This study aims to examine Nasir al-Din al-Tusi’s virtue-centered ethical understanding, as established in his work The Nasirean Ethics, from a comparative perspective with the views of modern ethical philosophers Immanuel Kant, John Stuart Mill, and Alasdair MacIntyre. The main objective of the study is to reveal how Tûsî’s approach, which defines happiness as “active pleasure,” differs from utilitarian, duty-based, and virtue-based ethical theories; and to show how he positions the concepts of virtue, wisdom, justice, generosity, and happiness within a holistic ethical system. In this context, historical-philosophical analysis and comparative methods were used together within the framework of qualitative research methods. Tusi’s views were examined, particularly based on the section on “Moral Education”, and compared with Kant’s deontological ethics, Mill’s understanding of qualitative pleasure, and MacIntyre’s modern virtue theory. The analysis reveals that Tusi’s ethical understanding presents a unique structure that centers on the ontological perfection of human beings, views happiness as the natural result of virtuous action, and reconciles individual happiness with social good. The study concludes that Tusi’s virtue-based system still offers a powerful theoretical reference for contemporary ethical debates.
This article was prepared in accordance with scientific and ethical principles.
Bu çalışma, Nasîrüddin Tûsî’nin Ahlâk-ı Nâsırî adlı eserinde temellendirdiği erdem merkezli ahlak anlayışını, modern dönem ahlak filozofları Immanuel Kant, John Stuart Mill ve Alasdair MacIntyre’ın görüşleriyle karşılaştırmalı bir perspektifte incelemeyi amaçlamaktadır. Çalışmanın temel hedefi, Tûsî’nin mutluluğu “etkin lezzet” olarak tanımlayan yaklaşımının, faydacı, ödev ve erdem temelli ahlak teorilerinden hangi yönleriyle ayrıldığını ortaya koymak; ayrıca onun erdem, hikmet, adalet, cömertlik ve mutluluk kavramlarını nasıl bütüncül bir ahlak sistemi içinde konumlandırdığını göstermektir. Bu bağlamda araştırmada nitel araştırma yöntemleri çerçevesinde tarihsel-felsefi analiz ve karşılaştırmalı yöntem birlikte kullanılmıştır. Tûsî’nin görüşleri, özellikle “Ahlâk Terbiyesi” bölümü esas alınarak incelenmiş; Kant’ın ödev ahlakı, Mill’in nitel haz anlayışı ve MacIntyre’ın modern erdem teorisiyle karşılaştırılmıştır. İnceleme sonucunda Tûsî’nin ahlak anlayışının, insanın ontolojik yetkinliğini merkeze alan, mutluluğu erdemli eylemin doğal sonucu olarak gören ve bireysel mutluluk ile toplumsal iyiliği uzlaştıran özgün bir yapı arz ettiği ortaya konulmuştur. Çalışma, Tûsî’nin erdem temelli sisteminin çağdaş ahlak tartışmaları açısından hâlen güçlü bir teorik referans sunduğu sonucuna ulaşmaktadır.
Bu makalenin hazırlanma sürecinde bilimsel ve etik ilkelere uyulmuştur.
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Ethics, Islamic Philosophy |
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Publication Date | December 5, 2025 |
| Submission Date | October 16, 2025 |
| Acceptance Date | December 4, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Volume: 10 Issue: 20 |
Kırıkkale University, Faculty of Islamic Sciences Campus, 71450 Yahşihan / Kırıkkale, Türkiye.
kalemnamedergi@gmail.com | e-ISSN: 2651-3595
Social Media Accounts:
Twitter: @kalemnamedergi • Instagram: @kalemnamedergi
Indexes