Abstract
Hakikat-sonrası tartışmaları olgularla konuşan nesnel hakikatin değerini yitirdiği, onun yerine duygularla konuşan kanaatlerin yanlış da olsalar daha çok değer ve inanılırlık kazandığı iddiasını gündeme getirmiştir. Bu hakikat yitimi iddiasını çağımızda yalnızlığın arttığı iddiasıyla birlikte ele alırsak felsefe geleneğinde de süregelmiş olan hakikat ve yalnızlık ilişkisini yeniden nasıl düşünebiliriz? İlk bakışta bu ilişkiyi “hakikatin yalnızlığı” gibi bir ifadeyle düşünmek mümkün olabilir. Ancak felsefe tarihinin Eski Yunan kaynaklarına, özellikle Sokratik döneme dönüp hakikati söyleme-parrhesia- pratikleriyle mutlu ve iyi yaşam-eudaimonia- pratikleri arasındaki ilişkiyi incelediğimizde hakikatin yalnızlaştırmak yerine kişinin etik anlamda karakter edinmesini ve kendisi olmasını sağlayarak hem evrenle hem dostlarıyla daha iyi ilişkiler kurmasını mümkün kıldığını görürüz. Dolayısıyla hakikatin değil hakikat-sonrası dönemde artan manipulatif düşünce biçimlerinin yalnızlaştırdığını daha iyi anlayabiliriz. Genel olarak hem etik hem duygusal yaşamla daha kapsayıcı bir ilişki içerisinde olmak hakikat yitimine karşı daha iyi felsefi cevaplar geliştirmemizi sağlayabilir.
References
- ARISTOTELES (1982). Politika, çev. Mete Tunçay, İstanbul: Remzi Kitabevi.
- BAÇ, Murat (2020). “Hakikatin Savuşturulması, Ötelenmesi ve Geri Dönüşü Üzerine”, Pasajlar-Sosyal Bilimler Dergisi: Post-Truth Çağı, 4:17-34.
- DEMİRCAN, Baver (2017). La Forme Symbolique Chez Hegel Et La Question Du Reseau Symbolique, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Galatasaray Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- FOUCAULT, Michel (2001). Doğruyu Söylemek, çev. Kerem Eksen, yay. Ferda Keskin, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- FOUCAULT, Michel (2000). “Hakikat ve Hukuksal Biçimler”, çev. Ferda Keskin ve Işık Ergüden, ss.163-278, Büyük Kapatılma, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- GÜRSOY, Özgür (2018). “Siyaset (veya Etik): Foucault’nun “Kendilik İlişkisinin” Normatif Bağlılığı,” Cogito: Neoliberalizmde Öznellik, 91(4): 99-112.
- HEIDEGGER, Martin (2018). Varlık ve Zaman, çev. Kaan Harun Ökten, İstanbul: Alfa Yayım.
- KALAYCI, Nazile (2013). “Doğruyu Söylemek”: Hakikat, Eleştiri ve Toplumsallık”, Erişim Tarihi: 10.08.2020, (https://www.e-skop.com/skopbulten/%e2%80%9cdogruyu-soylemek%e2%80%9d-hakikat-elestiri-ve-toplumsallik/1259).
- KAMALI, Erdem (2019). Foucault’nun Platon’u (‘Kendilik Kaygısı’ Kavramı Bağlamında Platon’un Ruh Anlayışı Üzerine Bir İnceleme), (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi)i Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
- KARADUT, İsmail Cem (2020). “Hakikat-Ötesi Çağda Hakikati Söylemek: İki Parrhesia Vakası”, Pasajlar-Sosyal Bilimler Dergisi: Post-Truth Çağı, 4: 125-140.
- MCINTYRE, Lee (2019). Hakikat-Sonrası, çev. Mehmet F. Biçici, İstanbul: Tellekt-Can Sanat Yayınları.
- NIETZSCHE, Friedrich Wilhelm (2003). “Ahlakdışı Manada Hakikat ve Yalan Üzerine”, çev. Gürsel Aytaç, ss. 105-116, Yazılmamış Beş Kitap İçin Önsöz - Yunanlılar’ın Trajik Çağında Felsefe, İstanbul: Say Yayınları.
- PLATON (1984). Diyaloglar, çev. Teoman Aktürel vd., İstanbul: Remzi Kitabevi.
- PLATON (2019). Yasalar, çev. Candan Şentuna ve Saffet Babür, Ankara: Pharmakon Yayınevi.
- RAPTİS KORKUT, Buket (2020). “Böyle Söylerdi Nietzsche: Nihilizm, Post-Truth ve Benzerleri”, Pasajlar-Sosyal Bilimler Dergisi, Post-Truth Çağı, 4: 57-72.
- SOYSAL, Özgür (2015). “Parrhesia: Doğruyu Söyleme Cesareti ve Eleştiri”, Felsefi Düşün Akademik Felsefe Dergisi, 5: 217-274.
- SVENDSEN, Lars (2018). Yalnızlığın Felsefesi, çev. Murat Erşen, İstanbul, Redingot Kitapevi.
- TALAY, Zeynep (2017). “Felsefi Bir Problem Olarak Kendini Aldatma”, Felsefelogos, 66(3): 121-132.
- TALAY TURNER, Zeynep ve Çiğdem YAZICI (2018). “Platon’da Taklit ve Farklılığı Yeniden Düşünmek”, Cogito: Türkiyeli Kadın Felsefeciler, 92(1): 163-172.
- TEYİT (2016). “Yılın Kelimesi “Post-Truth” Nedir?” Erişim Tarihi: 10.08.2020 (https://teyit.org/yilin-kelimesi-post-truth-nedir/).
- YAZICI, Çiğdem (2003). Daemoniac Experience in Socrates as Limit Experience, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Boğaziçi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- YAZICI, Çiğdem (2015). “Varlık, Varoluş, Söz ve Doğum”, Cogito: Annelik, 81(3): 30-41.
- YAZICI, Çiğdem (2020). “Hakikat-Sonrası Duygular ve Eleştirel Düşünce”, Cogito: Eleştiri Zamanı, 100(4): 241-254.
- YILDIRIM, Yavuz (2017). “Post-Truth Döneminde Epikuros’ta Mutluluk ve Dostluk Kavramlarını Yeniden Düşünmek”, Fiscaoeconomia, 1:(3): 108-125.
Abstract
The debates of post-truth brought attention to the claim that while truth, which speaks in reference to facts, lost its value, opinions, which speak to feelings and beliefs, even if they are wrong, became more valuable and credited. Considering also the claim that the experience of loneliness has been increasing in our age, how can we re-think the relation between truth and loneliness, which has been a significant relation to the tradition of philosophical thinking as well. At first glance, we can think this relation with the terms of “the loneliness of truth.” However, when we look at Ancient Greek sources in philosophy, especially to the Socratic philosophy and examine the connections between the practice of telling the truth-parrhesia and the practice of living well with eudaimonia, then we see that truth does not necessarily play a role in isolation and loneliness. Instead, it plays a role in the formation of one’s ethical character and self-hood, which might enable better relations both with friends and with the universe. Thus, we can say that it is not the truth but the manipulative ways of thinking, as attributed to post-truth that leads to loneliness. Hence, to re-connect with truth, philosophical responses to the age of post-truth can be developed better by relating both to the ethical ways of life and to feelings with a more comprehensive perspective.
References
- ARISTOTELES (1982). Politika, çev. Mete Tunçay, İstanbul: Remzi Kitabevi.
- BAÇ, Murat (2020). “Hakikatin Savuşturulması, Ötelenmesi ve Geri Dönüşü Üzerine”, Pasajlar-Sosyal Bilimler Dergisi: Post-Truth Çağı, 4:17-34.
- DEMİRCAN, Baver (2017). La Forme Symbolique Chez Hegel Et La Question Du Reseau Symbolique, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Galatasaray Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- FOUCAULT, Michel (2001). Doğruyu Söylemek, çev. Kerem Eksen, yay. Ferda Keskin, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- FOUCAULT, Michel (2000). “Hakikat ve Hukuksal Biçimler”, çev. Ferda Keskin ve Işık Ergüden, ss.163-278, Büyük Kapatılma, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- GÜRSOY, Özgür (2018). “Siyaset (veya Etik): Foucault’nun “Kendilik İlişkisinin” Normatif Bağlılığı,” Cogito: Neoliberalizmde Öznellik, 91(4): 99-112.
- HEIDEGGER, Martin (2018). Varlık ve Zaman, çev. Kaan Harun Ökten, İstanbul: Alfa Yayım.
- KALAYCI, Nazile (2013). “Doğruyu Söylemek”: Hakikat, Eleştiri ve Toplumsallık”, Erişim Tarihi: 10.08.2020, (https://www.e-skop.com/skopbulten/%e2%80%9cdogruyu-soylemek%e2%80%9d-hakikat-elestiri-ve-toplumsallik/1259).
- KAMALI, Erdem (2019). Foucault’nun Platon’u (‘Kendilik Kaygısı’ Kavramı Bağlamında Platon’un Ruh Anlayışı Üzerine Bir İnceleme), (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi)i Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
- KARADUT, İsmail Cem (2020). “Hakikat-Ötesi Çağda Hakikati Söylemek: İki Parrhesia Vakası”, Pasajlar-Sosyal Bilimler Dergisi: Post-Truth Çağı, 4: 125-140.
- MCINTYRE, Lee (2019). Hakikat-Sonrası, çev. Mehmet F. Biçici, İstanbul: Tellekt-Can Sanat Yayınları.
- NIETZSCHE, Friedrich Wilhelm (2003). “Ahlakdışı Manada Hakikat ve Yalan Üzerine”, çev. Gürsel Aytaç, ss. 105-116, Yazılmamış Beş Kitap İçin Önsöz - Yunanlılar’ın Trajik Çağında Felsefe, İstanbul: Say Yayınları.
- PLATON (1984). Diyaloglar, çev. Teoman Aktürel vd., İstanbul: Remzi Kitabevi.
- PLATON (2019). Yasalar, çev. Candan Şentuna ve Saffet Babür, Ankara: Pharmakon Yayınevi.
- RAPTİS KORKUT, Buket (2020). “Böyle Söylerdi Nietzsche: Nihilizm, Post-Truth ve Benzerleri”, Pasajlar-Sosyal Bilimler Dergisi, Post-Truth Çağı, 4: 57-72.
- SOYSAL, Özgür (2015). “Parrhesia: Doğruyu Söyleme Cesareti ve Eleştiri”, Felsefi Düşün Akademik Felsefe Dergisi, 5: 217-274.
- SVENDSEN, Lars (2018). Yalnızlığın Felsefesi, çev. Murat Erşen, İstanbul, Redingot Kitapevi.
- TALAY, Zeynep (2017). “Felsefi Bir Problem Olarak Kendini Aldatma”, Felsefelogos, 66(3): 121-132.
- TALAY TURNER, Zeynep ve Çiğdem YAZICI (2018). “Platon’da Taklit ve Farklılığı Yeniden Düşünmek”, Cogito: Türkiyeli Kadın Felsefeciler, 92(1): 163-172.
- TEYİT (2016). “Yılın Kelimesi “Post-Truth” Nedir?” Erişim Tarihi: 10.08.2020 (https://teyit.org/yilin-kelimesi-post-truth-nedir/).
- YAZICI, Çiğdem (2003). Daemoniac Experience in Socrates as Limit Experience, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Boğaziçi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- YAZICI, Çiğdem (2015). “Varlık, Varoluş, Söz ve Doğum”, Cogito: Annelik, 81(3): 30-41.
- YAZICI, Çiğdem (2020). “Hakikat-Sonrası Duygular ve Eleştirel Düşünce”, Cogito: Eleştiri Zamanı, 100(4): 241-254.
- YILDIRIM, Yavuz (2017). “Post-Truth Döneminde Epikuros’ta Mutluluk ve Dostluk Kavramlarını Yeniden Düşünmek”, Fiscaoeconomia, 1:(3): 108-125.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Philosophy |
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Publication Date | March 15, 2021 |
| Submission Date | March 8, 2021 |
| Published in Issue | Year 2021 Volume: 20 Issue: 1 |
Cite
Cited By
e-ISSN: 2645-8950