim insanlar, kültürel ve medenî gelişmeyi yakalayabilmek için Kur’ân’ın kullandığı dilin tezgâhında yeni kelimeler türetmektedirler.
References
- 1. Bedevî, Saîd. Muhammed. Müsteviyâti’l-Arabiyyeti’l-Muâsırati fî Mısır. Dâru’l-Meârif. Mısır. 1973. 2. Cündî, Enver. el-Fushâ Luğatu’l-Kur’âni’l-Kerim. Dâru’l-Kütübi’l-Lübnânî ve Mektebetü’l-Medrese. Beyrut. 1982.
Abstract
في هذه المقالة أشارك في بحث يتعلق بما يعرف بتقسيم اللغة العربية إلى قسمين مغايرين: عربية التّراث والعربيّة المعاصرة والّذي بات تقسيما يشكّل خطرا على تعليم اللّغة العربيّة للنّاطقين بغيرها.
حيث يقوم بعض المعلّمين على توجيه الطّلاب غير العرب إلى تعلم العربية التراثيّة والحرص عليها وإهمال اللّغة المعاصرة وحصرها في باب المحادثة اليوميّة الضّيّق، وهذا البحث يسعى لتصحيح مفهوم تقسيم اللّغة العربيّة والعمل على إثبات أنّ اللّغة العربيّة المعاصرة ما هي إلا جزء من عربية التّراث ومعظمها يستند إلى ألفاظ وتراكيب نحوية أصيلة ولها جذور ممتدة في التاريخ والأدب، فالقرآن الكريم حفظ اللغة العربية على مر العصور ولغته ولغة المؤلفات اللغوية والتّفاسير والدّراسات الّتي دارت حول القرآن الكريم ضمنت للّغة العربيّة الثّبات على مرّ الزّمان، وصارت مثالا يُتحذى به حتّى في وسائل التّواصل الاجتماعيّ، وبرامج الأطفال والأخبار والسّياسة والاقتصاد، وما تزال لغة القرآن الكريم حيّة ولم تمت، يستخدمها أبناؤها في حياتهم اليوميّة، ويشتقّون على منوالها ومنطقها ما هو جديد ليواكبوا التّطور الحضاريّ والتّقانيّ.
References
- 1. Bedevî, Saîd. Muhammed. Müsteviyâti’l-Arabiyyeti’l-Muâsırati fî Mısır. Dâru’l-Meârif. Mısır. 1973. 2. Cündî, Enver. el-Fushâ Luğatu’l-Kur’âni’l-Kerim. Dâru’l-Kütübi’l-Lübnânî ve Mektebetü’l-Medrese. Beyrut. 1982.
Abstract
In this article, I agree about the separation of Arabic into two parts, traditional and modern, and the research on the problems this separation poses in Arabic education for non-Arabs.
Non-Arab students are encouraged in this regard by being directed to classical Arabic; modern Arabic is neglected, confined to limited daily dialogue. This study aims to correct the said understanding of taksim made about Arabic and to prove that modern Arabic is only a part of the classical.
The vast majority of modern Arabic is based on original words and compositions. It has roots in history and literature. Despite the passage of centuries, the Qur'an has preserved the vehicle. In addition to the Qur'an, works in the field of language and tafsir have also preserved this language. It can be used in communication, children's programs, politics, economics, etc. This language set an example in all areas of society.
The language of the Qur'an still maintains its vitality and is used in daily life. As a matter of fact, people derive new words on the loom of the language used by the Qur'an in order to catch up with the cultural and civil development.
Keywords:
Language, modern, separation.
Keywords
References
- 1. Bedevî, Saîd. Muhammed. Müsteviyâti’l-Arabiyyeti’l-Muâsırati fî Mısır. Dâru’l-Meârif. Mısır. 1973. 2. Cündî, Enver. el-Fushâ Luğatu’l-Kur’âni’l-Kerim. Dâru’l-Kütübi’l-Lübnânî ve Mektebetü’l-Medrese. Beyrut. 1982.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | ARTICLES |
| Authors | |
| Early Pub Date | July 4, 2022 |
| Publication Date | July 28, 2022 |
| Submission Date | January 25, 2022 |
| Published in Issue | Year 2022 Volume: 9 Issue: 18 |
